خواب های پنبه دانه ای رجوی ها برای انتخابات آمریکا

از رویای به رسمیت شناخته شدن توسط کلینتون تا یأس و سرخوردگی با انتخاب ترامپ
انتخابات آمریکا بار دیگر نشان داد که رجوی ها به این علت که تحلیل ها و حرف های شان ریشه ای در واقعیتها ندارد با چه سرعتی می توانند نظرات و تحلیل های خود را بچرخانند!! آنها چند روز قبل از آغاز انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، این اوهام را می پراکندند که اگر کلینتون رئیس جمهور شود آنها را به عنوان دولت به رسمیت خواهد شناخت!! مانند همان ضرب المثل معروف که هنوز فرزند به دنیا نیامده و هنوز جنسیت آن مشخص نشده نام آن را علیرضا گذاشتند. و سرخوش از اوهام شیطانی خود چنین می نوشتند:
سایت های فرقه 15 آبان، سه روز قبل از انتخابات آمریکا:
مقاله ای با عنوان سیاست آمریکا در قبال ایران بعد از انتخابات:
«کنگره امریکا یکى از ارکان اصلى پایه گذارى سیاست خارجى امریکاست. با توجه به سیر تاریخچه سیاسى خانم کلینتون و خطوط اعلام شده و رفتار مبارزات انتخاباتى اش، به نظر میرسد که او در حد امکان سعى بر پیشبرد سیاست هاى امریکا در تفاهم و تأثیرپذیرى از کنگره خواهد داشت… کنگره میتواند نقشى راه گشا براى برقرارى رسمى ارتباطات سیاسى دولت امریکا با دولت در تبعید مقاومت (بخوانید فرقه مزدور رجوی) ایفا کن.
مقاومت (بخوانید فرقه مزدور رجوی) وظیفه دارد سیاستهاى دولت آتى آمریکا را در جهت تسریع بیشتر سرنگونى تشویق و هدایت کند!!!.
انچه که کابینه احتمالى هیلرى کلینتون را از تمام دولتهاى امریکا در بعد از انقلاب ٥٧ ایران، متمایز میکند پتانسیل تاثیرپذیرى آن در جهت ارتقاء روابطش با مقاومت و اپوزیسیون دمکراتیک مردم ایران است. چنین رویکردى به مقاومت (بخوانید فرقه مزدور رجوی)، بیش از هر سیاست فرضى دیگر امریکا، به… تسریع سرنگونى کمک خواهد کرد…. از این زاویه، کابینه احتمالى کلینتون داراى بهترین شناخت تاریخى، آمادگى ذهنى، و قدرت تصمیم گیرى براى اتخاذ "به خواسته" چنین سیاست مسئول و راه‌گشایانه در قبال مردم و مقاومت ایران میباشد. تبیین چنین سیاستى توسط اولین زن رئیس جمهور امریکا در قبال اپوزیسیون ایران که توسط یک زن رهبرى میشود از ویژگى هاى تاریخى چنین سیاستى میباشد.!!!»
اما تنها چند روز پس از انتخابات و مشخص شدن این که تحلیل رجوی ها باز هم کشک و بر پایه اوهام شیطانی آن ها بوده است، یأس و سرخوردگی در آن ها موج زده و نه تنها دیگر خبری از ادعای به رسمیت شناختن آن ها به عنوان دولت نیست مأیوسانه به این نتیجه رسیدند که انتخابات آمریکا برخلاف اوهام شیطانی شان، هیچ فایده ای بری آنها نداشته و این فلاکت و دماغ سوختگی را در این جمله خلاصه کردند که «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من»!! یعنی تمام آن چیزها که گفتند پنبه دانه هایی بود که در خواب شتری دیده بودند.
سایت های فرقه 19 آبان، یک روز بعد از انتخابات آمریکا:
مقاله ای با عنوان «نتیجه انتخابات آمریکا»
«انتخابات در آمریکا بخشی از استراتژی سرمایه دارى برای احیای دوره ی جدیدی از شکوفائی بورژوازی است، به ویژه در شرائطی که بحران اقتصادی عمیقی مثل کنه به نظام سرمایه داری آنها چسبیده و تضادها دم به دم تشدید می‌شود. این بحران، بعد از اشغال عراق و انقلاب سوریه و حضور روسیه در آنجا آش کشک خاله انها محسوب میشود و به همین دلیل به نفس نفس افتاده اند. پس بنا براین انتخابات در آمریکا امری بسیار حیاتی است.البته برنده شدن هر جناح برای غول های مالى ادامه سیاست بورژوائی برای تشدید استثمار مردم محروم در سرتاسر جهان است.این واقعیتى است که همه می دانند و بعد از انتخابات، برندگان واقعی این رقابت ها ظهور میکنند… سیاستمداران اصلی آمریکا یعنی پول وسرمایه، همانها که امثال اوباما وکلینتون و ترامپ و……را کوک می‌کنند،… به هر حال نتیجه انتخابات آمریکا هر چه باشد، برای ما… یک حرف بیش نیست و آنهم کس نخار پشت من جز ناخن انگشت من»
البته مطمئناً رجوی ها دلشان نمی خواست این موضوع را بلافاصله بعد از انتخابات بیان کنند اما معلوم می شود که قبل از انتخابات آمریکا همانند بی شمار موارد دیگر، آن قدر تحلیل های کشکی و غیر واقعی به خورد نیروهای از دنیا بی خبر خود داده و با اطمینان به آنها گفته بودند که کلینتون پیروز شده و فرقه را در حد یک دولت به رسمیت خواهد شناخت!!! و تحلیل های دروغ دیگر که حالا مجبور بودند برای جلوگیری از موج مسئله داری، این چنین بلافاصله به غلط کردن افتاده و کلینتونی که تا چند روز قبل مدعی بودند دارای «بهترین شناخت تاریخى، آمادگى ذهنى، و قدرت تصمیم گیرى براى اتخاذ سیاست مسئول و راه‌گشایانه در قبال مردم و مقاومت ایران میباشد » را کوک شده ی توسط صاحبان پول و سرمایه در آمریکا خوانده و همردیف ترامپ قرار بدهند و بنویسند« سیاستمداران اصلی آمریکا یعنی پول وسرمایه، همانها که امثال اوباما وکلینتون و ترامپ و……را کوک می‌کنند » و با افسوس ادامه بدهند که «کس نخارد پشت من». یعنی این بار هم تمام وعده های و تحلیل های مان کشک بود.
صالحی