حقوق بشر در اصل یک منشور جهانی است که در اثر تبعات ویرانگر جنگ جهانی دوم در دهم دسامبر سال ۱۹۴۸ نوشته شد و در ۱۶ همان ماه در میدان
معروف تروکادروی پاریس به تصویب رسید. این اعلامیه طبعاً برای همه آحاد بشر در هر زمان و مکان نوشته شده است. اما گاه حقوق بشر در ارتباط با حکومتها به شکل سیاسی و پررنگ تر و در ارتباط با غیر حکومتیان، کم رنگ تر در عرصه جهانی و توسط سازمانهای بین المللی دیده می شود. در مورد مجاهدین خلق که به زعم خودشان اپوزسیون جمهوری اسلامی هستند، به همین نحو است.
مجاهدین خلق همچنین در این رابطه با موضوع حقوق بشر برخورد و رویکرد دوگانه دارند. در مناسبات داخلی، حقوق بشر را مقابل روحیه انقلابی و قابل مذمت و تمسخر می دانند و حتی اعضای داخل را به صفت روحیه حقوق بشری داشتن قابل شماتت و غیر انقلابی می دانند و شدیداً با هر گونه نشان و روحیه حقوق بشری، برخورد و مقابله می کنند. رویکرد دیگرشان در روابط خارجی و در ارتباط با کشورها و دولتها و نهادهای حقوق بشری است که سعی می کنند از ابزار حقوق بشر علیه دشمنان و به نفع خود استفاده کنند. به همین منوال حقوق بشر تا کنون به نفع فرقه رجوی و بیشتر در راستای اهداف و آرمانهای فرقه ای آنان عمل کرده است که همین نگاه جانبدارانه و سیاسی نسبت به اعمال و رفتار گروههای تروریستی است که آنان را جری تر کرده تا بتوانند همچنان اعضای داخل را تحت انقیاد و فشار و سرکوب، باقی بدارند.
اگر حقوق بشر و نهادهای بین المللی همان گونه که در ارتباط با حکومتها نگاه ذره بینی و حساسیت لازم را دارند در ارتباط با سایر گروههای فشار و فرقه ای و تروریستی، همین نگاه و اهمیت را قائل می شدند ما امروز شاهد تلفات هنگفت از جانب گروههای تروریستی نبودیم. گروههایی که در بسیاری موارد در کنف حمایتهای آشکار و نهان دولتهای مستبد و نهادهای بین المللی قرار دارند.
لذا در همین رابطه ایران فانوس در بخش و جلسه دوم از گردهمایی، موضوع بحث را به حقوق بشر و تروریسم اختصاص داده است. این نوع گردهمایی و بحث در موارد دیگر و موضوعات غیر همچنان ادامه خواهد داشت. لذا شما را به دیدن دومین بحث و موضوع حقوق بشر در ارتباط با فرقه رجوی دعوت می کنیم.