تاملی بر نقطه نظرات جدا شدگان مجاهدین پس از سفر به اشرف – قسمت ششم

آرش رضایی: سردمداران مجاهدین متاسفانه با بهره گیری از روش های نابخردانه و غیر اخلاقی سعی دارند در سیمای به اصطلاح آزادی چنین وانمود کنند جداشدگان و خانواده ها که در درب ورودی اشرف برای روشنگری و پیام رسانی حاضر میشوند خائن و دشمن هستند؟!! خب چنین واکنش های هیستریک از سوی مسئولین اشرف قابل انتظار است چرا که ما به خوبی به پارادایم تفکر فاشیستی سران مجاهدین آگاه هستیم اما آیا چنین شیوه هایی در دنیای مدرن میتواند اذهان و افکار عمومی را بفریبد؟ آقای سعید باقری : آقای رضایی شما به نکته ی مهمی اشاره کردید رهبری مجاهدین عمد دارد تا چهره منفی از ما جدا شدگان ترسیم کند. وقتی ما جداشدگان در پشت بلندگو پیام میفرستادیم و سعی داشتیم تا افراد حاضر در اشرف پیام و تحلیل های ما را بشنوند رهبران مجاهدین به جای پاسخگویی و یا گفتگو با ما سعی داشتند از ما عکس و فیلم بگیرند تا بتوانند ما را شناسایی کنند و بعد یک پرونده پوشالی درست کرده و در سایت های وابسته به خودشان نشان دهند یا در سیمای آزادی پخش کنند و به اصطلاح خودشان افشاگری کنند، البته شاید در داخل تشکیلاتشان بتوانند برای مدتی اندک نیروها را فریب بدهند ولی آیا آنها میتوانند در یک بحث آزاد پاسخگوی اعمالشان در تشکیلات مجاهدین باشند؟
مجاهدین اهل گفتگو نیستند این اثبات شده است سالها ما در اشرف بودیم و میدانیم سران مجاهدین حتی حاضر نیستند با نیروهای خودشان که منتقد یا متناقض به خط مشی، ایدئولوژی و رهبری سازمان شده اند وارد گفتگو شوند آنها فقط سعی دارند از زور و فشار استفاده کنند. در یکی از روزها در ضلع شرقی آنها بلندگو آوردند تا با پخش شعار و دشنام و سرود اجازه ندهند پیام ما جدا شدگان به گوش افراد حاضر در اشرف برسد صدای بلندگو خیلی ضعیف بود و کارایی نداشت به همین خاطر یک آیفا پر از کسانی کردند که به اصطلاح دو آتیشه (فالانژ) بودند و ماشین ما هر جا که میرفت و یا توقف میکرد پیاده میشدند و شروع به فحاشی و سنگ پراکنی میکردند و اما ما جداشدگان در چنین شرایط بیشتر آنها را تشویق میکردیم که فرار کنند و وقتی واکنش محبت آمیز و سازنده ما را سران مجاهدین دیدند خیلی عصبانی شدند و یکی از زنان عضو شورای رهبری به نام خانم وجیهه کربلائی جلو آمد و فحش های خیلی رکیک به ما داد که چنین رفتاری از یک زن بعید است. خب این زن از محصولات آقای رجوی است و ایدئولوژی به اصطلاح انقلابی مجاهدین!! و اما وقتی ما او را به اسم صدا کردیم و یادآوری کردیم که یک زن مسلمان باید چگونه ادب را حداقل رعایت کند دیگر صدایش خاموش شد. آقای قادر رحمانی: نکته ی مهمی که در تایید توضیحات آقای باقری باید عرض کنم و به نظرم جالب است مطرحش کنم تیر و کمان بازی یکسری از افراد داخل سازمان بود. یعنی سازمان عرصه را آنقدر به خود تنگ دیده که حتی به خانواده های نیروهای خودش که برای دیدار و ملاقات فرزندان و بستگانشان در درب ورودی اشرف حاضر شده اند نه تنها اجازه دیدار نمی دهد بلکه عده ای از سردمداران مجاهدین با تیر و کمان و پرتاب سنگ به استقبال خانواده ها می آمدند!! واقعا این رفتار خیلی عجیب است هیچ جای دنیا نمی توان چنین صحنه های رقت انگیزی را مشاهده کرد هیچ حزب سیاسی یا سازمانی چنین رفتارهای سخیفی را بکار نمیبرد رهبران مجاهدین و شخص مسعود رهبری واقعا یک استثنا هستند؟!! یعنی نباید شک کرد که اینها واقعا از نظر ذهنی و روانی بیمار هستند.
ببینید ما که سالیان دراز عمر و جوانی خود را در درون تشکیلات مجاهیدن در اشرف هدر دادیم ماهیت سازمان خیلی برای ما روشن نبود و نمی دانستیم این همه نفرت سازمان از خانواده ها برای چیست؟ هدف سازمان از برخورد خشن با خانواده ها چیست؟ اما حال که در دنیای آزاد زندگی می کنیم و خارج از حصارهای تنگ سازمان بسر میبریم متوجه شدیم که رهبران سازمان دچار حماقت و یک کار ناپخته تشکیلاتی شده اند.
خیلی عجیب است سران مجاهدین شب در سیمای آزادی از بهمن عتیقی (یکی از کشته های 19 فروردین) یک اسطوره میسازند و صبح به برادرش که لباس مشکی پوشیده و برای عزاداری به اشرف آمده بود به سویش سنگ می انداختند؟!! این چنین رفتار زشتی توجیه پذیر نیست. ادامه دارد…