تنها گروهی که رسما و علنا از گروگان گیری گروه تروریستی جیش العدل خوشحال شد و حمایت کرد تشکیلات رجوی بود. عملی گزنده که اوج خشونت و افراط گری عریان و بی حد و حصر رهبری این گروه را نشان میدهد.
به دنبال ربوده شدن ۵ نفر از مرزبانان ایرانی در منطقه «جکیگور» در شرق ایران که در شامگاه ۱۷ بهمن ماه اتفاق افتاد، گروه موسوم به «جنبش جیش العدل» روز شنبه ۱۹ بهمن ماه با انتشار تصاویری در توییتر خود مسولیت ربودن این پنج مرزبان ایرانی را بر عهده گرفت. بر اساس این گزارش آنها پس از ربوده شدن توسط اعضای گروه جیش العدل به خاک پاکستان برده شده اند.
این عمل در بین مردم آنقدر منفور بود که به فاصله چند روز، کمپین های مختلفی در فضای مجازی بویژه فیسبوک شکل گرفت. این کمپین ها اعمال خشونت از طریق گروگان گرفتن سربازان مرزی، مورد آزار واذیت قرار دادن و تهدید جان آنها، وقوع و ادامه چنین اقدامات خشونت باری را باعث تثبیت فضای رعب و وحشت و همچنین نقض فاحش حقوق انسانی افرادی که مورد حمله قرار گرفته اند، تلقی کرده و آن را محکوم کردند.
بالاخره بعد از نزدیک به دو ماه کشمکش و تلاش همه جانبه مسئولین ایرانی و رایزنی های گسترده با مقامات پاکستان که به عنوان رابط ایران و گروهک تروریستی جیش‌العدل عمل میکرد، گروگانگیری سربازان ایرانی پایان یافت و نهایتا مرزبانان ایرانی در روز ۱۶ فروردین ماه درساعت ۴ بعداظهر در منطقه ای به نام «پری آب» در مرز افغانستان تحویل ایران شدند.
آنچه در این رابطه باعث تلخ کامی مردم ایران شد، خبر کشته شدن یکی از گروگانها بدست گروه جیش العدل بود. روز ۴ فروردین سال ۹۳ این گروهک با صدور بیانیه ای در سایت خود اعلام کرد گروهبان یکم جمشید دانایی فر را «اعدام» کرده است. بنحویکه آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل در تاریخ ۰۶/۰۱/۱۳۹۳ این واقعه را محکوم کرد و خواستار مجازات عاملان آن شد.
موضوع برجسته و شایان توجه در این میان که باید آنرا در انظار تمامی ایرانیان قرار داد. دو عمل متضاد محکومیت این اقدام از سوی مردم استان سیستان و بلوچستان و حمایت گروه تروریستی مجاهدین از آن است، چرا که تنها گروهی که رسما و علنا از گروگان گیری گروه تروریستی جیش العدل خوشحال شد و حمایت کرد تشکیلات رجوی بود. عملی گزنده که اوج خشونت و افراط گری عریان و بی حد و حصر رهبری این گروه را نشان میدهد.
گروه تروریستی مجاهدین بیشترین نقش در حمایت رسانه ای از این گروه را در پرونده خود دارد و مستمر اطلاعیه های این گروه را در سایت رسمی خود درج میکند.
در همین رابطه سایت رسمی مجاهدین تنها دو روز بعد از عمل گروگانگیری در تاریخ ۱۹/۱۱/۱۳۹۲ از ۵ سرباز ربوده شده تحت عنوان ” پنج مامور رژیم” نام برد و در جریان کشته شدن یک گروگان بدست جیش العدل نیز سکوت کامل اختیار کرد.
اما آن روی سکه، تنفر عموم مردم ایران به ویژه مردم استان سیستان و بلوچستان از خشونت گروههای تروریستی است؛ در جریان این گروگانگیری نیز نمی‌توان از نقش موثر علمای اهل سنت این استان در آزادی سربازان به آسانی گذشت که شاید نقش موثرتری از مذاکره‌کنندگان ایرانی و پاکستانی داشتند. موجی که طی چند هفته گذشته از سوی علما و هنرمندان و ورزشکاران و شخصیت‌های محبوب ملی و منطقه‌ای اهل سنت انجام شد تاثیر بسزایی در تصمیم گروهک جیش‌العدل در آزادی سربازان به گروگان گرفته شده ایرانی داشته است. این اعتراضات که از سوی شخصیت‌های فرهیخته و دانشمند و محبوب جامعه اهل سنت ایران صورت گرفته بود نشان داد به‌‌رغم همه انتقاداتی که از سوی این افراد نسبت به برخی رفتارها وجود دارد اما برخوردهای خشونت‌بار به هیچ عنوان مورد تایید جامعه اهل سنت ایران نیست.
حال اگر در استان سیستان و بلوچستان چنین تنفری از تروریسم موج میزند و خشونت در تمامی اشکال آن نفی و ترد میشود، بطریق اولی در دیگر مناطق ایران نیز وضعیت همین است و مردم ایران از گروههای تروریستی همچون مجاهدین و جیش العدل بیزارند و هرگز آنان را حافظ منافع خود نمی دانند. موضوع گیری مردم و اظهار تنفر آنان نشان می دهد که یقین دارند چنین گروههایی برای بقاء و حفظ تشکیلات شان مجبورند در خدمت اهداف و نیات پلید کشورهای بیگانه قرار بگیرند، و برخلاف ادعاهایشان اعمال تروریستی و خشونت بارشان نه ربطی به منافع مردم دارد و نه به حقوق اهل سنت ارتباطی پیدا می کند!
حجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی مجاهدین خلق