هر چند کشاورز و شالیکارهستیم و در فصل داشت شالیزار و برنج شدت کار و تلاشمان رو به افزایش بود. هرچند بیمار و سالمند هم در جمع همسفران داشتیم و از گرمای طاقت فرسای عراق نیزمطلع بودیم. هرچند ازانعکاس حضور سایر خانواده های چشم انتظار از اقصی نقاط ایران درمقابل اسارتگاه اشرف و ممانعت سران سازمان ازملاقات فی ما بین خانواده ها واسرای دربند با خبربودیم. هرچند وهرچند… ولیکن عزم جزم داشتیم که با ادای دین به وظیفه انسانی و خیرخواهانه خود به عراق اعزام شویم وبه سایرخانواده های دردمند متحصن درمقابل پادگان اشرف بپیوندیم و در کارزار بزرگ رهایی عزیزانمان ازچنگال رجوی مشارکت داشته باشیم وهر چند که به هدف غایی خود مبنی برملاقات با عزیزانمان نرسیدیم ولیکن با تحصن واجتماع دوهفته ای خود مقابل اسارتگاه اشرف دریک نبرد سهمگین تمامیت سازمان را به چالش طلبیدیم.
دراین دوهفته به بسیاری ازشبهات خود حول ماهیت سازمان به اشراف رسیدیم و بر مظلومیت عزیزان خود که سالیان در دستگاه و تشکیلات فریبنده رجوی تحت القائات دروغین به اسارت کشیده شدند گریستیم و درعوض به سبب همین اشراف وآگاهی به عملکرد ظالمانه سازمان درقبال اعضای ناراضی خود پا را از چارچوب تعریف شده خانواده فراترگذاشته واحساس میکنیم که به لحاظ شعور و ادراک یک دنیا قد کشیدیم وبه برغم اینکه جنس کارمان خیرخواهانه و انساندوستانه است ودرپی درآغوش کشیدن عزیزان خود بودیم وهستیم ولیکن دراین وانفسا به اعتبارمواجه شدن با صحنه هایی به عناصرسیاسی تبدیل شدیم و مطالبات ما افزون ترازملاقات با عزیزانمان ورهایی آنان ازاسارتگاه اشرف شده ومصرانه خواستار و پیگیرتعیین تکلیف موجودیت خطرناک تشکیلات تروریستی رجوی در جوار میهن خود هستیم.
گفته میشود که حفاظت و کنترل اسارتگاه اشرف به عهده نیروهای عراقی سپرده شده است ولیکن هنوز ما دستان کثیف ومعامله گر نیروهای اشغالگر امریکایی درحمایت از تشکیلات رجوی را به عینه دیدیم و معتقد هستیم که سران سازمان به دلگرمی صرفا حمایت استکبار جهانی و نیروهای امریکایی موجود درپادگان اشرف قادرشدند که برغم تحصن شش ماهه خانواده ها مقابل اسارتگاه اشرف تا محقق شدن مطالبات برحق خود یعنی ملاقات با عزیزان دربند، اجازه ملاقات ندهند و درب خروجی اشرف را بر روی اعضای ناراضی خود کماکان بسته نگهدارند و به طورظالمانه ای به خانواده ها انگ و افترا عناصرنظام ایران بزنند بدانند.
این مهم برعهده دولت عراق است که با تثبیت حاکمیت بلامنازع و به حق خود برسرزمین اشغال شده اش بتواند در دوستی با همسایگان خود ازجمله ایران آنچه را اتخاذ کند که منافع ملی عراق ومردم آن اقتضا میکند.
یکبار دیگر با امضاء خود برموضعگیری فوق الذکرصحه گذاشته وهمچنین مجدانه خواستاراستمداد ازدولتین ایران وعراق ومجامع حقوق بشری و وجدانهای آگاه حول مطالبات برحق خود هستیم و پافشاری میکنیم: 1- ملاقات قریب الوقوع با عزیزان دربند خود بطورآزاد و بدورازکنترل فرقه رجوی
2- ارسال نامه وعکس خانوادگی به عزیزانمان بواسطه نیروهای عراقی مستقر
3- ایجاد تسهیلات ارتباط تلفنی برای اسرای دربند بمنظور تماس با خانواده ها
4- امکان برقراری ارتباط و دیدار اعضای دربند علی الخصوص با خانواده های متحصن مقابل پادگان اشرف امضاء کنندگان بیانیه که خود پس ازدوهفته اقامت وتحصن درمقابل اسارتگاه اشرف که بدلیل کارشکنی های سران سازمان درقبال خواسته خانواده ها مبنی برملاقات ناگزیر به بازگشت به ایران شدند. ولیکن درهرشرایطی درصورت لزوم داوطلبانه آماده اند مجددا خود را به سرعت به دم درب خروجی اشرف برسانند وازحقوق حقه خود دفاع بکنند. 1- مرتضی پورحسن
2- ثریا پورحسن
3- ناصرتلاوتی
4- هاجرامدادی ماسوله ای
5- شهربانو مرندی
6- علیرضا سلیقه دار
7- غلامعلی راهدار
8- خدیجه ملازاده
9- ابراهیم آقا جانی
10- صغری ابوالحسنی
11- خداداد اسدان اردبیلی
12- امیراسدان اردبیلی
13- کافیه طلوعی کلویر
14- هادی رضا پورمقدم
15- سکینه نیکزاد رودسری
16- طیبه نیکزاد رودسری
17- مرضیه حسینی
18- نرگس حسینی
19- حسین قلیزاده
20- فاطمه قلیزاده
21- شهربانوقلیزاده
22- معصومه (شهلا) مسچیان
23- هوشنگ زاد اسماعیلی
24- زهرا زادمرد
25- جعفرحسن زاده