صدای شکستن غل و زنجیرهای اسیران رجوی می آید

هر روز خبر آزادی اسیری بعد از سالیان اسارت درفرقه بد نام و فریبکار رجوی به گوش می رسد. فریاد داد خواهی جداشدگان درخاک آلبانی و زیرگوش سازمانهای حقوق بشری ‌و افکارعمومی مردم آلبانی طنین افکن است.
اعضای نگون بختی که سالیان عمر و سرمایه جوانی خود را درسراب شعارهای فریبنده مسعود و مریم تلف کردند و اسیر در زنجیر سیم های خاردار و برج های سر به فلک کشیده برای چنین روزی دست به دعا داشتند. آنها گاها درخلوت خاموش خود به یاد و در غم کشته شدن یارانشان چون مرتضی بهشتی می گریستند ولی آه و ناله شان در زیر سرکوب وحشیانه رجوی درگلو شکسته می شد. درسالیان سیاه حاکمیت ننگین صدام حامی رجوی ندای حق طلبانه آنها برای خروج از فرقه وانتخاب حق مسلم تعیین سرنوشت درزندان ابوغریب ودیگرشکنجه گاهای عراق درهم می شکست. رجوی آن روزها که پشتش به حمایت اربابش صدام گرم بود در مقابل کوچک ترین اعتراضات اعضا مشت آهنین نشان میداد وآنها را به زندان واعدام تهدید می کرد.آنگاه که صدام بدرک واصل و رجوی درغم ارباب خود عزادار گردید. خانواده ها بعد از سالیان برای دیدن عزیزان خود به پادگان اشرف آمدند. ولی باز با سیاست سنگ باران و فحش وناسزای سرکردگان رجوی مواجه شدند و با درخواست ملاقات آنها مخالفت شد. صدها نفراز آنها بدلیل اعتصاب غذای اجباری وطولانی به بیماری های قلبی وکلیه وکبد دچارشدند و برخی دیگر بدلیل عدم رسیدگی های پزشکی با بیماری سرطان از پای درآمدند درحالیکه درهمان شرایط هزاران دولار خرج پروتز وعمل جراحی صورت وکفش وکیف وکت ودامن مریم میشد!!!
آری دریک کلام اسیران فرقه تمامی سرمایه های خود را پای مریم ریختند و زندگی را باختند. اما اکنون آفتاب آزادی و رهایی اسیران فرقه درحال طلوع کردن است. شب سیاه وسرد اختناق وسرکوب رجوی درحال غروب کردن.
هرروز ستاره ای از آسمان غم زده وستم دیده رجوی به دنیای آزاد طلوع می کند وپیام دیگراسیران را بگوش خانواده هایشان وافکارعمومی جهانیان می رسانند. فرقه رجوی از حضور اعضای جداشده درتلویزیون آلبانی به وحشت افتاده است‌ مریم و دیگر سرکردگان شیاد فرقه خیلی تلاش کردند صدای اسیران را درمقرهای مفید واشرف درنطفه خفه سازند ولی هیهات قصه رنج وهجران اسیران بسرآمده است. صبح آزادی اسیران درحال دمیدن است وقتی نسلی آزادی را اراده کند برشب سیاه رجوی است که پایان پذیرد و برصبح روشن آزادی است که بدمد این را جدایی هر روز و ساعت اعضا درآلبانی گواهی می دهد.
خواهر رنج کشیده یکی از اسیران خوزستانی