در خبرها آمده بود که تعدادی از فعالین حقوق بشر و جدا شدگان قدیمی از فرقه رجوی با آخرین دسته از نفراتی که بتازگی موفق به فرار از حصار جهنمی رجوی شده اند در پاریس دیدار و گفتگو کرده اند. اینجانب با کمال خوشحالی از صمیم قلب صمیمانه ترین و خالصانه ترین تبریکات خودم را در وهله اول به خانواده های قهرمان قربانیان فرقه رجوی تقدیم می کنم که با حضور مستمر و مقاوم وقهرمانانه خودشان در کنار درب اسارتگاه فرقه باعث دلگرمی و جرات پیدا کردن فرزندان قربانی در اسارتگاه رجوی شده اند تا بتوانند براحتی تصمیم گیری نموده و موفق به فرار شوند و ثانیا به آقایان جعفر ابراهیمی و محمود سپاهی و سعید ناصری وهمایون کهزادی تبریک عرض می کنم و بسیار خوشحالم که شما را در دنیای آزاد می بینم واینکه علی رغم چند برابر شدن موانع و سرکوب و خفقانی که سران فرقه در اسارتگاه ایجاد کرده اند و شما همانطور که خودتان اشاره کرده اید با تاثیر پذیری عاطفی از حضور قهرمانانه و خستگی ناپذیر خانواده های قربانیان موفق به فرار از غار جهنمی فرقه شده اید و هم اکنون در دنیای آزاد هستید و می توانید زندگی آزادی داشته باشید. در اینجا مشخص می شود که دلیل اصلی وحشت سران فرقه از حضور دلیرانه خانواده های قربانیان چیست و چرا مسعود رجوی در سوراخ موش و مریم رجوی رئیس جمهور ترشیده در قلعه اورسورواز پاریس داد و فغان سر می دهند و پی در پی پیام و دستور العمل سرکوب وتهدید و ارعاب می فرستند. از همه جالب تر وخنده دارتر و مضحک تر اینست که رجوی می گوید که چرا خانواده ها از بلندگو برای رساندن پیام و صدای خودشان به فرزندان خود که در این اسارتگاه گرفتار هستند استفاده می کنند؟ چرا تعداد بلندگوها زیاد هست و بعد با کمال بی شرمی برای مقابله با حضور چشمگیر و گسترده وتاثیر گذار خانواده های شریف و محترم نفرات قربانی را وادار به سنگ پرانی ومصاحبه های اجباری علیه خانواده ها می کند. اما خوشبختانه علی رغم همه این فشارها وسرکوب ها وسانسور و خفقان در داخل مناسبات وتهدید و ارعاب و فشارآوردن وتهمت وافترا زدن به خانواده ها که همه اینها ناشی از اوج استیصال ودرماندگی سران فرقه هست نه تنها نتوانسته اند ذره ای خللی در اراده سترگ و خستگی ناپذیر خانواده های قهرمان قربانیان که اکنون بیش از یکسال هست که جلوی درب قلعه در تحصن بسر می برند ایجاد نکرده و این خانواده های شریف وسالمند همه مشکلات را اعم از گرمای طاقت فرسا و سرمای استخوان سوز بیابان مقابل در اسارتگاه را تحمل کرده اند تا به حق مسلم و حقوق اولیه انسانی خود که همانا چند ساعتی دیدار با عزیزان در بند خودشان که عموما بیش از بیست سال هست که همدیگر را ندیده اند دست یابند. اکنون با کمال خوشبختی ما شاهد تاثیرات عاطفی حضور مقاوم خانواده های قربانیان هستیم که چطور باعث فرار اسرا از اسارتگاه می شود و جای بسی امیدواری هست هر روز شاهد تاثیر پذیری و فرار تعداد بیشتری از این حصار جهنمی باشیم ودر اینجا لازم می بینم که این نکته را به مسعود خان ومریم خانوم متذکر شوم که دیگر دوران خشونت و سرکوب و تهدید و ارعاب بسر رسیده و این پیامها و دستور العمل های تهدید آمیز تان نه تنها جواب ندارد بلکه بر عکس باعث مقاومت هرچه بیشتر خانواده ها برای تحقق خواسته های بر حقشان می شود و همینطور تاثیرات عاطفی این ایستادگی ها و مقاومت دلیرانه خانواده های محترم باعث فرار هرچه بیشتر افراد از تشکیلات مخوف و تار عنکبوتی خواهد شد واین نفرات با رهائی یافتن از آن حصار جهنمی و پا گذاشتن به دنیای آزاد با افشاگری چهره کریه و دجالیت شما موجبات پاشیده شدن تشکیلات تار عنکبوتی تان را فراهم می سازند وشما را هیچ گریزی از محاکمه و پاسخگوئی در مقابل جنایاتی که در حق مردم ایران و بویژه خانواده های قربانیان و مردم شریف عراق و ناراضیان در داخل مناسبات استالینی مرتکب شده اید نیست و بزودی محقق خواهد شد.