انسان هر چه ظالم و سنگ دل باشد باز هم می شود در درون آن یک روزنه ای از رحم و مُروت پیدا کرد. ولی از برون و از درون رجوی به اندازه یک سر سوزن رحم مُروت نمی توان پیدا کرد. الان چند ماه است که خانواده ها با سختی و مشقت خودشان را به درب پادگان اشرف جهت ملاقات با فرزندانشان مراجعه می کنند. به جای اینکه ملاقاتی صورت گیرد با توهین و مارکهای مختلف از جانب سازمان مواجه می شوند. و به غیر از چند مورد فرار از اعضای ناراضی ملاقاتی صورت نگرفته. جو پلیسی و اختناق به حدی در پادگان اشرف شدت گرفته که در بدترین زندانها این شیوه اعمال نمی شود. خط و خطوط اعمال فشار بر افراد در پادگان اشرف توسط سران سازمان مستقیما از رجوی ملعون جاری و ساری می شود. اگر افرادی که در حال حاضر در پادگان اشرف زندگی می کنند آگاهانه و داوطلبانه در پادگان اشرف مانده اند پس چه باک! ترس سران سازمان و خود شخص رجوی از چیست. واقعیت چیست! واقعیت این است که رجوی ضد بشر و از بشریت بویی نبرده است! انسانها اهمیتی برای او ندارند. برای حفظ بقای خودش و بانو مریم! خر مگس دوران! یک سری افراد را دارد لگد کوب می کند. مادر پیری که عکس فرزندش را در آغوش می گیرد و به آن بوسه می زند حاضر است فرزندش را با هر قیمتی که شده ملاقات کند. رجوی به گماشته شدگانش آموزش می دهد که بر علیه خانواده ها شعار بیا، بیا، مزدور و…. سر دهند. سران فرقه در ذهن افراد فریب خورده اذهان کرده اند که این ها خانواده های شما نیستند بلکه وزارت اطلاعاتی هستند. این هم یکی از حقه بازی و شارلاتان بازی فرقه رجوی است. یک ملاقات نیم ساعته چه تنشی را به دستگاه رجوی وارد می کند. تمام تلاشش را می کند که مبادا ملاقاتی صورت گیرد. آیا رجوی و سرانش انسان هستند؟ فی الواقع رجوی خدا را می شناسد. اگر رجوی خدا را می شناسد پس چه جوابی دارد که به خدا بدهد. خانواده های درد کشیده قبل از هر چیز از خدا می خواهند که رجوی و دار و دسته اش را سر به نیست کند کسانی که بر روی زمین انسانها را عذاب می دهند بایستی هر چه سریعتر از زمین کنده شوند.