سازمان مجاهدین خلق همواره در اسناد و گزارش های خبری و اطلاعاتی در سراسر جهان با این مضمون توصیف شده است:” سازمانی که به دلیل همکاری با صدام حسین؛ دشمن در حال جنگ با ایران مورد تنفر مردم ایران است.” یا با این عبارت:” مجاهدین خلق در میان مردم ایران تقریباً هیچ پایگاهی ندارد.” اما با وجود این حقیقت آشکار، رسانه های تبلیغاتی مجاهدین خلق تلاش بسیار می کنند که خود را نماینده ی مردم ایران و صدای ایرانیان معرفی کنند و در لشکرکشی های لابی هایشان در غرب با نشان دادن تصاویر و اسناد ساختگی، خود را” صدای مقاومت” ایرانیان در برابر جمهوری اسلامی معرفی می کنند.
اما حقیقت شرایط مجاهدین خلق در رابطه با ملت ایران در رسانه های تبلیغاتی نمود نمی کند بلکه در رسانه های پوششی این فرقه ناخودآگاه افشا می شود. برای نمونه در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب ایران، رسانه های پوششی مجاهدین در شبکه های مجازی از جمله کانال های تلگرامی به اصطلاح رهنمودهایی به مخاطبان خود دادند که قابل تأمل است.
در این کانال ها دستورالعمل شرکت در راهپیمایی 22 بهمن آمده است. شرکت در مراسم اما با دست نوشته های انگلیسی! علت این که دست نوشته ها به توصیه ی عوامل فرقه ی رجوی به زبان انگلیسی باشد و نه فارسی، این است که مردم عادی متوجه نشوند که روی پلاکاردها چه نوشته شده است. طبق دستورالعمل مذکور دست نوشته ها باید درباره ی نقض حقوق بشر در ایران باشد و چنان عمل شود که مردم عادی راهپیمایی کننده نتوانند آن را مشاهده کنند بلکه تنها باید رو به دوربین های رسانه های خارجی نگه داشته شود تا تنها در رسانه های خارجی نمود کند و حمل کننده های این دست نوشته های کذایی از خطر برخورد مردم در امان باشند.
این دستورالعمل برای شرکت در راهپیمایی مهم ترین نکته درباره ی فرقه ی رجوی را روشن می کند: انزوای مجاهدین خلق در میان ملت ایران انکارناشدنی است و سران این فرقه به این مهم واقف هستند و عملاً خود را از مردم ایران جدا می دانند.
در واقع، تشکیلاتی که می داند که نماینده ی مردم ایران نیست و ملت ایران از آن ها خشمگین است، تنها یک دلیل برای ادامه فعالیت خود دارد و آن هم حفظ بقاست. هیچ اپوزیسیونی به ثمر نمی نشیند مگر این که دست کم بخشی از جامعه با آن همراه باشند اما مجاهدین خلق از اندک حمایت ملت ایران برخوردار نیست.
مزدا پارسی