در طول بیش از سه دهه ای که سران سازمان مجاهدین خلق در پادگان نظامی اشرف حضور داشتند هیچ وقت فکر نمی کردند که روزگاری آنجا را که غصب کرده بودند ترک کنند و آواره و سرگردان شوند.
سران سازمان مجاهدین خلق در تمام مدتی که در پادگان نظامی اشرف بودند حتی لحظه ایی به این فکر نمی کردند که باید اشرف را به صاحبان اصلی آن که مردم عراق هستند تحویل دهند که البته آن را نیز سران سازمان در زمان صدام به زور غصب کرده بودند و نیز آنها هنگامیکه خانواده ها برای دیدار فرزندانشان در اطراف فنسهایی که اکنون پاره پاره شده جمع می شدند فریاد می زدند که اینجا خط قرمز ما است و به آن نزدیک نشوید، اما اکنون آنها در داخل کانکسهایی که هیچ گونه امکاناتی ندارد محبوس هستند و فقط با عربده ها و اراجیف سرکرده جنایتکار آن که هر از گاهی سر از سوراخ موش بیرون آورده و در مورد ساختن هزار اشرف که عرضه نگه داشتن یکی از آن را هم نداشت را به عناصر فرتوت خود که همگی آنها نیز می دانند که دیگر هیچ و پوچ هستند سر می دهد و آنها را با این خیال خام می خواهد برای تصرف ایران زنده نگه دارد که البته برای آن جاه طلب در خواب هم مقدور نیست.
سرکرده فرقه تروریستی رجوی برای نگه داشتن قلعه الموت بسیاری از زندانیان خود را به راحتی به کشتن داد و حتی یک خم به ابرو نیاورد و در تازه ترین آنها نیز 52 نفر را به دم تیغ فرستاد و بسیاری از سران خود را نیز فدای جاه طلبی و خودخواهی خود کرد، در صورتیکه او از تمامی این درگیریها از قبل نیز آگاه بود و می دانست که این تنشها به خون ریزی ختم می شود و ضربه آن را نیز باز همین از دنیا و آزادی بی خبرها می خوردند و کشت و کشتار را باز همین زندانیان تحمل می کردند.
پادگان نظامی اشرف با استقامت و پایداری خانواده ها از هم گسست و خط قرمزهای آن هم بطور کامل از بین رفت و در ان نیز گل گرفته شد و آن همه دبدبه و غرور پوشالی آنها به راحتی از بین رفت و تمامی وعده و وعیدهای دروغین سرکرده آن که به عناصر خود قول می داد که تا چند وقت دیگر هزار اشرف می سازیم دروغ از آب درامد و مشخص شد که فقط برای دربند نگه داشتن آنها بوده و گرنه هیچ.
حال در لیبرتی نیز یک عده افراد پیر و خسته که حتی نمی توانند برای خود براحتی فکر چاره کنند که بماند برای سازمان مجاهدین بخواهند کاری بکنند جا مانده اند. آری اکنون دیگر از آن همه منم منم گفتن ها فقط سایه های آن مانده که آن نیز تا چند روز دیگر از آنها گرفته خواهد شد، پس باید مردم آزاده دنیا برای رهایی این بیچارگان که حتی رنگ آزادی را نیز فراموش کرده اند بفکر چاره باشند وگرنه تا چند صباح دیگر سرکرده ملعون فرقه رجوی آنها را نیز برای رسیدن به امیال خود براحتی قربانی میکند و فقط می مانند خانواده های آنها که دستشان به هیچ جا بند نیست.
سالروز بسته شدن پادگان ظلم وجور و لانه فساد رجوی بر تمامی خانواده ها مبارک باد و انشاءالله بزودی شاهد از هم پاشیدن باقی مانده این گروه تروریستی و رهایی فرزندان در بند فرقه رجوی خواهیم بود. انشاءالله