بر اساس گزارش، خبرگزاری های معتبر و همچنین سخنگوی دادگاه عالی عراق، این دادگاه حکم تعقیب و بازداشت 39 تن از رهبران مجاهدین از جمله مسعود رجوی رهبر مادالعمر این سازمان را به اتهام شرکت در کشتار شیعیان در عراق صادر کرده است. سوال این است آیا امکان سیاسی برای اجرای این احکام درعراق تحت تسلط آمریکاییان وجود دارد و چه عواملی توانسته است تاکنون جلوی اجرای احکام مشابه مقامات قضایی عراق را بگیرد؟ واقعیت این است که پس از اشغال خاک عراق توسط آمریکاییان گروه مجاهدین با توافقاتی که به سرپرستی مژگان پارسایی و بدستور مستقیم مسعود رجوی با فرماندهان آمریکایی صورت داد قرار براین شد مجاهدین بطور موقت هم که شده اسلحه های خود را تحویل داده و در عوض حفاظت این گروه که ظرفبت و استعداد بی مانندی درسرویس دادن به هر نیروی خارجی دارد در دستان آمریکاییان باقی بماند. از آن تاریخ تاکنون قریب به 7 سال میگذرد و واقعیت گذشته همین امر را ثابت کرده است. آمریکا به دلیل مخاصمات ذاتی که با حکومت تهران دارد نمی خواهد برگ استفاده ازمجاهدین را کنار بگذارد و به نظر میرسد قطعا روزی از این برگ استفاده خواهد کرد حال تا کجا این برگ کارآیی دارد موضوع بحث این مقاله نیست. زمزمه هایی که برای تجدید نظر روی حکم تروریستی سازمان مجاهدین توسط وزارت خارجه آمریکا در روزهای اخیر بگوش میرسد بخشی از همین سناریوی از پیش تعیین شده است که اوامر آن توسط شاخه ای از وزارت دفاع آمریکا پیش برده میشود. البته بازنده اصلی و همیشگی این سناریو مجاهدین بوده و خواهند بود چرا که بر اساس یک اصل امنیتی و مهم، نیروهایی که مزدور می پذیرند و مزدور انتخاب میکنند بویژه آمریکا یک قانون لایتغیر را به اجرا گذارده اند و آن اینکه هرگر به نیروی مزدور و اجنبی پرست اعتماد و اطمینان نمیکنند این تجربه را صدام حسین نیز در مورد مجاهدین بواسطه فیلم هایی که از آنان در ملاقات های محرمانه به هنگام دادن اطلاعات و تحویل گیری پول از آنان بکار بست. بنابراین برای پاسخ به سوال اصلی که حکم مقامات قضایی عراق چه زمانی امکان اجرایی شدن پیدا میکند باید گفت تا زمانی که آمریکا در خاک عراق حضور دارد وضعیت این سازمان و بویژه رهبری آن یعنی مسعود رجوی بر اساس معادلات و تصمیم آمریکابرای حفظ این گروه رقم میخورد. فراموش نکنیم که چند سال قبل نیز مشابه چنین حکمی از طریق یکی از دادگاههای عراق داده شد که اجرایی نشد. این احکام اگر چه به لحاظ روانی تاثیر زیادی روی نیروهای سرگردان و همچنین افکار سیاسی دارد ولی تا هنگامیکه نیروهای آمریکایی در عراق حضور دارند، بعید است که به مرحله اجرایی برسد، چرا که امریکا نمی گذارد، ولی دیر یا زود به مرحله اجرایی هم خواهد رسید. آرایش امروز نیروهای سیاسی بیش از پیش مشخص شده است و مجاهدین در هیچ کجای این آرایش سیاسی حضور تاثیر گذار ندارند چرا که مردم ایران بیشتر از هر کس طعم فرقه های مذهبی با سس ترقی خواهی و عدالت اجتماعی را چشیده اند و تجربه های تاریخی نشان داده است که ساختار هایی که به واسطه خشونت و سلاح به قدرت سیاسی میرسند از همان سلاح و خشونت برای حفظ خودشان در قدرت بهره میبرند سازمان مجاهدین هم بواسطه عملکرد اش در گذشته و هم رفتارش با نیروهای وفادار به خودش که به محض کناره گیری و نپذیرفتن عقاید و روش و منش سیاسی آنان حکم تکفیر و ارتداد و قتل گرفتند، نشانه بارز و شاخص تعیین کننده ای از درجه وفاداری و ظرفیت تحمل اندیشه های دیگران را نشان داده است. گفتیم و تکرار میکنیم که مجاهدین در دل مردم ایران جای ندارند چرا که بواسطه پذیرفتن مزدوری برای صدام حسین و دادن اطلاعات مردم ایران به این دیکتاتور عرب آنچنان منفوریتی پیدا کرده اند که تا ابد قادر به پاک کردن این ننگ از چهره خویش نخواهند بود و از سویی دیگر نیروهای سیاسی با آنان متحد نخواهند شد چرا که به خاطر هژمونی طلبی سیری ناپذیر مسعود رجوی فعلا دوران کودکی خویش را سپری میکنند و به عنوان نیرویی مستقل تلقی نشده و بواسطه جنگ طلبی ذاتی شان یک نیروی ملی محسوب نمی شوند حمایت " جان بولتون" جنگ طلب، سیاستمدار آمریکایی و نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل از مجاهدین و حضور و حمایت از این سازمان در فرانسه این نظریه را تقویت میکند. نتیجه گیری:
تاریخ سیاسی ایران بخصوص در سده های اخیر بخوبی نشان داده است که نیروهای وابسته و مزدور اجنبی که سیاست خود را براساس اندیشه های نیروی خارجی و نه عوامل و خواسته های داخلی مردم ایران کوک میکنند و از آن تبعیت میکنند هرگز قادر نبوده اند دردل تاریخ این مرز و بوم جای گرفته و بادکنک توهمات بیمارگونه آنان هرگز مجالی برای تجلی و اثبات در این نقطه از خاور میانه پیدا نکرده اند.