همانطور که همگان در جریان هستند قرار شده است که ظرف ۴۵ روز آینده باقی مانده ساکنان کمپ لیبرتی خاک عراق را ترک کنند. و این نتیجه تلاش شبانه روزی وخستگی ناپذیر خانواده های اسیران در فرقه رجوی می باشد که ارتش به اصطلاح آزادی بخش رجوی را به زانو در آورده و شکست داده است. البته همانطور که می دانید قبلا هم این ارتش دلیر خانواده ها با تلاش های بی امان و خستگی ناپذیرش باعث تخلیه کامل کمپ اشرف این قلعه استراتژیکی و ظرف فرقه گرایی رجوی گردیده بود و همچنین تمامی ترفندهای رجوی از جمله اخاذی از خانواده ها و نیرو گیری از انها را شکست داده بود. بله دوستان رجوی علی رغم اینکه دم از حقوق بشر می زند و خود را به دروغ مدافع سرسخت حقوق بشر می داند ؛ نتوانست در مقابل سیل بنیان کن ارتش دلیر و پر توان خانواده ها دوام بیاورد و شکست خورد و به زانو در آمد.بله خانواده های شریف با سلاح کار آمد حقوق بشر فرقه رجوی را شکست دادند و رجوی علی رغم همه لجن پراکنی های مستمر و پی در پی و ممانعت از ملاقات خانواده ها با عزیزان در بند شان نتوانست با ارتش به اصطلاح آزادی بخش خود که اکنون مانند شیر بی یال و دم و اشکم شبیه شده است و تبدیل به خانه سالمندان گشته است که اکثریت نیروهایش بیش از شصت سال سن دارند و مریض و بیمار هستند و نه تنها توان حمل سلاح را ندارند بلکه توان راه رفتن را هم ندارند ؛ در مقابل ارتش پرتوان و دلیر خانواده ها دوام بیاورد و شکست خورد.
همچنین رجوی علی رغم برخورداری از حمایتهای همه جانبه شیوخ مرتجع عربستان سعودی و دولت اسراییل و حمایت های بی دریغ ارتش آمریکا در عراق که تا کنون با حمایتش از این فرقه تروریستی مانع از اخراجش توسط دولت منتخب مردم عراق شده است ؛ خانواده ها موفق شدند این فرقه تروریستی را با تلاشهای بی امان و خستگی ناپذیر شان شکست دهند.
بله دوستان همه ما شاهد هستیم که مریم رجوی با خرجهای کلان و برگزاری خیمه شب بازی سالانه و با لابی های صهیونیستی و لابی گری های بازنشستگان و ورشکستگان سیاسی از افراطی ترین جناح های جنگ طلب حزب جمهوری خواه آمریکا نتوانست به ماندنش را در عراق ادامه دهد. ولی خانواده ها توانستند با دست خالی ولی با عزمی آهنین و اراده ای فوق العاده قوی و با سلاح حقوق بشر ارتش سالمندان رجوی را شکست دهند. اکنون در پایان عرایضم می خواستم از سران فرقه رجوی و بطور خاص از مریم رجوی و شوهر فراری اش بخواهم که دیگر دست از سر نیروهای نگون بخت بردارند و سعی نکنند که کمپ تیرانا را جایگزین کمپ اشرف و لیبرتی کنند زیرا خانواده ها به هیچ وجهی دیگر اجازه نمی دهند که بیش از این با سرنوشت عزیزان شان بازی کنید. و همچنین از نیروهای در بند می خواهم که بعد از رهایی از عراق سعی کنند سرنوشت خود را خودشان بدست گرفته و برای آینده زندگی شان خودشان تصمیم گیری کنند و گول ترفند های رجوی را نخورند و از تهدید هایش نهراسند و دست رد به سینه سران فرقه رجوی بزنند و اطمینان داشته باشند که ارتش پرتوان و دلیر خانواده ها پشت سرشان هستند و از آنان حمایت می کنند.