نشست مشترک خانواده با بازگشته ها – قسمت دوم

تلاش مضاعف خانواده ها برای رهائی فرزندانشان از چنگال رجوی
آقای عبدالله افغان یکی دیگر از بازگشته ها در رابطه با سابقه عقب نشینی و تسلیم پذیری رجوی های دجال در سر فصل ها برای حاضرین گفت:
ما هرگز فکر نمی کردیم که روزی رجوی از اشرف که آن را ناموس خود اعلام کرده بود دست بکشد و قبول کند که آنجا را تخلیه کند.
همانطوری که آقای محمدی اعلام کرد جدا از کشته شدن افراد، تعدادی دیگر از بچه ها در این استقامت و مقاومت دروغین که رجوی اعلام کرده بود مجروح و معلول شدند تا رجوی به اهداف خود برسد ولی نمی دانستیم که او در مقابل سمبه پر زور به این راحتی از همه چیز خود می گذرد.

آقای هادی شبانی نیز در رابطه با عقب نشینی رجوی در مقابل شعارهایش برای حضار گفت:
البته این خصلت رجوی خبیث است هر کجا که سمبه پر زور باشد عقب نشینی می کند خلف وعده ها و عقب نشینی این دجال از سال 60 برای همگان عیان بوده است اگر به وعده پیروزی چند ماهه او در فاز نظامی (سال 60) توجه نمائیم و این روند را دنبال کنیم پشت سر هم به بیهوده بودن این سر فصلها پی می بریم و متوجه می شویم که رجوی ها همه این فریبها و دروغها را برای به قدرت رسیدن خود می داده و جان هیچ کس برای او ارزشی ندارد یک نمونه آن این است از سال 60 که اعلام جنگ مسلحانه برای سرنگونی نظام را کرد تا سال 82 که سلاحها را تحویل نیروهای آمریکایی دادند در طول 22 سال عامل مرگ بیش از دهها هزار نفر شده است چه پاسخی برای ریخته شدن خون این افراد برای افکار عمومی و خانواده هایی که در این مدت عزیزانشان توسط رجوی جنایت کار ترور شدند را می دهد؟ چرا اصلا سلاح بدست گرفت و چرا آنرا به زمین گذاشت؟ چه کسی مسئول خون های به ناحق ریخته می باشد؟ و دهها سئوال بی پاسخ دیگر پس از توضیحات اولیه اعضای بازگشته خانم اولیا حیدرزاده خواهر اسیر پرویز حیدر زاده با بیان مطلبی که مسئولین فرقه با همین دروغها و شگردها، چندین سال برادرمان را در اسارت خود نگه داشتند، از آقای مجید محمدی پرسید که نفرات فرقه در حال حاضر چگونه زندگی می کنند و بالاخره ما خانواده ها چه کاری برای رهایشان باید انجام دهیم.
در پاسخ این سئوال آقای محمدی اظهار داشتند:
در حال حاضر همه افراد به جز 100 نفر به لیبرتی منتقل شدند و همه در محیطی به ابعاد 500 متر مربع در کانکسها بصورت 7 نفره زندگی می کنند.
وقت همه نفرات از بیدار باش صبح تا خاموشی شب پر است و مسئولین فرقه برای جلوگیری از پاشیدن تشکیلات فضای سفت و سختی را ایجاد کردند و شدیدا افراد توسط فرماندهان شان کنترل می شوند.
جدا از شرکت دادن مستمر اعضا در نشست های توجیهی که وقت زیادی در روز از آنها می گیرند روزانه افراد را به بیگاری می برند و انتقال و جابجایی وسایل و حتی جابجایی و انتقال شن و ماسه با دست و برانکارد سعی دارند افراد را مشغول و سرگرم کنند.
البته مسئولین فرقه در لیبرتی مثل عباس داوری تلاش دارند تا در نشست ها به افراد القا کنند که اینجا اشرف تکثیر شده است و ما هرگز از عراق بیرون نخواهیم رفت.
در رابطه با تبلیغات سوء مسئولین فرقه که در آنجا امکانات وجود ندارد باید بگویم که بخشی از این امکانات داده شده مورد سوء استفاده و استقاده های خصوصی مسئولین قرار گرفت مثلا در ابتدای ورود به لیبرتی برای هر دو نفر یک تلفن همراه و یک کانکس از طرف UN و صلیب در نظر گرفته شد ولی فرماندهان فرقه برای کنترل بیشتر افراد برای هر شش الی 7 نفر یک کانکس اختصاص دادند و بقیه آنها را برای محل کار خود در نظر گرفتند و تلفن های همراه را نیز در اختیار افراد قرار ندادند تا مبادا با دنیای بیرون ارتباط برقرار کنند.
ادامه دارد