برخلاف میتینگ های گذشته مجاهدین در فرانسه،تاورنی نگاه مجاهدین به سوی ایران نیست.چرا که با حضور جنگ طلبانی مانند "جان بولتون" و "ازنار"در کنار مریم رجوی،و در ساده ترین شکل می توان اینگونه استنباط کرد که بازمصرف این ابزار برای غلغلک دادن جمهوری اسلامی است.
بنظر می رسد ابزاری که نمی توان در روابط فرانسه با ایران صرف نظر کرد، مجاهدین خلق هستند.بیست و شش ژوئن 2010،"موریس بوسکاور" شهردار تاورنی به نمایندگی از طرف دولت فرانسه مجوز گردهمآیی مریم رجوی در همسایگی "اورسوراواز" را صادر کرد.اما این سادگی است که پیچیدگی سیاست فرانسه را درک نکرده و از آن بعنوان یک تغییر روش استراتژیک یاد کنیم.چرا که عوامل زیادی در تدوین چنین نرمشی دخیل بوده و باید مورد بررسی قرار گیرد! از زمان انتخاب آقای سارکوزی به ریاست جمهوری فرانسه، بحران مالی و اجتماعی بسیار شدیدی در چشم انداز بود.بحران اقتصاد جهانی و شکست طرح های غلبه بر آن تاثیرات منفی بسیار زیادی در کشور هفتاد و دو ملت برجای گذاشت.از هر 7 فرانسوی یک تا دو نفر بیکار است.قدرت خرید مردم کاهش یافته و تعداد قابل ملاحظه ای از شاغلان، کار خود را از دست داده اند.کمپانی ها و شرکت های بزرگ برای مبارزه با چنین بحرانی، بصورت مداوم و بیسابقه تولیدات خود را تا 70 درصد تخفیف داده و به حراج می گذارند.صنعت خودروسازی افت شدیدی کرده و محصولات نو، تا دوسوم قیمت سابق به فروش نمی رسد.از سر خیر آمریکا، بوجه حضور نیروهای نظامی فرانسه در افغانستان نیز بر این مشکلات افزوده است.از طرفی اوباما نیز به تعهدات خود عمل نکرده و در این میان تنها اسرائیل است که می تواند با برخی حمایت های محدود مالی مرحمی موقت بر دردهای سارکوزی باشد.در سیاست خارجی نیز روابط نسبتا رو به رشد ایران در کشورهایی مانند،الجزایر،لبنان،و چند کشور آفریقایی به این دردها افزوده است. در دور دوم انتخابات ایران حمایت فرانسه از آقای موسوی برای دموکراسی،حقوق بشر و مهار اتمی ایران نبود.بیایید تعارف را کنار گذاشته و واقعیت نه چندان پنهان مشکلات فرانسه با ایران را روی میز بگذاریم.مشکل غرب و بطور خاص فرانسه سرنگونی جمهوری اسلامی در شرایط حاضر نیست.آقای احمدی نژاد از ابتدای دور اول ریاست جمهوری بر مشکلات فرانسوی ها افزوده است.سیاست نفوذ ایران در کشورهای عربی، آفریقایی، آمریکای لاتین،عراق و افغانستان خوشایند غرب و بطور خاص فرانسه نبوده و منابع مالی و اقتصادی آنان را دستخوش تغییرات و تهدید جدی قرار داده است.کنار گذاشتن فرانسه از مذاکرات اتمی،دخالت ندادن فرانسه در پروژه های صنعتی ایران و بطور خاص صنعت اتمی و خارج شدن از ابتکار فرانسوی،آنان را به شدت خشمگین کرده است. بنابر این ربط چنین مسائلی که می رود فرانسه را با مشکل امنیت داخلی مواجه کند با دیگر مشکلات ذکر شده موضوع را حاد تر کرده است.عدم ارائه مدارک کافی از طرف فرانسه به دادگاه اروپایی و خارج شدن مجاهدین از لیست تروریستی اروپا مهم ترین تقابل سارکوزی با سیاست های آقای احمدی نژاد در سال گذشته بود.حضور عوامل نئوکان های آمریکایی-اسرائیلی در کنار مریم رجوی نیز دومین علامت سارکوزی به آقای احمدی نژاد در 26 ژوئن 2010 است.پس می توان پیش بینی کرد که با چنین روندی حضور مسعود رجوی در فرانسه مهمترین ابزار بازمصرف تقابل فرانسه با ایران باشد. دریچه این حوادث و عملکردهای آینده دولت آقای احمدی نژاد، نگاه چشم آبی ها از تاورنی به ایران را ترسیم خواهد کرد.چیزی که می تواند چشم انداز رابطه پرتنش فعلی را با سس مجاهدین به اوج رسانده یا از تنش های موجود بکاهد! محمد علوی