سازمان مجاهدین خلق یک بیماری خطرناک در بدن عراق

نهاد فرهنگی بلدی در روز شنبه 25/9/2010 با همکاری سازمان های جامعه مدنی، دومین کنفرانس خود را تحت عنوان (منافقین خلق.. بیماری خطرناک در کالبد عراق) در سالن همایش فرهنگ و هنرهای کاظمیه با حضور جمعی از محافل سیاسی، شخصیت ها،احزاب، سازمان ها، و برخی از نیروها و جنبش ها برگزار کرد. این مراسم با حضور گسترده شبکه های ماهواره ای داخلی، تحت پوشش قرار گرفت و در آن قصاید شعری و سخنرانیهایی مطابق با موضوع کنفرانس، در خصوص حضور نفرت انگیز برخی از نیروهای تندرو و تروریسم از جمله (سازمان مجاهدین خلق) که باعث ایجاد ضرر و زیانهایی به کالبد عراق شده اند، ایراد شد. دکتر عدنان سراج در گفتگو با بلدی اظهار داشت: سازمان تروریستی خلق باید از خاک عراق بیرون رود. وی تاکید کرد: دولت ایران آمادگی خود را برای اعطای مسکن و فراهم کردن فرصت شغلی به خانواده های موجود در اردوگاه اشرف در صورت بازگشت آنها به ایران و دست برداشتن از فعالیتهای ضد ایرانی، اعلام کرده است. ازمیان کشورهای اروپایی کشور فرانسه بیش از دیگر کشورهای اروپایی از سازمان خلق حمایت کرده و برنامه های این سازمان را طراحی نموده است. این کشور رهبران سازمان خلق را در پایتخت خود پاریس پذیرفت و روسای آن را بعد از فرار از ایران در پی تعقیب آنها از سوی مردم و نهادهای انقلابی آن زمان، در آغوش خود جای داد… این امر طولی نکشید که صدام به دستور ایالت متحده آمریکا و اکثر کشورهای اروپایی ازجمله فرانسه و انگلیس، جنگ علیه ایران را آغاز نمود. پس از آغاز جنگ صدام علیه ایران، سازمان خلق به تجمع و گردهم آمدن در عراق با هدف شرکت در جنگ علیه کشورش از طریق به کارگیری عناصر آموزش دیده خود به عنوان جاسوس استخبارات اروپا و ارتش صدام در خلال عملیات جنگی، فراخوانده شد. نقش دیگر سازمان خلق حمایت و محافظت از نظام جنایتکار صدام حسین در برابر هرگونه قیام و جنبش داخلی بود که به نحوی باعث سرنگونی نظام و تهدید علیه آن محسوب می شد. با توجه به این استراتژی، مجموعه ای از عناصر خلق در دوره های استخباراتی که استخبارات عراق برای افراد این سازمان برگزار کرده بود، شرکت کردند، سپس این افراد در اکثر استان های عراق به ویژه استان های شمالی پراکنده شدند تا بر زبانهای محلی همچون کردی، فارسی، ترکی و عربی تسلط یابند. کما اینکه برخی از آنها به منظور مراقبت و کنترل فعالیت های عموم مردم شیعه در شهرهای مقدس شیعی پراکنده شدند.. تعدادی از آنها نیز در حوزه های دینی کربلاء و نجف و کاظمیه به کار گرفته شدند. پس از پایان جنگ ایران و عراق، این بار صدام جنایتکار به کشور کویت حمله کرد و آن را نابود ساخت اما در پی فشارهای نظامی، مجبور شد با ذلت و خواری عقب نشینی کند، از طرف دیگر انتفاضه سرنوشت ساز شعبانیه علیه نظام حاکم شکل گرفت و چهارده استان به دست فرزندان قهرمان انتفاضه سقوط کرد، در اینجا هم بار دیگر صدام جنایتکار از عناصر سازمان تروریستی خلق کمک و یاری خواست و گروهک های خفته آنها را بیدار نمود و دست عناصر جنایتکار این سازمان را در انجام بزرگترین حمله خونین علیه مردم عراق که خواهان سرنگونی و رهایی از حاکم ستمگر خود بودند، باز گذاشت. سازمان جنایتکار خلق با تمام توان خود در عرصه آشفته و ناآرام عراق وارد شد و به سرعت بسیاری از فرزندان انتفاضه را به قتل رساند، کما اینکه برخی از نیروهای مبارز و آموزش دیده در نبرد خیابانی به سمت کرانه های بغداد و همچنین شهرهای کرکوک، کربلاء و نجف حرکت کردند. این نیروها تحت امر صدام مقبور بودند، او در آن زمان شخصا بر نیروهای نظامی خلق نظارت داشت و مسوول پرونده آنها در عراق بود و با مسعود رجوی رهبراین سازمان نیز نشستهای دوره ای در بغداد داشت. صدام از عناصر خلق به عنوان ابزار فشاری علیه مردم ستمدیده عراق در انتفاضه استفاده می کرد، این سازمان به کمک عناصر بزدل خود و در راستای خدمت به روسای بعثی شان بهترین جوانان میهن را کشتند و در قبال خدماتی که برای نظام حاکم انجام می دادند، اردوگاه و آپارتمان های مسکونی در مناطق مختلف بغداد به آنها داده می شد، متاسفانه برخی از این خدمات بی اندازه ای بی شرمانه بود که زنهای روسپی را در اختیار مسوولین بلند پایه نظام متعفن صدام قرار می دادند. بعد از فروپاشی نظام ظالم و ستمگر صدام در نهم ماه فوریه سال 2003 سازمان خلق در پی تحولات و چالش های به وجود آمده درعرصه جنگ عراق، سردرگم و هراسان شد. اما بلافاصله بعد از اینکه این سازمان مطمئن شد نظام بعث و سران آن و صدام از بین رفته اند، بار دیگر همچون گذشته به همبستگی سیاسی خود که یکی از اصول شکل گیری این سازمان به حساب می آید، روی آورد و با نیروهای پیروز اشغالگر آمریکا به منظور ابقای حضور سیاسی و نظامی خود در عراق و به طبع با نظارت نیروهای اشغالگر وارد گفتگو شد. به رغم اینکه سازمان خلق در گذشته هم پیمان استراتژیک نظام خونین صدام بوده و اسم آن نیز در لیست سازمان های تروریستی در وزارت امور خارجه آمریکا ثبت شده است، دولت آمریکا این سازمان را سازمانی تروریست ندانست. با توجه به این مسئله آمریکایی ها با سازمان خلق به توافق رسیدند و به آنها اجازه دادند، به همراه سلاح های سنگین خود در اردوگاهایشان در خاک عراق ازجمله اردوگاه اشرف، باقی بمانند. روزنامه بلدی – نشریه روزانه مستقل ارگان مؤسسه فرهنگی بلدی – شماره 70