“مقاومت ایران (اسم مستعار فرقه مجاهدین خلق) با تأکید بر این که محاصره ظالمانه اشرف, نقض آشکار حقوق انساندوستانه و حقوق بشر بین المللی است؛ دبیرکل ملل متحد, شورای امنیت, کمیسر عالی حقوق بشر, نماینده ویژه دبیرکل در عراق و همچنین یونامی و نیروهای آمریکایی, را به مداخله و اقدام فوری برای لغو محاصره اشرف و به ویژه آزاد کردن ورود سوخت و پایان دادن به شکنجه روانی ساکنان اشرف فرا میخواند.” متن فوق بخشی از سوز و گداز فرقه مجاهدین ضد خلق است که چندین ماه است که از ملاقات خانواده ها با فرزندانشان با این اتهام مضحک که ملاقات کنندگان نیروهای وزارت اطلاعات و بسیجی می باشند ممانعت بعمل آورده است. این عمل جنایتکارانه یعنی ممانعت از ملاقات خانواده ها از دید مجاهدین هرگز “نقض آشکار حقوق انساندوستانه و حقوق بشر بین المللی” نیست و صد در صد شکنجه روانی خانواده ها نمی باشد اما نگهداشتن افراد بی بضاعتی که مدت بیش از 20 سال است در اردوگاه کار اجباری اشرف نگهداری شده اند و اجازه خروج و ازدواج و داشتن رادیو و موبیل و تلفن و اینترنت و کتاب و روزنامه ندارند و خانواده هائی که می خواهند فرزندانشان را نجات دهند و آنها را وارد جامعه انسانی بکنند و از مزایای یک زندگی عادی با همه مشخصات آن شامل ازدواج و کار بر خوردار سازند نقض اشکار حقوق بشر و شکنجه روانی است!!. راستی که وقاحت و بی صداقتی که روزی جز و سرمایه های مجاهدین خلق بود از حد گذشته و درست عملی که صد در صد بنفع ساکنین اشرف و اینده آنها است را 180 درجه وارونه جلوه می دهد. اگر دولت عراق بنا بر ادعای مجاهدین راه و رود ”سه تانکرهای سوخت و وسایل خنک کننده به اشرف در گرمای بیش از ۵۰ درجه” را بسته است چرا اصرار دارید بیش از این در گرمای طاقت فرسای 50 درجه و بیابان خشک و سوزان باقی بمانید و به کشورهای اروپائی جائی که مریم رجوی و رهبران سطح بالای مجاهدین آنجا هستند نمی روید تا هم بتوانید با جمهوری اسلامی مبارزه کنید و هم نیازی به وسائل خنک کننده نباشد؟. این عوامفریبی ها دیگر رنگ باخته و نمی توان با مظلوم نمائی از ایرانیان و نهاد های بین المللی زندگی را گدائی کرد زندگی در اختیار شما است بگذارید کودکانی که در سنین زیر سن قانونی به عراق قاچاق کرده اید و اکنون به سن بیش از 30 سال رسیده اند به زندگی باز گردند و از اسارت عراق و اشرف نجات یابند. این چگونه مبارزه ای است که دست و پای نیروهای خود را زنجیر کرده و آنها را در حصار بسته اشرف محبوس نموده و می گوئید ما در عراق به این جهت مانده ایم که می خواهیم با جمهوری اسلامی مبارزه کنیم. اگر واقعا شما اهل مبارزه هستید باید در یک محیط ازاد مبارزه کنید و لذا حتما باید از عراق خارج شوید و قل و زنجیر را از دست و پای نیروهایتان بر دارید. در حصار بسته اشرف شما قدرت مانور ندارید و دست تان به جمهوری اسلامی نمی رسد هیچ بلکه شما سیبل شده اید و بمنزله این است که از جمهوری اسلامی درخواست می کنید که بیاید و شما را بم باران کند کما اینکه امریکائی ها کردند و باز هم خودتان را زیر ضرب دشمن قرار داده اید آخر این چه نیروی مسول و انقلابی و مردمی است؟ تمام داده ها حکایت از ضد مردمی بودن شما و رهبرانتان و نا پیگیری مبارزه را می کند. اگر شما اهل مبارزه هستید و این مدت عاطل و باطل در عراق عمر خود را سپری نکرده اید لطفا در مدت این 7 سالی که صدام سقوط کرده و شما در عراق مانده اید یک گزارش و اماری از مبارزات خود که از عراق علیه رژیم کرده اید برای اطلاع خلق قهرمان ایران بیرون بدهید؟ و به این سوال جواب دهید که جمهوری اسلامی در ایران است یا در عراق؟