در خصوص شورای ملی مقاومت خبرهائی وجود دارد که تعدادی از اعضای شورا کاملا از هر گونه فعالیتی کنار کشیده اند. اخیرا شورا جلسه ای داشته که بر خلاف روال معمول هیچ گزارش تصویری از آن منتشر نشده است. علت این امر آن است که نمیخواستند نشان دهند چه کسانی دیگر در جلسات شورا شرکت نمیکنند.
گفته میشود که فرقه رجوی، اعضای شورا و اعضای شناخته شده سازمان را که مسئله دار و ناراضی هستند وادار میکند تا هر از چند گاهی مطلب بنویسند تا به اسم خودشان در رسانه های مرتبط با فرقه درج گردد. مطالب نوشته شده البته قبل از انتشار توسط مسئولین فرقه جرح و تعدیل میشوند که این امر هم خود موجب نارضایتی بیشتری شده است.
این کار، یعنی نوشتن مقاله و درج آن به اسم افراد ناراضی، در دیدگاه فرقه ای دو فایده دارد. اول اینکه فرد مسئله دار را به فرقه وابسته تر میکند و مجبور است پای حرف هائی که به اجبار زده بایستد و ثانیا شبهه مسئله دار بودن فرد که نمود بیرونی پیدا کرده را در میان هواداران از بین میبرد.
خبرها حاکی است که کسانی که از شورا کلا کنار کشیده اند مشغول کسب و کار شده اند و این امر فرقه را به وحشت انداخته است چرا که اگر این افراد استقلال مالی پیدا کنند هرگز زیر بلیط سازمان مجاهدین خلق نخواهند رفت.
یکی از این افراد در بحث با دوستان خود مطرح کرده است که: “وقتی به این راحتی می توانستیم کار کنیم و زندگی آزاد داشته باشیم چرا خود را اسیر و عبید رجوی کردیم؟”
فرد مربوطه در جمع دوستانش میگفت: “الان اعصاب راحت تری دارم. فشار می آوردند که مقاله بنویسم و وقتی مطلبی می نوشتم می بایست حتما توسط مسئولین ادیت و سانسور میشد که این هم فشار مضاعف وارد میکرد. جرأت ابراز نارضایتی از این شرایط را هم نداشتم و فکر میکردم که برای بقای خودم به آنها محتاج هستم”.
از قرار معلوم سازمان ماهانه چیزی حدود ۲۰۰۰ یورو به این افراد مستمری می داده است که در برخی موارد، خصوصا اگر طرف مسئله دار و ناراضی بوده، استثنائا آنرا تا حتی ۵۰۰۰ یورو در ماه نیز ارتقاء داده است. البته کسانی که مشغول کسب و کار شده اند بیش از این مبالغ در آمد دارند و از طرف دیگر خود را آزادتر میبینند.
عده ای بی سر و صدا از شورا کنار کشیده اند. این افراد اگر چه با سایر جداشدگان در ارتباط می باشند اما ترجیح میدهند که سکوت اختیار کنند. علت سکوت این افراد تا حدی روشن است. به نظر میرسد که از کسی یا چیزی به شدت میترسند و واهمه دارند. یک شیوه فرقه ای اینست که از اعضا نوشته و امضاء گرفته میشود که آنان در این نوشته ها به خطاهائی که نکرده اند اعتراف می نمایند. این کار به این دلیل صورت میگیرد که تا در روزی که لازم باشد علیه فرد مربوطه مورد استفاده قرار گیرد. این شیوه به تاکتیک استالین معروف است که از تمامی نزدیکان خود به زور و اجبار برای کاری که نکرده بودند اعتراف نامه میگرفت و هر وقت لازم میشد آنها را بر اساس همان اعترافات محاکمه میکرد و میکشت.
یکی از ترفند های فرقه ای برای ترساندن جداشدگان برای این که دست به افشاگری نزنند راه انداختن جنگ روانی و سیل تحقیر و تهمت و تهدید علیه آنان است. تمامی فرقه ها از این شگردها برای ساکت کردن منتقدین و مخالفان خود استفاده میکنند. آنان از پاپوش دوختن های حقوقی گرفته تا آبرو بری و نهایتا تهدید به مرگ، هر کاری از دستشان بر بیاید علیه جداشده خود انجام میدهند. آنان بسیاری از جداشدگان را تهدید کرده اند که اگر دست به افشاگری بزنند بد خواهند دید.
اعضائی که در شورا مانده اند هم به قول مسئولین سازمان به شدت تناقض حمل میکنند. تناقض در فرهنگ فرقه ای زمانی رخ میدهد که عین با ذهن تلاقی میکند. یعنی گفته ها و تحلیل ها و دستورات سازمان مغایر با عقل سلیم و واقعیات موجود قرار میگیرد و فرد دچار تناقض میشود. مثلا سازمان ادعا میکند که حامی حقوق زنان است اما در عمل عکس آن در داخل تشکیلات مشاهده میشود. بزرگترین تناقض در حال حاضر همسوئی بی چون و چرای سازمان با اردوگاه اسرائیل در منطقه است که درست مغایر با سیاست اولیه سازمان می باشد.
یکی از شگردهای درون فرقه برای تحقیر و شکستن افراد مسئله دار و ناراضی اینست که آنان را بعد از اینکه جایگاه مسئول داشته اند به کارهای در ظاهر پائین می گمارند و به این ترتیب به دیگران می فهمانند که او مورد غضب قرار گرفته است. این موضوع حتی شامل بستگان اعضای شورا در سازمان هم شده که موجب مسئله داری آنان گردیده است. برای اعضای شورا خیلی سنگین آمده است که مشاهده کرده اند بستگان نزدیک آنان با سوابق طولانی تمام روز به نظافت حیاط یا پوست کندن سیب زمینی مشغول هستند.
یکی از اعضای شورا مستقیما در این رابطه از مسئولین سازمان سؤال کرده است که چرا باید کسی که تجربه چندین ساله در کارهای سیاسی دارد و می تواند در بسیاری موضوعات مورد استفاده قرار گیرد و کارهای مهمتری انجام دهد تمام روز به کارهائی مشغول شود که یک کارگر بیرونی هم میتواند آنها را انجام دهد.
اما در خصوص آن دسته از کسانی که از شورا جدا شده و سکوت اختیار کرده اند لازم به ذکر است که سکوت در مقابل فرقه های مخرب جایز نیست. آیا دوست دارید افراد دیگری هم مانند شما با حیله و ترفند عضو شورا بشوند و خود را اسیر فرقه رجوی نمایند؟ آیا به کسی توصیه میکنید که عضو شورای ملی مقاومت شود؟ بنابراین باید نظرات خود را به جای صحبت های درگوشی به اطلاع همگان برسانید و اجازه ندهید تا عمر و زندگی افراد بیشتری به هدر برود.
ابراهیم خدابنده