مریم قجر در یکی از دوره گردی های جدید خود در سفری به ژنو، در آنجا سخنرانی نمود. در صحبت های او به موضوعات زیادی اشاره شد که برخی از آنها آنقدر بی محتوا است که نیازی به پاسخ آن ندیدیم و برخی نیز قبلا پاسخ داده شده است. صحبت او تکرار حرف های همیشگی و اعلام خواسته های خیالی خودشان است و امروز از روی ناچاری به این تن داده که از اشرف خارج شده و تشکیلاتشان به همان صورت و جمعی به کشوری غربی فرستاده شود!!!
وی در بخش دیگری از صحبت هایش برای تخریب دولت عراق و بخصوص شخص آقای مالکی در افکار عمومی دنیا و تحت تاثیر قرار دادن مخاطبین خود دروغ هایی را مطرح کرد که ما را بر آن داشت تا به افشای گوشه های از جنایات آنها در اشرف بپردازیم. این بخش از صحبت های او را در زیر ملاحظه می کنید:
« دو سال و نیم است که در اثر انتقال حفاظت اشرف از نیروهای آمریکایی به مالکی، که از ابتدا با اعلام مخالفت ساکنان اشرف و همچنین مخالفت وکلا و بسیاری مجامع مدافع حقوقبشر مواجه بود، حق حیات، حق سلامتی، حق درمان، حق رفتوآمد، حق کار، حتی حق دیدار با وکیل، و حق دیدار با اعضای خانواده، و حق شکایت و تمام حقوق بنیادین اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، در اشرف بهطور کامل سلب شده است.»
از این زن شیاد باید پرسید که آیا این « حقوق » اسیران اشرف در این دو سال و نیم از آنها سلب شده یا آنکه بیش از دو دهه است که از آنها سلب گردیده؟ چه کسی در بیش از دو دهه گذشته این حقوق را از آنان سلب کرده است؟
برای کسانی که سال هائی از عمر خود را در اسارتگاه اشرف گذرانده اند پر واضح است که در قرارگاه اشرف چه سیستم فرقه ای حاکم بوده و چگونه پایه ای ترین حقوق افراد اسیر از آنان دریغ می شود.
– آیا در اشرف جان افراد ارزش داشت؟ چند نفر از اعضای معترض بر اثر فشارهای تشکیلاتی اعم از روانی و جسمی کشته شده، خودکشی کردند و یا برای از بین رفتن به زندان ابوغریب فرستاده شدند؟ مگر همسر پلید مریم قجر بارها و بارها اعلام نکرده بود که « خون و نفس » تک تک شما متعلق به من است و من هرکاری بخواهم با آن می کنم؟
– اما در مورد سلامتی و درمان، آیا افراد اسیر در اشرف اجازه رفتن آزادنه به نزد پزشک را داشتند؟ مگر برای ممانعت از فرار افراد اسیر، تعداد مشخصی پزشک عمومی تایید شده مخابرات عراق را به اشرف نمی آوردید که هیچ تخصصی در زمینه بیماری های خاص نداشتند؟ مگر افراد را تا آنجا که ممکن بود از بردن به نزد همین پزشکان نیز منع نمی کردید و با کسی که بدلیل بیماری نیاز به بستری شدن داشت برخورد تشکیلاتی نموده و مگر حرف خودت این نبود که « وقتی برادران در آسایشگاه تنها باشند افکار ضد انقلابی به سراغشان می آید » پس باید مانع از رفتن آنها به آسایشگاه شد؟
مگر شما بعنوان یک دستور تشکیلاتی ابلاغ نکرده بودی که مردان باید روزانه آنقدر کار کنند که شب مثل جنازه بیافتند تا نتوانند فکر کنند، چون اگر فکر کنند به موضوع های ضد انقلابی فکر می کنند؟ آیا اینقدر کار کشیدن از افراد سلامت آنها را در خطر نمی انداخت؟
– این یکی دیگر از جنبه های فریبکاری مریم قجر است که در مورد حق « رفت و آمد » اسیران اشرف صحبت می کند. مگر طبق دستورات تشکیلاتی که خود وی و همسر پلیدش در اشرف ابلاغ کرده بودند، خروج افراد از مقرهای 200 متر در 200 مترشان ممنوع نبود؟ مگر برای تردد های ضروری نمی بایست بیش از دو نفر بوده و ویزایی چند امضا فرماندهان فرقه را دارا باشند؟ در بیش از دو دهه گذشته و بخصوص قبل از سقوط صدام دیکتاتور، اسیران اشرف به چند مکان عمومی در خارج از اشرف رفته اند؟ آیا نمونه ای حتی برای بازی فوتبال و بصورت جمعی دارید؟
– در مورد حق کار باید گفت غیر از استثمار فردی و بیگاری کشیدن چه چیز دیگری در مناسبات فرقه وجود داشت که حالا از دست رفته باشد؟ ما مطمئن هستیم که نه تنها اعضای اسیر از این بیگاری متنفر بودند بلکه خواهان برچیده شدن آن نیز هستند. در کجای دنیا سراغ دارید که از افراد این قدر کار بکشند اما حتی یک ریال هم بعنوان کارمزد به آنها ندهند و این افراد رنگ پول را برای بیش از دو دهه ندیده باشند؟
– در رابطه با ادعای عدم دیدار افراد اشرف با خانواده باید از خانم قجر پرسید تا قبل از سقوط صدام دیکتاتور چند نفر از افراد اسیر در فرقه با خانواده های خود ارتباط داشته اند؟ چند نفرشان حتی سالانه یکبار موفق به دیدار و یا تماس با خانواده هایشان شده اند؟ مگر در دیدگاه رجوی پلید « خانواده کانون فساد » نیست؟ مگر اعضای فرقه را مجبور به طلاق اجباری نکرده و حتی فرزندان را از مادران شان جدا ننمودید؟
راستی این 300 بلندگویی که در همین کنفرانس نیز از آن یاد کردید متعلق به کیست و صدای چه کسانی از آن پخش می گردد؟ مگر به پدران و مادران پیر و خانواده هایی که برای دیدار عزیزان خود سال هاست در پشت حصار اشرف گیر کرده اند اجازه می دهید که عزیزان خود را ملاقات کنند؟ شما اجازه ملاقات را به خانواده ها بده گرفتن وکیل با خانواده!