از جانب دفتر انجمن نجات جهت دیدار با مادر و خواهر علی اوسط حاجی اسماعیلی به منزل ایشان رفتیم این مادر به محض دیدن ما بعنوان دوستان فرزندش اشک در چشمانش جاری شد و گفت سالیان است از رفتن علی می گذرد و نمی دانم چه کار می کند آیا زندگی تشکیل داده و یا خیر؟ چگونه پسرم فریب خورد! خدا از رجوی نگذرد که جوانهای ما را از ما گرفت و روزگار را بر آنها سیاه کرده است.روزی نیست که برای نجات پسرم از چنگال رجوی دعا نکنم و از خدا نخواهم که سزای کار رجوی را در همین دنیا بدهد.همینطور که ما را چشم براه و منتظر کرده الهی روزگار خوبی نداشته باشه و یقینا در همین دنیا باید جوابگو باشد.این مادر می گفت یک عمر باید فرزندت را بزرگ کنی تا یک روز به آنها تکیه کنی ولی چطوری رجوی آنها را از ما گرفته و این آه ما گریبان وی را خواهد گرفت.
سپس خواهر ایشان گفتند مگر در کشور آلبانی آنها آزاد نیستند که نمی توانند هیچ ارتباطی داشته باشند.آیا مگر به عنوان پناهنده در آن کشور پذیرفته نشده اند؟چرا پس از برادرم هیچ خبری نداریم؟
از فضای ایجاد شده از جانب فرقه رجوی برایشان توضیح دادم که کماکان فشارها بر روی آنان اعمال می شود ولی در همین مدت کوتاه تعداد قابل ملاحظه ای از آن فرقه جدا شده اند و این روند بیشتر خواهد شد.
این خانواده هم ابراز خرسندی کردند و گفتند خدا کند روزی عزیز ما هم از آنجا آزاد شود و به آغوش خانواده بر گردد. این فرقه بخاطر فریب و دروغ بودنش نمی تواند آینده ای داشته باشد و این را هم به وضوح شاهدیم ما هم به نوبه خودمان برای رهائی دوستان اسیر در آلبانی آرزوی موفقیت و نجات یافتن از آنجا را کردیم و گفتیم امیدواریم بزودی شاهد بازگشت علی به کانون گرم خانواده باشیم.البته جای پدر خانواده که پسرش را ملاقات نکرده و فوت نمود خالی بود و این نیز برگی از جنایت های رجوی علیه بنیان خانواده هاست که مجامع حقوق بشر باید به آن رسیدگی نمایند.