کنکاشی در مورد” شورای ملی مقاومت”

مصاحبه تلویزیونی محمد حسین سبحانی با دکتر ابوالحسن بنی صدر گفته می شود که برای برون‌ رفت از هر تضادی باید به "شورا" متوسل شد، زیرا "شورا" جوهر دموکراسی است. اما جامعه ایرانی با این پرسش مواجه است که پس چرا شوراها، سازمان ها و احزاب ما هرکدام بعد از یک رونق اولیه، خیلی زود به رکود، کدورت و حتی ترور شخصیت کشیده می ‌شوند؟ به تشخیص بعضی کارشناسان، تشکیل " شورای ملی مقاومت" می توانست در تاریخ سیاسی معاصر ایران، یک تجربه نوین در همکاری، اتحاد و ائتلاف بین احزاب و گروه های سیاسی باشد، اما باز بر اساس نظر گروه زیادی از کارشناسان سیاسی، چنین نشده است. ما فکر می کنیم برای نسل جوان و فعالین سیاسی اهمیت دارد که بدانند "شورای ملی مقاومت" در چه شرایط سیاسی و اجتماعی ایران پایه گذاری شده است. جایگاه سیاسی و تشکیلاتی احزاب و گروه های سیاسی که به شکل مستقیم و غیر مستقیم در تشکیل و فعالیت "شورای ملی مقاومت" تاثیر داشتند، چه بوده است؟ اعضای فعلی و جداشده از "شورای ملی مقاومت" چه تجربیات مثبت و منفی را در طول همکاری و جدایی خود با این تشکل کسب کرده اند؟ چرا دکتر ابوالحسن بنی صدر در سال 1362، جبهه دمکراتیک انقلابی زحمتکشان در سال 1362، حزب دمکرات کردستان ایران در سال 1364، شورای متحد چپ در سال 1364، حزب کار ایران (طوفان) در سال 1364، سازمان اتحاد برای آزادی و جبهه دمکراتیک ملی به رهبری دکتر متین دفتری در سال 1377 و… از این تشکل جدا شده اند؟ آیا اساساً فرد مستقلی در شورای ملی مقاومت هنوز مانده است؟ آیا می توان برای دشمن خاک و مردم ایران، یعنی صدام حسین، مزدوری کرد، ولی مدعی آزادی و استقلال بود؟ یا اجازه دهید، از دریچه ای دیگر به موضوع نگاه کنیم. آیا واقعاً شورای ملی مقاومت نمی تواند یک جایگزین مناسب برای حاکمیت سیاسی در ایران باشد؟ آیا عنوان تنها آلترناتیو دمکراتیک به شورای ملی مقاومت از جانب سازمان مجاهدین خلق، یک گفتار انحصارطلبانه است. یا که نه، و واقعا سرچشمه در واقعیت دارد. تلقی و برداشت شخصیت ها، احزاب و سازمان های سیاسی آپوزیسیون نسبت به شورای ملی مقاومت چیست؟ واقعیت این است که مجموع وقایع و رویدادهای سیاسی که در فاصله 1357 تا خرداد 1360 در جامعه ایران شکل گرفت، زمینه های تشکیل " شورای ملی مقاومت" از جانب دکتر ابوالحسن بنی صدر و مسعود رجوی ودر 30 تیرماه 1360 را موجب شد. هر چند که در سایت های اینترنتی مجاهدین اساساً در تاریخچه شکل گیری این مجموعه نام دکتر ابوالحسن بنی صدر به عنوان بنیانگذار آن و سایر افرادی که از این تشکل جداشده اند، حذف شده است. چرا این کار صورت گرفته است؟ اگر به قول مجاهدین خلق تشکیل شورای ملی مقاومت یک برگ از تاریخ است، پس چرا باید آن را سانسور کرد؟ سایت ایران قلم برای کنکاش در موارد ذکر شده بالا و با تلاش فراوان موفق به مصاحبه با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر اولین رییس جمهور ایران شد تا برای باز گشودن برگی از تاریخ معاصر ایران به ویژه چگونگی شکل گیری، تداوم، گسست و سپس دلایل شکست شورای ملی مقاومت به عنوان اولین تجربه سیاسی قرار گرفتن گروههای سیاسی در کنار مجاهدین و نحوه نگرش و عملکرد رجوی با این پدیده سیاسی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این کنکاش تاریخی از آن جهت ضروری بوده و هست که سازمان مجاهدین به عمد قصد داشته و دارد تشکیل این شورا را تماما به نام خود ثبت کرده و از بروز دلایل شکست این اتحاد که عامل اصلی آن وابستگی به دولت عراق و نقض اصول نخستین آن بوده است را از دیده ها پنهان و خزیدن به زیر قبای صدام حسین بود را انکار نماید. آقای دکتر بنی صدر در این مصاحبه که در سالروز تشکیل این شورا در پاریس صورت گرفت پروژکتوری نورانی بر روی زوایای پنهان این اتفاق سیاسی را هرچه بیشتر روشن می نماید و برای ثبت درسینه تاریخ انها را باز می گشایند و در روند بررسی این تحول سیاسی، خیلی روشن – صادقانه و منطقی به عطش سیری ناپذیر مسعود رجوی برای کسب قدرت سیاسی اشاره دارد و از آن با عنوان معنی دار " معتاد قدرت " یاد میکند. در این مصاحبه مخالفت روشن دکتر بنی صدر با ترور های کور مردم کوچه و بازار که در سالهای نخستین شروع مبارزه مسلحانه این گروه را مورد تاکید قرار داده است همچنین در این مصاحبه به فرصت طلبی ها و منفعت جویی های ازدواج مسعود رجوی با خانم دکتر فیروزه بنی صدر به عنوان پلی برای رسیدن به قدرت سیاسی پرداخته شده است ومخالفت دکتر بنی صدر از همان ابتدا با این ازدواج به شکل روشن بیان شده است. دراین مصاحبه تصویری که مدت 95 دقیقه ادامه داشت آقای دکتر بنی صدر به آخرین حلقه فروپاشی فرقه ها با مستندات تاریخی پرداخته است و منطق "سکس و قدرت" را مورد موشکافی استادانه قرار میدهد. آقای دکتر بنی صدر در این مصاحبه نقطه آغازین فروپاشی و انحطاط روابط درونی تشکیلات رجوی را ورود به خاک عراق و دست در دست دشمن مردم ایران دانسته و تخیلات ذهنی رهبر این تشکیلات و جدایی از واقعیت موجود در جهان امروز را عامل و نشانه دیگری از شکست جریانی میداند که برای هرچه سریع تر رسیدن به سکوی قدرت سیاسی ننگ وابستگی به یک دولت خارجی را پذیرا شده است، حرکتی که از جانب مردم ایران نابخشودنی و فراموش ناشدنی است. از دیگر نکات برجسته این مصاحبه اشاره به" وجه المصالحه شدن" مجاهدین در عراق است که درهمان روزهای نخستین آقای دکتر بنی صدر به آن اشاره کرده بود. مشروح این مصاحبه تلویزیونی بعد از آماده شدن در اختیار رسانه ها قرار خواهد گرفت. ما با تشکر ویژه از آقای دکتر بنی صدر و همچنین دوستان گرامی آقای سبحانی و آقای میلاد آریایی به اطلاع می رسانیم که متن و فیلم این مصاحبه بزودی در اختیار رسانه ها و علاقمندان قرار خواهد گرفت.