بعد از ملاقات خانواده ها در سال 82 در اشرف با نفرات اسیر خود در فرقه و ریزش زیاد نیرو سران فرقه به این نتیجه رسیدند که دیگر اجازه هیچگونه ملاقاتی داده نشود تا بتوانند جلوی ریزش نیرو را بگیرند در همین راستا سعی نمودند با مزدور و مهره اطلاعاتی خواندن زنان و مردان پیر این کینه را در دل اعضای خود بکارند تا آنان بصورت افسار گسیخته بدترین توهین ها را علیه خانواده های خود انجام دهند و رجوی شیاد نیز از این کار سر مست و خوشحال بود ولی با تمام شیادی های سران فرقه باز هم نمی توانستند جلوی فرار اعضا را بگیرند و در طی این سالیان تعداد زیادی از فرقه فرار کرده و به نزد خانواده هایشان بازگشتند.
در اقدام بعدی که به همت خود خانواده ها رقم زده شد تحصن در جلوی درب اشرف بوده که به مدت چند سال این کار انجام گرفت و در این راستا باعث شد که تعدادی زیادی از اعضای گرفتار متوجه دجالگری تشکیلات فرقه شوند و راه فرار و بازگشت به نزد خانواده خود را انتخاب نمودند.
رجوی فریبکار بعد از اینکه با خفت و خواری اشرف را ترک کرد خوب می دانست که اگر پای خانواده به لیبرتی برسد دیگر نمی تواند جلوی ریزش نیرو را بگیرد چون، شرایط لیبرتی با اشرف تفاوت زیادی داشته و مسئولین فرقه دیگر نمی توانند افراد را فریب دهند به همین خاطر در هماهنگی با نیروهای کمیسیاریای پناهندگی عنوان نمودند که نباید خانواده ای برای ملاقات به لیبرتی بیاید.
اکنون بعد از چند سال اراده و پیگیری خانواده های اسیر برای ملاقات نزد مقامات عراقی و بین المللی و اظهار نظر مسئولین عراقی که سعی می کنند این شرایط را بوجود بیاورند سران فرقه به دست و پا افتاده و در سایت های خود شروع به جو سازی و شانتاژ روی آورده تا اینگونه نشان دهند که نباید پای خانواده به لیبرتی باز شود.
اگر سران فرقه دم از حمایت خانواده ها از سازمان می زنند به چه خاطر از آمدن تعدادی محدود به پشت اردوگاه لیبرتی واهمه دارند؟
اگر این عنصرهای بی بدیل شما!! قدرت انتقال انقلاب طلاق مریم به دیگران را دارند چرا از همین خانواده ها انقلاب های مسخره خود را شروع نمی کنید و از آنان ترس دارید؟
اگر خانواده کانون فساد است چرا فقط رجوی زن باره باید خانواده داشته باشد و برای دیگران حرام می باشد؟
چرا وقتی این درخواست که خانواده ها اصرار به ملاقات دارند سران فرقه دست پاچه شده و با نامهای مختلف در سایت های بی محتوا خود به هر خس و خاشاکی چنگ زده و به آه و ناله می پردازند که ای نیروهای آمریکایی و مراجع بین المللی چرا به تعهدات خود جامع عمل نمی پوشید و ما را دریابید که دو باره خانواده ها قصد آمدن را دارند؟
چرا رجوی های شیاد طی این سالیان سعی می نمودند که عاطفه خانواده را در فکر اعضای خود از بین ببرد و آنان را به کسانی تبدیل کنند که بویی از خانواده نبردند؟
چرا وقتی پیشنهاد ملاقات خانواده ها در حد صحبت و بررسی است سران فرقه خودشان را خراب کرده و از آمدن آنان وحشت دارند؟
اگر قدری به مقالاتی که در سایت های فرقه در مورد خطر آمدن خانواده به لیبرتی برای ملاقات دقت کنیم متوجه می شویم که این کار دقیقا به خال خورده است که اینگونه با نامهای جعلی سعی دارند خودشان را تسکین دهند.
پس اگر پای خانواده به لیبرتی باز شود به مانند جام زهری برای تشکیلات فرقه عمل خواهد کرد و روند فروپاشی فرقه را تسریع خواهد نمود به همین خاطر از هم اکنون با نوشتن مقالات بی محتوا و با نامهای جعلی سعی دارند جلوی آمدن آنان را بگیرند و آنرا یک تهدید جلوه دهند.
اگر خانواده کانون فساد می باشد در نهایت اراده و تصمیم مادران و پدران پیر برای آزادی عزیزانشان است که جرعه جام زهر را به حلقوم رجوی زن باره خواهد ریخت و این دور نیست.
هادی شبانی