آیا میدانستید که در فرقه رجوی چیزی تحت نام ساعت در اختیار خود یا راحت باش نداریم؟!

یکی از روش هایی که فرقه ها برای هرچه بیشتر تحت کنترل درآوردن نیروهایشان اعمال میکنند اینستکه اجازه هرگونه تحصیل کردن را میگیرند.داشتن شغلی بجز آنچه که فرقه معین میکند ممنوع است. روابط شخصی و خانوادگی بطور کامل ممنوع و ضدارزش میشود. تمامی اعضاء بایستی هرچه پول دارند به مسئولین خود تحویل بدهند. تمامی مدارک اعضاء مانند مدارک تحصیلی قبلی ٬ پاسپورت ٬شناسنامه و… بایستی به مسئولین فرقه تحویل بشود. در فرقه مجاهدین هم اوضاع نه تنها به همین شدت بلکه در برخی موارد خیلی شدیدتر هم بود! اوضاع باین شکل بود که تمامی نفرات بایستی به رهبری که مسعود و مریم بودند امضاء خون و نفس میدادند. این امضاء خون و نفس مفهومش این بود که ما بشما یعنی رهبری تعهد میدهیم که تمامی لحظاتمان را برای شما و برای محقق کردن اهداف شما بگذاریم و تمامی قطرات خونمان را در راه شما فداکنیم! با دادن این تعهد نامه دیگر دست سازمان باز میشد برای اینکه تمامی اختیاراتی که هرشخص عادی در جامعه دارد از او سلب شود! افراد در فرقه رجوی با مقوله ای بنام حقوق شهروندی یا حق و حقوقی که هر انسانی در هرجامعه ای دارد کلا بیگانه هستند. در منطق رجوی اگر افراد برای دقایقی بیکار باشند٬به دنیای عادی که پر از لحظات فردیت و جنسیت است وصل میشود واین برای سازمان بسیار خطرناک است!هیچکس حق ندارد حتی دقایقی در اختیار خود و برای خود باشد! چون عامل تمامی مشکلات نیرویی را بیکار بودن افراد میدانستند. این حرف بطور کلی شاید درست باشد که انسان بیکار بطور کلی بدلیل بیکاری و بی انگیزگی ٬ پتانسیل بیشتری برای خطا کردن دارد اما اینکه شما نفرات را حتی برای دقایقی برای فکر کردن به وضعیت خویش به حال خود رها نکنید نشان از عمق ایدئولوژی فرقه ای دارد! رجوی میگفت: باید آنقدر کار کنید که از شدت خستگی بیهوش شوید! یا مثلا نسرین یا همان مهوش سپهری که جانشین مسعود رجوی در ارتش بود میگفت: ما هنوز مجاهدی که از شدت خستگی و کار زیاد شهیدشده باشد نداشته ایم. سعی کنید که این افتخار را شما کسب کنید! مسئولین فرقه براین باور بودندکه اگر مجاهد خلق بیکارشد٬ بلافاصله بیاد دنیای خارج میافتد و فیلش یا هندوستان میکند. لذا حتی برای دقایقی هم نباید مجاهد خلق بیکار باشد. آنها میگفتند: هروقت آنقدر خسته شدید که دیگر نای راه رفتن نداشتید به رختخواب بروید.چون اگر خسته نباشید و به رختخواب بروید ٬افکار زندگی عادی به سراغتان میاید و این برای شما سم است! نیروها بایستی در سازمان بصورت شبانه روزی آماده انجام هرگونه کار یا ماموریتی میبودند. کسی  حق نداشت برای خود ساعت کاری معین کند که مثلا بگوید من فقط از ساعت 8 صبح تا 4 بعدظهر کار میکنم. اگر چنین حرفی زده میشد٬ بشدت تحت برخوردهای شدید تشکیلاتی قرار میگرفت و هزار جور انگ به او چسبانده میشد!
مراد
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا