در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ (۱۶ تا ۱۷ مارس ۱۹۸۸)، مردم حلبچه توسط رژیم صدام حسین و با همکاری اطلاعاتی رهبران سازمان مجاهدین خلق، بمباران شیمیایی شدند و بیش از پنج هزار غیرنظامی و بی دفاع طی چند ساعت در این شهر جان باختند. این بمباران شیمیایی تقریباً همزمان بود با عملیاتی موسوم به عملیات انفال (عملیا ت انفال عملیاتی بود که پیرامون آن حدود ۱۸۲ هزار نفر به‌ویژه کودکان و زنان و سالخوردگان مناطق کردنشین توسط ارتش حزب بعث عراق کشته و زنده به گور شدند).
مناطق اطراف حلبچه در آن زمان (هنگام بمباران شیمیایی) در اشغال نیروهای ایرانی و همچنین در دست گروه‌های پیشمرگ کرد بود.
گازهای سمی به‌کاررفته از سوی دولت عراق در حلبچه گاز خردل، سارین، تابون و وی‌اکس بود که از سوی برخی دولت‌های غربی به رژیم بعث عراق تحویل داده شده بود و معامله‌گر هلندی فرانس فان آنرات در این مسئله نقش کلیدی داشت.
فیلمی از حمله شیمیایی به حلبچه
http://youtu.be/MoVcUov9fSE
مسعود رجوی رهبر فراری مجاهدین خلق چند ماه پیش از نسل کشی حلبچه (۳۰ خرداد۱۳۶۶ – ۲۰ ژوئن ۱۹۸۸)، ارتش آزادیبخش ملی را بعنوان ارتش خصوصی صدام حسین در عراق تاسیس نمود.سازمان تحت فرمان رجوی، از مرز حلبچه – سلیمانیه عملیات های زیادی را قبل از بمباران شیمیایی حلبچه بر علیه نیروهای نظامی ایران انجام داد.
سازمان مجاهدین خلق در آن روزها، در نواحی اطراف حلبچه از جمله در خورمال،سید صادق، دربندیخان و حتی کمی دورتر در سلیمانیه، پایگاه شنود و جاسوسی داشتند. مجاهدین از آن پایگاه ها برای جمع آوری اطلاعات از نیروهای نظامی ایران یا اعزام واحد عملیاتی به ایران استفاده می کردند.اطلاعاتی که مجاهدین از این طریق کسب می کردند توسط مسعود رجوی،مهدی ابریشمچی،عباس داوری و مهدی براعی به سازمان اطلاعات و امنیت صدام حسین فروخته می شد و مابه ازاء آن پول نقد دریافت می کردند. (فیلم ها و اسناد ملاقات خصوصی مسعود رجوی با روسای سازمان اطلاعات و امنیت صدام حسین در کتابی تحت عنوان «برای قضاوت تاریخ» گردآوری و منتشر گردیده است.
تا اواخر سال ۱۳۶۶ تقریبا اکثر افراد سازمان مجاهدین در مناطق کردنشین عراق اعم از نواحی مرزی حلبچه،پنجوین،خانقین و شهرهایی مانند سلیمانیه،کرکوک و … مستقر بوده و از آن منطقه برعلیه اکراد عراقی بطور خاص یه کتی و حزب آقای جلال طالبانی وایران اقدام به علمیات نظامی می کردند.یکی از دلایلی که باعث شد سازمان مجاهدین تمامی پایگاه های خود در مناطق کردی را تخلیه نموده و در پادگان اشرف متمرکز گردد، شرکت در نسل کشی حلبچه بود.جداشدگانی که در آن ایام در آن مناطق بودند می گویند، رجوی هیچ یک از پایگاه های خود در مناطق کردی را علی رغم درخواست رسمی طالبانی به آنها تحویل نداد و همه پایگاه های خود را تحت این بهانه که ممکن است مورد استفاده عوامل رژیم قرار گیرد با کارگذاری مواد منفجره منهدم نمود.
چند نمونه از فیلم های منتشر شده در همین رابطه
http://youtu.be/ccb5oD0nA9o
http://youtu.be/NqorDCZGrRQ
http://youtu.be/ZLxaAPEeRLc
بر اساس اسناد افراد جداشده از مجاهدین، مسعود رجوی و رهبران مجاهدین در چارچوب عملیات انفال و زیر چتر حمایت صدام حسین در دیگر عملیات های کردکشی نیز شرکت داشتند که مهمترین آنها پس ازنسل کشی حلبچه مربوط به سال ۱۹۹۱ در منطقه کفری، کلار،سلیمان بک،جلولا،خانقین،خالص و … می باشد. مجاهدین نام این عملیات را «مروارید» نام نهادند و مدعی شدند جنگ آنها با بسیج و سپاه پاسداران بوده است.
رهبران و فرماندهان سازمان تروریستی مجاهدین خلق هنوز با گذشت ۲۶ سال از فاجعه حلبچه و شرکت در نسل کشی اکراد، از قانون و عدالت فراری می باشند و هیچوقت نیز جنایات صدام بر علیه اکراد را محکوم نکرده اند.بر همین اساس، آنها همچنان از بازماندگان صدام حسین در عراق پشتیبانی می نمایند!
۱۷ مارس ۲۰۱۴
محمد علوی