خانواده ها به روایت تصویر:
انتظاری بی پایان برای دیدار عزیزان – دروازه پادگان اشرف مقر اصلی فرقه رجوی در عراق که بیش از 3000 تن در آن توسط مسعود رجوی به گروگان گرفته شده اند و او علنا تهدید به قتل عام تمامی آنان کرده است (به قول خودش پایان عاشورا گونه).
خانم ثریا عبداللهی مادری که بیش از 10 ماه است در مقابل دروازه پادگان اشرف دست به تحصن زده و اعلام کرده است که تا زمانی که فرزند خود را نبیند محل را ترک نخواهد کرد به استقبال خانواده های جدید الورود میرود. مردان و زنان سالخورده و کودکان همانهائی هستند که رجوی آنان را نیروهای قدس سپاه پاسداران ایران می نامد که گویا با تیربار و بازوکا برای تهاجم به اشرف به محل اعزام شده اند.
آیا شماها واقعا خسته نمیشوید؟ انتظار تا کی؟ مگر در این وانفسای سیاست بین المللی چیزی به نام حقوق انسانی هم مطرح است؟ هر چه هست منافع سیاسی است و فعلا منافع غرب که عراق را اشغال کرده اند بر این قرار گرفته است که این تروریست های آماده و مجانی در اسارت رجوی باقی بمانند شاید روزی به عنوان برده ها و گلادیاتور های نوین مورد استفاده قرار گیرند.
فرزندان ما فقط چند صد متر با ما فاصله دارند. آیا نمیشود فقط به نزدیکی این حصارها بیایند تا بتوانیم روی آنها را بعد از سالیان ببینیم؟ همانطور که در این عکس مشاهده میشود سیم های خاردار و حصارها به ترتیبی طراحی شده است که کسی نتواند از داخل اشرف به بیرون فرار کند و نه اینکه کسی نتواند از بیرون به داخل آن برود. این تصویر نشان میدهد که اشرف یک زندان بدون ملاقات است.
فاصله خانواده ها تا عزیزانشان را سیم های خاردار، خاکریز، خندق، دیوار های بلند و گشت و پست های داخلی پر کرده است. آیا صدای بلندگوها به عزیزان ما میرسد؟ آیا آنان از وجود خانواده های خود در پشت حصارها اطلاع دارند؟ آیا آنان هم همان احساس ما را دارند؟
خانواده ها در حال درخت کاری – پدری میگوید امیدوارم تا زمانی که این نخل خرما بدهد رجوی دلش به رحم آمده باشد و فرزندان ما را آزاد کند. او تا کی میخواهد آنان را اسیر نگاه دارد؟
مسئولین پادگان بلندگوهای قوی بر سر راه خانواده ها و به سمت داخل پادگان نصب کرده اند تا از شنیده شدن صدای خانواده ها جلوگیری به عمل بیاورند. جالب است که فرقه رجوی در برابر قتل یا خودکشی احمد رازانی مدعی شده است که فشار روحی ناشی از صدای بلندگوهای خانواده ها موجب این عمل گردیده است حال آنکه بلندگوهای فرقه که رو به نفرات داخل پادگان است به مراتب قوی تر هستند. راستی چرا رجوی از شنیده شدن صدای خانواده ها اینقدر وحشت دارد؟