فرقه ی رجوی مقاله ای بنام " اعتراف به انزوا " منتشرکرده ومن متن آنرا درابتدای این نوشته میآورم که نگوید بی انصافی رخ داده!
با این توضیح که من با وجودی که یک سینه سخن دراین مورد دارم اما فعلا قصد تحلیل عدم امکان ورود به این مسئله را – که عربستان قادر به وارد کردن نیرو به سوریه نیست – نداشته و بهتر میدانم که خواننده عزیز به هر دومتن توجه کرده واستباطات خودرا داشته باشند:
" در اظهارات مهره‌ها و در رسانه‌ها و سایتهای حکومتی عباراتی مثل «جنگ لفظی قدرتهای خاورمیانه»، «تقویت محور عربی- غربی»، «به هم خوردن توازن قوا در خاورمیانه»، «وضعیتی که در آن نظام به‌شدت تضعیف شده» و «تدارک طراحی که عراق را از تسلط نظام خارج کند» حاکی از نگرانی فزاینده آخوندها نسبت به شرایط است. مثلاً یک سایت حکومتی با عنوان ”ائتلاف عربی- غربی به‌دنبال چیست ”نوشت: «به نظر می‌رسد اتفاقاتی در تقویت اتحاد محور عربی- غربی‌خاورمیانه در حال رخ دادن است. به نظر می‌رسد دولت آمریکا به‌دنبال به هم زدن توازن قوا در خاورمیانه و ایجاد وضعیت جدید است». این سایت حکومتی وضعیت کنونی را در عبارت تضعیف شدید نظام خلاصه کرده است… وزیر خارجه عربستان از آمادگی کشورش برای اعزام نیروی نظامی به سوریه برای جلوگیری از نفوذ نظام آخوندی در این کشور خبر داده است. سایت حکومتی دیپلوماسی ایرانی نیز در روز 4اسفند نسبت به خلع‌ید از رژیم در عراق ابراز وحشت کرده و تحت عنوان «تلاشهای تازه آمریکا برای دور کردن عراق» نوشته است: «لحن متیس با هدف حمایت از عبادی و ترغیب او برای قطع ارتباطات یا دوری از ما است. تاعراق از تسلط نظام خارج شود…". پایان نقل قول از زبان رجوی ها
اما تحلیل آلترناتیو چه میگوید:
" عقب نشینی عربستان در مقابل عراق و ایران – عماد آبشناس – تا همین چند روز پیش رهبران عربستان سعودی حکومت عراق را دست نشانده ایران عنوان می کردند و هیچ فرصتی را جهت توهین به دولت و ملت عراق از دست نمی دادند، اما به یک باره وزیر امور خارجه این کشور با لحنی مختلف به بغداد سفر و حمایت خود از دولت عراق در جنگ با تروریسم را اعلام کرد… وقتی وزیر امور خارجه عربستان از یکپارچگی و ثبات در عراق صحبت می کند کارشناسان پوزخند می زنند، مگر همین کشور نبود که چندی پیش به دنبال تجزیه و فدرالی کردن وبی ثباتی عراق بود؟ از بدو تاسیس اولین نسل پادشاهی سعودی با همکاری محمد بن عبد الوهاب (حدود 200 سال پیش) عراق مقصد حمله آنها بود و چندین نوبت اینان به شهرهای مذهبی عراق مخصوصا کربلا شبیخون زدند و امنیت عراق و عراقی ها را بر هم زدند. پس از فروپاشی دولت عثمانی عراق با توجه به شرایط جمعیتی و امکانات علمی وفنی و مالی جزو کشورهای قدرتمند عرب به حساب می آمد و به این دلیل سعودی ها همیشه واهمه درگیری با آن را داشتند، در ظاهر وانمود می کردند که تمایل به روابط حسنه با این کشور دارند ولی عملا هیچ وقت روابط حسنه با عراق نداشتند. پس از انقلاب اسلامی در ایران چون سعودی ها از امیال باطنی صدام حسین با خبر بودند وی را تشویق کردند به ایران حمله کند و رهبر بلا منازع اعراب شود. صدام حسین هم بدون در نظر گرفتن حد و قواره خود از تعریف و تمجید غره شد و به ایران لشکر کشی کرد…
سعودی ها امیدوار بودند جنگ عراق با ایران منجر به تضعیف دو قدرت رقیب آنها در منطقه گردد و پس از هشت سال جنگ باور داشتند نیروهای مسلح عراق فرسوده شده… علیرغم سقوط صدام حسین اما سعودی ها هیچ وقت از خصومت خود بر علیه ملت عراق دست نکشیدند و به این دلیل اختلافات میان عربستان سعودی و عراق ادامه یافت تا ثابت کند سعودی ها با رژیم عراق مشکل نداشتند بلکه با خود عراقی ها مشکل داشتند… سعودی ها متصور بودند پس از سرنگونی صدام حسین بر عراق مسلط خواهند شد اما در کمال نا باوری همپیمانان ایران بر قدرت در عراق مسلط شدند. اشتباه سعودی ها مشابه همه محاسبات دیگرشان در این بود که حاضر نبودند بپذیرند اکثریت جمیعت عراق را شیعیان تشکیل می دهند و بدیهی است هرگونه انتخاباتی برگزار گردد اینان خواهند توانست حکومت دست نشانده اقلیت را کنار بزنند.
سعودی ها… نه فقط به اختلافات میان شیعیان و سنی ها و کرد ها دامن زدند بلکه حتی تلاش کردند درون خود اقوام و مذاهب نیز تفرقه ایجاد کنند بگونه ای که در موارد زیادی شاهد بودیم شیعیان به جان هم افتادند – سنی ها با هم درگیر شدند و کردها هم رو در روی هم قرار گرفتند. با توجه به این شرایط بدیهی بود که دولت های عراق نسبت به فعالیت و عملکرد سعودی ها در کشورشان حساس باشند ودر نهایت ملاحظه کردیم که دخالت های سفیر عربستان سعودی در بغداد منجر به آن شد که عراق این سفیر را طرد کند و روابط دو کشور بیش از پیش تیره شود.
اگر حمایت ایران از دولت و مردم عراق نبود شاید بتوان گفت تلاشهای عربستان سعودی در عراق چند سال پیش به نتیجه رسیده بود و امروز وزیر امور خارجه عربستان به جای ملاقات با حیدر العبادی با ابو بکر البغدادی باید ملاقات می کرد… همین که عربستان سعودی به ناکامی های خود اذعان داشته خود یک پیروزی بزرگ برای مردم و حکومت عراق و بالطبع حامی بزرگ آنها ایران به حساب می آید ". پایان نقل قول از یک تحلیگر منطقه ای
وحالا به خوش خیالی های بی قواره ی باند رجوی توجه کرده و مخصوصا خانواده های گرفتار دریابند که زمام امور وسرنوشت فرزندانشان در دست چه کسانی است وچگونه با کاربرد تزویر فراوان، کسانی که قراربود که فرزندان آنها را به سعادت دنیوی واخروی برساند، به مجیز گوی حکومت عربستان و… تبدیل شده اند!
فرید