در روز شنبه 19 ژوئن 2010 سمینار بزرگی با شرکت بیش از 200 تن از اعضای جداشده سازمان مجاهدین خلق، خانواده های اعضای گرفتار در داخل فرقه رجوی، و فعالین حقوق بشر در پاریس برگزار شد. در این سمینار که با هدف روشنگری در خصوص فرقه گرائی و تروریسم سازمان مجاهدین خلق و همچنین حمایت از خانواده های قربانیان اسیر در پادگان اشرف تشکیل شده بود بسیاری از مهمانان خارجی، خبرنگاران و فیلمبرداران از رسانه های بین المللی و شخصیت های حقوق بشری حضور داشتند. تلاش سمینار این بود تا توجه جامعه جهانی، مقامات عراقی و آمریکائی، مراجع بین المللی و مردم عراق را به این واقعیت جلب نماید که رجوی افراد خود را در داخل مقر فرقه ای اشرف در عراق محبوس کرده بطوری که حتی اجازه یکساعت دیدار آزادانه خانواده ها با آنها را نمیدهد. در این گردهمائی بزرگ که انعکاسات رسانه ای گسترده ای داشت سخنرانان ایرانی و خارجی پرده از دروغ گوئی ها و یاوه سرائی های رهبری فرقه برداشته و به همگان نشان دادند که افراد در پادگان اشرف نه بر اساس میل و اراده خود بلکه به علت القائات فکری که طی دو دهه در محیط ایزوله و بسته آن صورت گرفته است در آنجا مانده اند. این سمینار رنجی که خانواده ها طی نزدیک به 5 ماه در برابر پادگان فرقه ای اشرف کشیدند را حقا به ثمر رساند و رجوی و دستگاه تبلیغاتی و حامیانش را رسوا نمود. این سمینار نشان داد که رجوی دروغ میگوید، کسی به میل خود در اشرف نمانده است و به همین دلیل رجوی از پذیرش یک دیدار ساده خانوادگی که حق حتی هر زندانی در تمامی دنیاست امتناع ورزیده است. در این گردهمائی آقای آنتوان گسلر محقق و پژوهشگر برجسته سوئیسی که صاحب تألیفات بسیاری است با ایراد سخنرانی به تحلیل ویژگی های رهبران فرقه پرداخت و شخصیت مسعود رجوی به عنوان یک رهبر فرقه با خصیصه مفرط خودخواهی کودکانه را مورد بررسی قرار داد. همچنین خانم بتول سلطانی عضو سابق شورای رهبری فرقه رجوی که در شکل گیری بنیاد خانواده سحر در بغداد نقش بسزائی ایفا نمود به شرح سوابق دردناک خود در درون فرقه پرداخت و پرده از شرایط جهنمی درون فرقه و مصائبی که در این رابطه متحمل شده است برداشت. بازگو کردن آنچه که خانم بتول سلطانی در درون فرقه شیطانی رجوی مشاهده کرده بود هم خود او و هم حاضران در سمینار را به شدت متأثر کرد. در ادامه خانم نلی توماسینی فعال حقوق بشر از کشور هلند که سوابق طولانی در فعالیت های بین المللی دارد روش های جاری در فرقه رجوی را مورد ارزیابی قرار داد و با ادله معین روشن نمود که فرقه رجوی یک سکت مخرب و خطرناک است که برای رسیدن به اهداف خود از روشهای روانی فرقه ای استفاده میکند و اعضای خود را با شیوه های مغزشوئی و مانیپولاسیون ذهنی برای انجام هر کاری آماده می سازد. در این گردهمائی همچنین آقایان مسعود خدابنده، کریم حقی، هادی شمس حائری، محمد حسین سبحانی، مسعود جابانی، و مصطفی محمدی به بیان نطرات خود پرداختند و هر یک گوشه ای از مصائبی که فرقه مخرب رجوی بوجود آورده و صدماتی که به خانواده ها زده است را بیان کردند. در جریان این سمینار که در جهت حمایت از تحصن خانواده های مستقر در خارج از پادگان فرقه ای اشرف تشکیل شده بود ارتباط تلفنی با خانواده ها برقرار شد و در تماس مستقیم خانواده های دردمند که در شرایط رفاهی فوق العاده دشواری در عراق بسر می برند به طرح خواسته های خود پرداختند. در سالن سمینار نیز خانم ها رابعه شاهرخی (مادر رضوان)، الهام نوروزی، و آقای بهادر خرمی برای خانواده ها پیام فرستادند. سمینار پاریس و گردهمائی خانواده ها در مقابل پادگان اشرف در عراق انعکاسات مؤثری در رسانه های بین المللی و عراقی داشت. از جمله خبرگزاری نیوزوایر در 20 ژوئن از پاریس گزارش داد: “ولی رهبران مجاهدین خلق مسعود و مریم رجوی از تسلیم شدن به نیروهای ائتلاف یا مقامات عراقی امتناع ورزیده و هفت سال است که پیروان خود را به صورت گروگان در داخل اردوگاه نگاه داشته اند. اعضا هیچگونه دسترسی به اطلاعات بیرون از اردوگاه ندارند و تحت نظام روزمره تحمیلات فکری و کار سخت و طاقت فرسا زندگی میکنند”. روزنامه عراقی الدستور نیز در تاریخ 21 ژوئن نوشت: “یک گروه از خانواده های ایرانی در مقابل اردوگاه عراق نوین (اشرف سابق) به منظور دیدار با فرزندانشان دست به تحصن زده اند. برگزار کنندگان این تحصن اظهار داشتند که تعداد زیادی از فرزندان این خانواده ها در این اردوگاه ساکن می باشند، اما سران سازمان به آنها اجازه ملاقات نمیدهند و این خانواده ها تا زمانی که موفق به دیدار با فرزندانشان نشوند، از مقابل اردوگاه نخواهند رفت. آنها همچنین از سازمان های بین المللی و حقوق بشری و خصوصا سازمان ملل متحد خواستند تا امکان ملاقات با فزرندانشان را فراهم آورند”. در این سمینار قطعنامه مهمی با 10 بند صادر گردید که در اختیار رسانه ها و عموم قرار گرفت. متن قطعنامه مذبور که تاکنون به امضای حدود 10 ارگان و همچنین قریب به 200 تن از جداشدگان فعال در آمریکای شمالی و اروپای غربی رسیده است به شرح زیر می باشد: قطعنامه شرکت کنندگان در حمایت از خانواده های قربانیان قلعه رجوی (کمپ اشرف ـ عراق) ما با اعتقاد به کرامت والای انسانی، و با هدف نفی خشونت، تروریسم و فرقه گرایی و کمک به خانواده های قربانیان قلعه رجوی (کمپ اشرف ـ عراق) در این گردهمایی بزرگ که با حضور 200 نفر از فعالین حقوق بشر در تاریخ 19 ژوئن 2010 در شهر پاریس تشکیل شده، شرکت کرده ایم.
بدون تردید در شرایط کنونی، جامعه ایرانیان در داخل و خارج از کشور بیش از هر زمان نیازمند آرامش و آگاهی است؛ به همین دلیل خود را موظف به زمینه سازی و ایجاد فضای مناسب برای تحقق این دو منظور می دانیم و در این راستا در جهت نفی عقاید خشونت طلبانه و فرقه گرایانه تلاش خواهیم کرد. ما باور داریم که گفتگو و تعامل بین عقاید مختلف می تواند و باید وجود داشته باشد و در این راستا کوشش خود را بکار خواهیم بست. ما از کلیه انجمن ها و کانونهای مدافع حقوق بشر و کارشناسان امور فرقه گرایی و ضد تروریسم، خانواده های قربانیان که در برگزاری این گردهمایی بزرگ فعالانه شرکت داشته اند، سپاسگذاری می کنیم و با توجه به اینکه بخش گسترده ای از حاضرین در اجلاس را اعضای جداشده از سازمان مجاهدین خلق، پشتیبانان آنها و خانواده های قربانیان تشکیل می دهند، محورهای این بیانیه مبنای هماهنگی فعالیت های امضا کنندگان خواهد بود. 1 ـ ما اعتقاد داریم سازمان مجاهدین خلق به رهبری آقای مسعود رجـوی و خانم مریم رجوی، طی یک پروسه طولانی در سه دهه گذشته و با تاکید بر دو محور ایدئولوژیک و نظامی خود، از سازمان تحت سلطه اش یک فرقه مذهبی – تروریستی ساخته و اعضای خود را با روش های مغزشویی از درون تهی کرده است تا مانعی برای رهبری مادام العمر وی و همسرش مریم نباشند. رهبری این فرقه با مزدوری برای صدام حسین دیکتاتور سابق عراق، درعوض انتقال رهبری و اعضای مجاهدین به عراق، شرایطی را در فضای خفقان و دیکتاتوری در کشور عراق برای سرکوب هرچه بیشتر مخالفین خود فراهم کرد. مسعود رجوی و مریم رجوی منتقدین خود را ابتدا در زندانهای انفرادی خودشان شکنجه می دادند و زمانی که مطمئن میشدند او همچنان مقاومت و مخالفت خود را با رهبری فرقه ادامه می دهد، و براساس تبانی که با سرویس اطلاعاتی رژیم بعث عراق آنها را روانه سیاه چالهای عراق و زندان مخوف ابوغریب می کردند که ده ها نفر در این مورد آماده شهادت در دادگاه های بین المللی هستند. 2 ـ مسعود رجوی و مریم رجوی برا ی مشروعیت بخشی و لزوم حمایت از سازمان مجاهدین خلق، همواره سعی دارند خود را بعنوان تنها آلترناتیو دمکرات ِ رژیم ایران معرفی نمایند، سازمانی که حتی به ادعای دیپلمتهای اروپایی مقیم ایران از هیچ پایگاهی در داخل کشور برخوردارنبوده و هیچ مشروعیتی در میان مردم ایران ندارند. بنابراین ما به کلیه تصمیم سازان و تصمیم گیران بین المللی و دولتی این توجه را می دهیم که برای فشار به حکومت ایران نباید از تروریست هائی مثل مسعود رجوی و خانم رجوی استفاده ابزاری کرد. این عمل باج دهی به تروریستهائی است که تقریبا به اندازه تمامی مردم ایران شاکی دارند. 3 – ما پشتیبانان و حمایت کنندگان این بیانیه هشدار می دهیم که رهبری و اعضای سازمان مجاهدین خلق که پس از فروپاشی رژیم صدام همراه با اسناد و مدارک و پولهای اهدائی حزب بعث از عراق متواری و به اروپا گسیل شده اند، ضمن لابی کردن با چهره های شناخته شده ای از اعضای پارلمان اروپا در صدد هستند سابقه تروریستی خود و پروسه طولانی همفکری و همکاری با رژیم دیکتاتور عراق را یا مشروع جلوه دهند و یا تکذیب نمایند تا از این مسیر، ننگ با صدام بودن را به فراموشی بسپارند و برای آینده خویش کسب مشروعیت نمایند. ارتباط ایدئولوژیک، تشکیلاتی، مالی و تسلیحاتی سازمان مجاهدین خلق با حزب بعث صدام حسین طی سال های گذشته بر هیچکس پوشیده نبوده و نیست. فیلم ها و اسناد و مدارکی که از جنایات مشترک “رجوی و صدام” موجود است و در هر دادگاهی قابل ارائه میباشد. 4 ـ ما حمایت خود را از اقدام درست و قانونی دولت فرانسه در 17 ژوئن 2003 که منجر به دستگیری خانم رجوی و بیش از 160 نفر از مسئولین ارشد این فرقه تروریستی شد، اعلام می کنیم. همچنین اقدام سازمان یافته و برنامه ریزی شده رهبری فرقه مجاهدین که منجر به سوزانده شدن چندین نفر در خیابان های پاریس در 17 ژوئن 2003 شد؛ محکوم می کنیم. ما ضمن تشکر از مواضع وزیر خارجه فرانسه آقای دکتر کوشنر در قبال این سازمان و تروریست دانستن این گروه از وزارت دادگستری فرانسه درخواست می کنیم که به شکایات قربانیان این سازمان از رهبری فرقه مجاهدین شتاب بیشتری بخشد. 5 ـ ما ضمن حمایت از حکم دولت عراق مبنی بر اخراج نیروهای سازمان مجاهدین از عراق، دسیسه های رهبری سازمان مجاهدین خلق برای جلوگیری از اجرای این حکم و شانتاز و به کشتن دادن اعضای این سازمان را برای مقابله با این حکم قانونی دولت عراق را محکوم می کنیم و مسئولیت اخلال در روند خروج اعضای قربانی مجاهدین به هر کشوری که مایل هستند بر عهده رهبری مجاهدین خلق می دانیم. 6 ـ مریم رجوی رهبر فرقه مجاهدین خلق که در اوورسورواز فرانسه مستقر می باشد، در صدد است در صورتیکه حکم به اخراج اعضای مجاهدین خلق توسط دولت عراق نهایی شود، همچنان ساختار این فرقه تروریستی را حفظ و درخواست کند که اعضای این گروه به صورت دسته جمعی به یک کشور اروپائی، احتمالا فرانسه یا کشورهای اسکاندیناوی منتقل شوند تا جای بغداد را با یک پایتخت اروپائی عوض کرده و بساط تروریستی خود را در آنجا دایر نمایند. ما شرکت کنندگان در این سمینار نسبت به این امر هشدار می دهیم و حضور فرقه مجاهدین خلق در اروپا را تهدیدی برای مردم اروپا می دانیم. 7 ـ شرکت کنندگان در این سمینار اعتقاد دارند که بسیاری از اعضای قربانی و اسیر این فرقه در کمپ اشرف عراق نیازمند به پزشک روانشناس و درمان هستند تا از اسارت فکری که در طی یک پروسه طولانی به آن دچار شده اند، رهائی یابند. برای تحقق این مهم ما مصرانه از سازمان صلیب سرخ، کمیساریای عالی پناهندگان، و سازمان پزشکان بدون مرز درخواست می کنیم باید با تک تک این افراد خارج از حصار فیزیکی فرقه و بدون حضور نمایندگان این فرقه ملاقات صورت گیرد. 8 – ما ترور شخصیت و برخوردهای فیزیکی خشونت طلبانه فرقه مجاهدین خلق در اروپا نسبت به جداشدگان و دیگر منتقدین و ایرانیان آزاده را محکوم و خواهان توضیح رهبری سازمان در این باره هستیم. 9 ـ ما معتقدیم که در یک مبارزه سیاسی اجتماعی اصولی، هیچگاه نباید مانعی برای بروز عواطف انسانی و پیوندهای خانوادگی باشد از این رو از سازمان مجاهدین می خواهیم که به احساسات و عواطف انسانی اعضای خود احترام گذاشته و اجازه ملاقات اعضای خود با خانواده ها یشان را بدون حضور مراقب و فرد سازمانی بدهد و ممنوعیت ازدواج در این سازمان را ملغی اعلام کند. 10- در ارتباط با بند ردیف 9 این قطعنامه، ما از دولت عراق، آمریکا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا درخواست داریم نسبت به اعضای مجاهدین که در قرارگاه اشرف حضور دارند احساس مسئولیت کرده و نسبت به احقاق حقوق حداقل آنها منجمله حق ملاقات با خانواده؛ حق دسترسی آزاد و بی قید و شرط به اطلاعات و اخبار و حق انتخاب و… اقدام کنند. در پایان این بیانیه ما با احترام به خانواده های مجاهدین خلق که بیش از 8 ماه است که در جلوی کمپ اشرف در عراق منتطر دیدار با عزیزانشان هستند به آنها اعلام می داریم که: الف – عزیزان و جگرگوشه های شما، دوستان و خواهران وبرادران ما هستند؛ ما سالها با آنها رنج برده ایم و مطمئن باشید که برای رهائیشان تا آخر با شما ایستاده ایم. ب – ما به شما اطمینان میدهیم که تمامی مصاحبه ها و گفته های عزیزانتان علیه شما، تماما زیر فشار فرقه ای سازمان بوده و قلب همه آنها هر لحظه با یاد شما می تپد و فقط با عشق و عاطفه خانوادگی می توان این فشارها را خنثی کرد. پ – ما صدای شما را به گوش هرکس و تا هر کجای جهان که دستمان برسد خواهیم رساند و این امر را مسئولیت اخلاقی خود تلقی کرده و صبر و استقامت شما را می ستائیم. ت – ما نیز چون شما از خطراتی که ساکنان اشرف را تهدید میکند بیمناکیم و با روشنگری و اطلاع رسانی سعی خواهیم کرد که مانع آن شویم و از شما میخواهیم با هوشیاری و حضور این تهدیدات را خنثی کنید. کمیته برگزار کننده سمینار بزرگ پاریس دستاورد بسیار مهم و مثبت این سمینار همدلی و هماهنگی هر چه بیشتری بود که بین جداشدگانی که برای رهائی افراد گرفتار در داخل فرقه و حمایت از خانواده ها فعالیت می کنند بوجود آمد. بعد از این سمینار این فعالیت ها شتاب تازه ای به خود گرفت و پی در پی با برگزاری آکسیون ها، ارسال نامه به ارگان های بین المللی، مصاحبه با رسانه های جهانی و دیدار با مقامات و شخصیتها همراه بود. حقا میتوان گفت که تحصن خانواده های قهرمان در برابر مقر اصلی فرقه و اعلام اینکه تا به دیدار آزادانه با عزیزان خود نایل نشوند محل را ترک نخواهند کرد به بار نشست و ثمره خود را به صورت سمینار فوق الذکر و اقدامات گسترده بعدی آن توسط جداشدگان نمایان ساخت. بی جهت نیست که رجوی در تبلیغات درونی و بیرونی خود نوک تیز حمله را متوجه خانواده ها کرده است چرا که آنان با اقدام شجاعانه و البته عاشقانه خود دروغ های رجوی را بر ملا کرده و طلسم او را باطل نمودند. براستی همانطور که خانم دکتر مارگارت تالر سینگر دانشمند و محقق برجسته فرقه ها و مؤلف کتاب “فرقه ها در میان ما” نوشته است: “خانواده باطل السحر فرقه است” و نهایتا این خانواده های دردمند و رنج کشیده هستند که شیشه عمر رجوی های کذاب را خواهند شکست و قربانیان فرقه را آزاد خواهند ساخت. درود بر خانواده های قهرمان متحصن در مقابل پادگان اشرف در عراق
درود بر جداشدگان فعال در اقصی نقاط جهان برای رهائی قربانیان اسیر در فرقه
درود بر فعالان انسان دوست عراقی و غیر عراقی حامی خانواده ها