سازمان مجاهدین خلق دنیا را در برابر آن چه واقعاً در درون فرقه اش می گذرد، کور می خواهد، روزانه اعضا و هواداران را با دروغ تغذیه می کنند. با این وجود، امروزجامعه جهانی به تدریج از آن چه واقعاً بر قربانیان فرقه مجاهدین می رود آگاه شده است. شاید، به همین دلیل است که دبیر کل سازمان ملل و دولت ایالات متحده امریکا تمرکز زدایی از مجاهدین خلق را کارآمد ترین راه برای حفاظت ازاعضا می دانند.
دبیر کل سازمان ملل، بان کی مون که تاکنون بارها بر انتقال اعضای مجاهدین خلق مستقر در کمپ ترانزیت لیبرتی تأکید کرده است، هفته گذشته از اختصاص صندوقی برای کمک مالی برای مخارج مربوط به انتقال مجاهدین به کشورهای سوم خبر داد. وی از دولت های عضو خواست که به این صندوق کمک کنند.
ایالات متحده امریکا از تأسیس این صندوق ابراز خرسندی کرد و اعلام کرد که دولتش یک میلیون دلار پرداخت می کند. نماینده ی وزارت امور خارجه ی امریکا گفت:"ما هم یقین داریم که تنها راه حل دائمی برای ضمانت امنیت و سلامتی ساکنان کمپ حریه، خروج از عراق است."
در مقابل، در کمال شگفتی وب سایت های تبلیغاتی مجاهدین خلق تاکنون در برابر این کمک یک میلیون دلاری سکوت اختیار کرده اند وصد البته این مبلغ دربرابر مبالغ هنگفتی که سازمان روزانه صرف تبلیغات و خریدن هوادار می کند، بسیار ناچیز است. در عوض، این روزها پروپاگاندای گروه مجاهدین متمرکز بر دیونمایی بیشتر حکومت ایران و ساختن و پرداختن اخبار و اکاذیب درباره ی برنامه ی هسته ای است. اخیرترین اقدام تبلیغاتی مجاهدین تکرار طوطی وار ادعاهای اسرائیلی هاست. چنانچه وزیر امور خارجه ی ایران، محمد جواد ظریف در مصاحبه اش گفت:" 22 سال است که رژیم صهیونیستی مکرراً این دروغ را که ایران تا شش ماه دیگر بمب اتمی خواهد داشت، تکرار می کند."
اخرین به اصطلاح افشاگری مجاهدین خلق درباره ی برنامه ی هسته ای ایران همزمان بود با اوایل اکتبر و هنگامی که خبرها حاکی از آن بود که دیپلماسی میان ایران و غرب در حال به نتیجه رسیدن است. سازمان تبلیغات کور دیگری علیه تهران به راه انداخت و در نهایت درماندگی ادعاهایی منتشر کرد درباره ی آن چه خود " برنامه ی سلاح هسته ای رژیم" میخواند. واکنش دنیا به این گفته ها چه بود؟ هیچ مگر چند گزارش جزیی که هیجان و واکنشی برنیانگیخت و نفوذی در افکار عمومی و حتی افکار خواص نداشت.
دیگر حنای مجاهدین حتی برای مدافعان سابقش رنگی ندارد. در طول مذاکرات ژنو میان گروه 1+5 و ایران، مجاهدین خلق قصد داشتند که برای اختلال در مذاکرات درگیری هایی در ژنو به راه بیاندازند، پلیس سوئیس به موقع وارد عمل شد تا از بروز چنین حوادثی جلوگیری کند. مجاهدین خلق همچنین در میان هواداران قدیمی خود نیز آبرویی برایشان نمانده است، برای نمونه سیاستمداران اردنی که همیشه یکی از ارکان گردهمایی مجاهدین خلق بودند، از حضور در مراسم ان ها سرباز زدند. به گزارش روزنامه ی عرب زبان الیوم، شماری از نمایندگان مجلس اردن دعوت مجاهدین خلق برای شرکت در مراسم سالانه ی آن ها در ویلپنت پاریس را رد کردند،به دلیل حضور برخی از اعضای اپوزیسیون سوریه. یک مقام مجلس اردن به این نشریه گفت که:"به سازمان مجاهدین خلق اطلاع دادیم که به دلیل آن که ازاعضای اپوزیسیون سوریه دعوت کرده اند، ما کنفرانس سالانه ی امسال را بایکوت کرده ایم." این یکی از نتایج هم سویی فرقه ی مجاهدین خلق با تروریست هاست.
تبلیغات این روزهای مجاهدین، همچنین به انتشار گسترده ی اخبار اعتصاب غذایی که تاکنون 60 روز طول کشیده است می پردازد. به ادعای سازمان اعتصاب غذای اعضا و هواداران مجاهدین در سراسر جهان در اعتراض به حمله به کمپ اشرف بوده است. حال که کمپ اشرف تخلیه شده است، فایده ی این اعتصاب غذا چیست؟ تنها محصول قربانی کردن اعضای بیشتری از افراد شستشوی مغزی شده فرقه ی رجوی – این بار به بهانه ی اعتصاب غذا – این است که مواد اولیه ی بیشتری برای تبلیغات مجاهدین فراهم شود اما آیا واقعاً مثمر ثمر است؟ چند گزارش یا خبر در این باره منتشر شده است؟ چند سازمان و نهاد حقوق بشری خواستار اقداماتی درباره ی اعتصاب کنندگان شده اند؟ در حقیقت، امروز سازمان مجاهدین خلق به عنوان سازمانی با ساختار فرقه ای و بدنام که حقوق افراد را در درون و بیرون سازمان نقض می کند برای همه ی نهادهای حقوق بشری بین المللی شناخته شد ه است. رجوع کنید به گزارش مشهور سازمان دیدبان خقوق بشر در سال 2005.
رهبران فرقه ی مجاهدین خلق چنان در دستکاری افکار عمومی ناکارآمد شده اند که مجبور هستند پول های بسیار بسیار بیشتر از یک میلیون دلار اهدایی امریکا هزینه کنند تا نفوذ پروپاگانداشان را در میان حامیان افزایش دهند. در حال حاضر تنها ابزاری که به آن متوسل می شوند بالا بردن مبالغی است که برای خریدن هوادار در میان سیاستمداران غربی هزینه می کنند. سیاستمدارانی که وجدان شان با جنایات کیش شخصیتی مجاهدین هرگز دچار عذاب و ناراحتی نمی شود.
مزدا پارسی