جناب آقای طالبانی
همانطور که می دانید، مسئله "کمپ عراق جدید" ("کمپ اشرف" سابق) مورد توجه بین المللی قرارگرفته است. سازمان مجاهدین خلق در محافل پارلمانی مختلف در اروپا و ایالات متحده آمریکا به همچنین در میان چهره های عمده سیاست بین الملل سخت مشغول فعالیت است تا "راه حل" مورد علاقه خود را برای این مسئله پیداکند.
زندگی روزمره مردم در استان دیالی بخاطر این وضعیتی که در داخل و اطراف کمپ اشرف می گذرد، تحت تاثیر قرارگرفته است.
سازمان مجاهدین خلق سخت در تلاش است نیروهای نظامی عراق و خود دولت عراق را به عنوان "دست نشاندگان رژیم ایران" نشان دهد و به این ترتیب شهرت عراق را به عنوان یک کشور مستقل در افکار عمومی جهان مورد سئوال قرار دهد.
انحلال قریب الوقوع کمپ اشرف، سازمان مجاهدین را مجبور به اتخاذ اقدامات شدید ترکرده تا خودش را به عنوان قربانی تبانی ایران وعراق نشان دهد.
نه تنها نیروهای نظامی عراق، بلکه خانواده های اعضای مجاهدین زندانی در کمپ عراق جدید هم که بعضا برخی ازآنها بیش از یک سال بیرون دروازه اردوگاه تلاش برای ایجاد ارتباط با اقوام خود از لابلای سیم های خاردار می کنند، مورد حمله سازمان مجاهدین قرارگرفته اند.
بعنوان مثال بطور مرتب شایعاتی در مورد جلوگیری از ورود مواد غذایی، دارو و دیگر اقلام ضروری برای این اردوگاه توسط نیروهای نظامی عراق منتشرمی شود. خانواده ها و بیشترازهمه افراد مسن، بعنوان "عوامل رژیم ایران" نشان داده می شوند و افراد مستقردر کمپ عراق جدید را عمدا و هدفمندانه برعلیه آنها می شورانند.
دراین واقعیت که سازمان مجاهدین خلق حاضر به انجام اقدامات شدید که حتی سلامتی وزندگی اعضای خود را در مخاطره قراردهد تا به اهدافش برسد، شکی نباید داشت. همانطوریکه در ماجرای دستگیری مریم رجوی در پاریس دیده شد که منجر به خودسوزی بعضی از اعضاء در سال 2003 گردید. همچنین اعتصاب غذا در کشورهای مختلف اروپایی و ایالات متحده و کانادا درماه اوت 2009 که برخی از اعتصاب کنندگان به دلیل وخامت جسمانی دربیمارستان بستری شدند، بروشنی نشان می دهد که سازمان مجاهدین خلق پشیزی برای جان افرادش ارزش قائل نیست.
مجاهدین وضعیت فعلی را این جور نشان می دهند که انگار انها باید تعیین کنند چه کسی اجازه دارد وارد کمپ بشود و چه کسی اجازه ندارد. طبق گزارشات آنها این مجاهدین هستند که کنترل کمپ اشرف را در دست دارند و نه نیروهای نظامی عراق.
وزیر امور خارجه عراق، هوشیار زیباری، در مصاحبه اخیرش با روزنامه الشرق الاوسط درتاریخ 2011/01/19 به این موضوع اشاره کرد که افراد مستقر در کمپ عراق جدید هم تحت مسئولیت های بشردوستانه قوانین عراق قراردارند و اضافه کرد که "دولت دردولت: "تحمل نخواهد شد.
سازمان مجاهدین خلق کمپ عراق جدید را بعنوان قلمرو جغرافیایی خود قلمداد می کند. این موضوع را می توان از مقاومت سرسختانه در برابر استقرار ایستگاه پلیس در اردوگاه "خودشان" در ژوئیه 2009 که حداقل 400 نفر زخمی از جمله 110 نفر پرسنل نظامی عراقی بجای گذاشت وهمچنین 8 نفر کشته که دونفرشان افسرپلیس بودند، دریافت. از طرف دیگر آنها و حامیانشان این اردوگاه را همیشه بانام "قرارگاه اشرف" می خوانند واعتنایی به تغییر نام آن توسط دولت عراق که آنرا"کمپ عراق جدید" نامیده است، ندارند.
سفیر عراق در بلژیک و اتحادیه اروپا، محمد جواد ال دورکی، در مصاحبه با روزنامه الشرق الاوسط در ژانویه 2011 به این واقعیت اشاره کرد که مردم عراق از رابطه نزدیک بین سازمان مجاهدین خلق و رژیم صدام حسین ومزدوری آنها برای ارتش آنزمان عراق آگاه هستند و هرگز فراموش نخواهند کرد که خون تعداد بیشماری از عراقی ها، کردها و اعراب توسط مجاهدین ریخته شده است و اکنون مجاهدین باید به خاطراین اعمال مورد حسابرسی قرارگیرند.
وی در ادامه گفت که این تعجب آوراست که کسانی که استناد به قوانین بین المللی و حقوق بشرمی کنند، حاکمیت عراق و قوانین عراق را نادیده می گیرند و امنیت و شهرت عراق را درجهان به مخاطره می اندازند.
این واقعیت که سازمان مجاهدین خلق خودش با مسئله حقوق بشر کنار نمی آید در گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر در سال 2005 تحت عنوان "خروج ممنوع: نقض حقوق بشر در داخل اردوگاه های سازمان مجاهدین خلق" آشکارشده است. جداشدگان از این سازمان از بدرفتاری شدید روحی و جسمی گزارش داده اند. اعضای سازمان از طریق نفوذ روانی مستمردر ایدئولوژی مجاهدین سوگند یاد می کنند که آماده برای انجام هرعملی که سازمان دستور بدهد هستند. جناب آقای رئیس جمهور!
-ما از شما تقاضا می کنیم در همکاری با سازمان ملل متحد، کمیته بین المللی صلیب سرخ و سازمان های بین المللی حقوق بشر، یک راه حل انسانی برای مسئله کمپ عراق جدید پیداکنید!
– به بی خبری خانواده ها در جلوی دروازه های کمپ و نگرانی های آنها در مورد عزیزانشان پایان دهید!
– به کسانی که ازسازمان مجاهدین جداشده و مایل به ترک کمپ عراق جدید هستند، امکان بدهید که از زیر نفوذ سازمان بتوانند بیرون بیایند و چشم اندازی پس از خروج از سازمان در دسترس داشته باشند!
– بدون پیداکردن راه حل مناسب، مجاهدین اعضای محصور در قرارگاه را وادار به خودسوزی و خودکشی جمعی خواهند کرد واین فکر نمی کنم بنفع هیچیک از طرفین باشد. با احترام
علی اکبر راستگو
شنبه 22 ژانویه 2011 رونوشت: سفارت جمهوری عراق در آلمان