به دنبال کودتای درون تشکیلاتی رجوی درفرقه ای کردن سازمان سیاسی مجاهدین خلق وبدست گرفتن قدرت مطلقه درون تشکیلاتی با اهرم سرکوب تشکیلاتی رقیبان خود ازسال 1364 تا طلاق اجباری درمقطع به اصطلاح انقلاب درونی و پس از شکست سیاسی ونظامی درعملیات خرابکارانه دروغ جاویدان ؛ شمارزیادی ازاعضای زن ومرد اغفال شده به رجوی” نه” گفتند وازآن جماعت دروغگوی سیاسی جدا شدند وپی زندگی عادی خود رفتند. عده ای دیگرضمن جداشدن ازآن فرقه ستیزه جوی ضد وطن، به معنای دقیق کلمه”رها” شدند وبا صرف هزینه هنگفت درجنگ وروشنگری ازمناسبات فرقه ای رجوی خوش درخشیدند واثرنیک وخداپسندانه ازخود به جا گذاشتند وتا حدودی ازگذشته زیانبارهمکاری با فرقه رجوی جبران مافات داشتند تا که درمحضرخلق وخدای خود سبکباروسبکبال رستگارشوند.
مصداق بارز وعینی رها شده ازچنگال رجوی جداشدگانی هستند که قیمت جدا شدن وکندن تمام عیارازرجوی را درکارزارلحظه مره خود پرداخته اند ومی پردازند. به خصوص جداشدگانی که تابوی بازگشت به ایران را – که رجویها به دروغ به آن ها القاء کرده بودند- را قاطعانه وشجاعانه شکستند وبا تشکیل انجمن نجات درکنارخانواده های اعضای گرفتاردرمافیای رجوی، به پیروزی های درخشان نایل شدند. رهایی وبازگشت شمار قابل توجه جداشدگان به وطن وانتقال موفقیت آمیزاسرای نگون بخت ازلیبرتی وعراق ناامن به آلبانی ازجمله کارنامه درخشان مسئولین واعضای انجمن نجات وخانواده های دردمند وچشم انتظار ومرتبط با انجمن نجات سراسرایران بوده ومیباشد. به انضمام دهها وصدها عمل انسانی وخداپسندانه وخیرخواهانه این انجمن غیردولتی وغیرانتفاعی که درخصوص رهایی اسرای نگون بخت ازچنگال رجوی به ثبت رسیده است که تاریخ ازآن بخوبی یاد خواهد کرد.
حقیقت امربا این انگیزه دست به قلم شدم تا ازرها شدگان مقیم ایران خاصه مسولین واعضای انجمن نجات سراسرایران با تمام نارساییها ومشکلاتی که درزندگی شخصی خود گریبانگیرهستند تقدیروتشکربکنم. چرا که درارتباط با خانواد ه های چشم انتظار، کارزاروالا وارزشمندی را درخصوص رهایی اسرای رجوی مدیریت وسرپرستی میکنند. نه اینکه به عنوان جداشده ولمیده درخارج کشورضمن برخورداری ازتمام مواهب پناهندگی، پاچه همدیگررا گرفته وآب به آسیاب رجوی می ریزند ودرپی اثبات فردیت خود هستند ومیخواهند جلودارجداشده ها هم باشند. که تنها پند حقیر به آنان این است که با صرف قیمت تلاش وتقلا کنید که ضمن جداشدن ازفرقه ازآن رها شوید ولاغیر..
پوراحمد