اگر چه کانادا بخشی از کشورهای مذاکره کننده با ایران (پنج بعلاوه یک) نیست ولی این کشور با هدف استفاده از “حقوق بشر” برای تحت تاثیر قرار دادن موضع ایران برنامه ای را تحت نام “هفته حسابرسی از ایران در پارلمان” در پارلمان آن کشور آغاز کرد. ولی دیروز شاهد بودیم که این برنامه بجای تاثیر گذاری به شویی بی برنامه تبدیل شد که هدفش صرفا ایجاد دشمنی، تنفر و انزجار بود و بنظر میرسد که قصد آن قبل از هر چیز سعی در جلوگیری از بوجود آمد راه حلی بین ایران و قدرتهای غربی باشد. البته بنظر میرسد که با توجه به بی برنامگی و عدم وجود تفکری معقول در پشت آن، این تحرک نخواهد توانست تاثیری بر روند مذاکرات داشته باشد. شروع این برنامه یک هفته ای از همان آغاز با گزارش علی غریب در نشریه نشین و افشای دستهای پشت پرده آن بشدت به ضد خودش تبدیل شد.
وارد کردن نفر دوم گروه بدنام مجاهدین خلق (فرقه رجوی، ارتش خصوصی صدام) یعنی مریم رجوی که خودش را بنام “رئیس جمهور منتخب” ایران آینده معرفی می کند شکست این هفته و این برنامه را تضمین کرد. همه میدانند که این سازمان مجاهدین خلق خودش کارنامه ای بسیار قطور از نقض حقوق بشر را با خود یدک می کشد. از طرف دیگر واقعیت این است که این گروه بشدت مورد تنفر ایرانیان چه در داخل این کشور و چه در کشورهای خارجی هم هست.
واضح بود که بسیاری از مدعوین از شرکت همزمان با این فرد در این جلسه شانه خالی کنند. دکتر احمد شهید، نماینده ویژه سازمان ملل در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران یکی از این افراد سرشناس بود که در این روز حضور نیافت.
در میان بقیه مدعوین هم شکاف ایجاد شد. برخی معتقد بودند که وارد کردن مریم رجوی نه تنها به نفع دوایر ضد ایرانی نیست که اساسا به منافع اسرائیل خدشه وارد می کند. برخی دیگر اساسا با بنیان و پایه چنین حضوری مخالفت میکردند. علی غریب در گزارشش اینطور میگوید: “یکی از فعالین حقوق بشر که روی موضوع ایران کار می کند و بخاطر کارش خواست که نامش ذکر نشود نگرانی دیگر مدعوین فعال در زمینه حقوق بشر را مطرح کرده است. حضور همزمان با سرکرده گروه بدنام مجاهدین خلق (مریم رجوی) بشدت “بی ربط به موضوع” و از طرف دیگر “زهر آگین” است. باید گفت که بسیاری از ایرانیان با نقطه نظرات متفاوت سیاسی در این زمینه بخصوص اشتراک نظر دارند. تا جایی که این زمینه مشترک اکنون به برخی از اعضای خود این سازمان هم بسط یافته است”.
نتیجه این که حامیان مریم رجوی مجبور شدند تا به وی بگویند که “سخنرانی” اش را محدود کند و قسمتهایی از آن را حذف کند. آنها از وی خواستند که صرفا به وضعیت مجاهدین خلق در کمپ عراق بپردازد و حرف دیگری نزند. با این حال مریم رجوی چیزی بجز مقداری مزخرف و خرواری از دروغ آشکار برای ارائه در چنته نداشت و همینها را هم تحویل این جمع داد.
حضور وی از طریق اسکایپ و ویدئو در این جلسه در زمانی رخ داد که وی قبل از آن برای چندمین بار نتوانست ویزای امریکا را دریافت کند. لابی های اسرائیل باز میخواستند با بردن وی به واشنگتن مذاکرات هشتم می را تحت الشعاع قرار دهند. رجوی البته بارها برای حضور در کانادا هم فرم ویزا پر کرده است که بنظر میرسد وی در آن کشور هم خیلی محبوبیت نداشته باشد و مورد استقبال قرار نمی گیرد. النهایه مریم رجوی مجبور شد از مقر فرماندهی فرقه مجاهدین در خارج پاریس سخنانی را که بشدت سانسور شده بود تا قابل شنیدن و تحمل در جمع فعالین حقوق بشری گردد را از طریق اسکایپ ارائه داد. با این حال بسیاری از شنوندگان این احساسشان را بیان کردند که بنظر میرسد سرشان کلاه گذاشته شده است.
حضور مریم رجوی، یک پشتیبان و عضو فعال در جمع صدامی ها، القاعده و داعش (حکومت اسلامی عراق و شام) در عراق در این جمع مشخصا پشت پرده، هدف و خواسته دعوت کنندگان از وی در این برنامه را رسوا کرد.
در حالی که قابل درک است که موساد از مجاهدین خلق بعنوان نیرویی مزدور برای قتل دانشمندان ایرانی استفاده می کند یا برای رد گم کردن و سفید شویی اطلاعاتش در مورد مسائل اتمی از فرقه بدنام رجوی بهره می برد، ولی باید گفت هیچ کس در جهان رنگ کردن این زن بعنوان “فعال حقوق بشر” را نخواهد خرید. این حرکت آخرشان بی نتیجه و مصداق دقیق انتخاب ابزاری غلط برای کاری غلط تر است.
آن سینگلتون