چندروز قبل مطلع شدم که یکی از دوستان قدیمی ام به نام احسان بیدی با تصمیمی عاقلانه و شجاعانه، خود را از اسارت رجویها رها کرد. جا دارد همین جا خوشحالی قلبی و تبریک و چشم روشنی خودم را به احسان و خانواده محترمشان عرض نمایم. براستی که هیچ لحظه ای، با شکوهتر، وزیباتر از لحظه جدایی ازفرقه منحوس رجوی نیست. لحظاتی که انسان طعم شیرین آزادی را احساس میکند! لحظاتی که هرگز در اردوگاه اشرف به هیچیک ازاعضای اسیرش دست نداده وسالیان است که با طعم شیرین آزادی بیگانه اند. احسان جان، درواقع ما مثل مهره های شطرنج بازیچه قرار گرفته بودیم. شطرنجی که شاه و وزیرش از روزی که چراغها را خاموش کردند تا هرکس بخواهد برود،خود با استفاده ازتاریکی، قبل ازهرکسی صحنه را ترک کردند و پا به فرار گذاشتند! و ما را تنها گذاشتند. والان هرکدام درجایی ازاین دنیا مشغول عیش و نوش وتجارت با خون اسرای اشرف شدند وآن یکی هم سالهاست که در سوراخ موشی خزیده و فقط صدای نفیرش را در خونریزی بیشتر ازاسیران اشرف می شنیدیم!
احسان، من هم آزادی ازغل و زنجیرهای رجوی را فقط در خواب می دیدم. تا اینکه همت کردم و تصمیم درست را گرفتم.مثل خیلی ازکسانی که هنوز درآنجا اسیرند و رویای آزادی را درخواب می بینند.!شاید برای همین است که همیشه اسرای اشرف در بیدار شدن ازخواب مشکل داشتند.چ ون دوست داشتند بیشتر بخوابند تا بیشتر رویای آزادی را ببینند. احسان جان یادت می آید که وقتی من یا کسی از نفرات مسئله دار در شستهای سمیرا شمس سوژه می شدیم و تو به ما سوژه های بدبخت تیغ می کشیدی؟ ودر دفاع از مناسبات غیرانسانی رجویها گلویت را میدریدی؟ من هر وقت که تو را میدیدم که اینچنین از مناسبات و تشکیلات پوسیده رجویها دفاع میکردی دردلم می گفتم،ای برادر، توهم فریب خورده ای مثل همه ماها. و یقین داشتم که این حرفها ازته دلت نیست و تو برای اینکه وانمود کنی که درتشکیلات هستی بالاجبار اینگونه رفتارمیکردی. بالاخره هرکس مترصد فرصتی بود که روزی بتواند خود را ازچنگال این تشکیلات مخوف و در جان و روح ما تنیده شده، به شکلی خلاص نماید. باورکن یقین داشتم که توهم یکی ازماهایی که درتشکیلات مسئله دار به حساب می آمدیم.
به هرحال احسان جان، بار دیگر تولدت را به تو تبریک می گویم.
همرزم سابقت(یوسف جرفی) اشکان