زنده دل پیری که تا آخرین لحظات زندگی به فکر رهایی فرزند و جگر گوشه اسیرش محمد حسین امیدی از چنگال رجوی دجال و وطن فروش بود.
آقای علی اصغر امیدی که خود ارق وطن پرستانه زیادی به مردم و ملت ایران داشت و هرگز نمی توانست در مقابل وطن فروشی های رجوی بویژه در زمان جنگ صدام علیه ایران سکوت کند و نفرت بسیار زیادی نسبت به اقدامات خائنانه رهبران فرقه داشت، به همین دلیل او از اولین کسانی بود که بعد از عملیات مرصاد و بویژه از سال 1372 بطور جد پی گیر رهایی اسرای فرقه از جهنم قرارگاه اشرف شد.
او نقش بسیار سازنده و فعالی در شکل گیری تشکل خانواده هایی که عزیزانشان اسیر رجوی فریبکار در عراق بودند داشت و علی رقم کهولت سن قبل از تشکیل انجمن نجات از طریق عناصر جداشده از سازمان فعالیت های بین المللی زیادی را در جهت افشای چهره رجوی پلید و رهایی اسرای اشرف انجام دادند.و در تمامی مصاحبه با خبر نگاران خارجی، همایش ها و تجمعات اعتراضی شرکت نموده و نقش پیش رو و سخنگوی خانواده ها را بعهده میگرفت.
جسارت و دلیری خاص او انگیزه و دلگرمی تازه ای به سایر افراد همراه او میداد و همه او را پدر انجمن نجات می دانستند.
آقای امیدی علی رقم ابتلا به بیماری سخت تا آخرین دقایق زندگی اش به فکر رهایی عزیز و جگر گوشه اش از چنگال رجوی کثیف بود و تلاش داشت تا برای تعیین تکلیف فرزند اسیرش به جلوی درب اشرف برود که متاسفانه پس از مدتی تحت درمان قرار گرفتن و بستری شدن در بیمارستان، در کمال ناباوری بعد از 25 سال چشم انتظاری دیده از جهان فرو بست تا در قیامت چشم به چهره عزیز خود بگشاید و حق خود را از رجوی کثیف و پلید در نزد خدایش بستاند.
هرچند سرکشی و حضور این زنده دل در دفتر انجمن نجات باعث افتخار و مباهات و دلگرمی ما بود ولی فقدان او برایمان بسیار سخت و سنگین است اما یاد او همیشه در دل ما باقی می ماند و جای او را گل باران و خالی نگه می داریم تا شاید با رهایی فرزند اسیرش از چنگال رجوی خائن جای او را پر نماییم.
دفتر انجمن نجات استان مازندران در گذشت و فقدان این پدر پیر را به خاندان بزرگ و محترم امیدی (در داخل و خارج کشور)، خانواده جعفری، خانواده بزرگ انجمن نجات و همچنین فرزند اسیر دست فرقه رجوی در عراق، آقای محمدحسین امیدی را تسلیت عرض نموده و صبر جمیل از خدای بزرگ برای ایشان آرزومندیم.