درحالی که یک حرکت جدی و عملی درباره ی برگزاری رفراندوم درایران بچشم نمیخورد، قلم بدستان باند رجوی که هنوز انتخاباتی دریک جمع چند نفری بین خودشان را تجربه نکرده اند، به اظهار نظر مخالف درمورد رفراندوم پرداخته اند!
مهرداد هرسینی که بچه مرشد لایقی برای رجوی است، دراین مورد مینویسد:
“… مگر مردم ایران طی سالیان طولانی، حداقل در چهاردوره به‌رغم اختناق مطلق خیابان‌ها را تسخیر نکردند و رای برنخاستن جمهوری ارتجاعی را فریاد نزدند. سی خرداد شصت، قیام سراسری دانشجویان و مردم در سال هفتادوهشت، قیام سراسری هشتاد وهشت و سرانجام خیزش دی‌ماه نودوشش…”!
دراین مورد باید گفت:
1- نام تظاهرات مسلحانه ی میلیشیاهای رجوی را که نصف آنها هنوز به سن قانونی نرسیده بودند، هرچیزی میتوان گذاشت الا رفراندوم!
2- تظاهرات سال 78 دانشجویان دردانشگاه تهران اتفاق افتاد که نامی جز تظاهرات صنفی- سیاسی بدان نمیتوان داد و اتفاقی است که روزانه دراقصی نقاط جهان اتفاق میافتد ومنشآ آثار بزرگی نمیشود!
3- اعتراضات سال 88 درمورد انتخابات ریاست جمهوری بود که فقط درهمین حد اعتبار دارد وعمدتا مانند موارد قبل درتهران اتفاق افتاد و نه قیام بوده ونه سراسری!
4- گستردگی نا آرامی های دی ماه سال اخیر، طوری نبود که قیام و یا رفراندوم نامیده شود!
چرا که کمتر از یک درصد مردم ایران درآن حضور داشتند و نام این اعتراضات را، تظاهرات پراکنده مینامند!
همچنین:
” راستی اگر فریادهای مردم در این چهار دهه در سراسر ایران و درمقاطع گوناگون، رفرندانم برای تغییر تمامیت رژیم نیست پس چیست”؟!
این نوع فریادها در تمامی کشورهای جهان و بدرجات متعددی زده میشود و درهیچ کجای جهان نام آنرا” رفراندوم برای تغییر رژیم” نمینامند والبته شما میتوانید هر اسمی را به هرپدیده ای بدهید و دل خود را خنک کنید!
درادامه:
” وقتی مردم در هر کوچه و برزن شعار مرگ بر… سرمیدهند، و فریاد می‌زنند اصلاح‌طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا و خواسته‌شان سرنگونی تام و تمام رژیم است، شعار همه‌پرسی و رفراندم میتواند بغایت انحرافی و خاک پاشیدن به چشم توده‌هاست”.
چه تعداد از مردم؟!
درایرانی که حدودا 50 میلیون نفر حق رای دارند، چند میلیون نفر آنها باید در تظاهرات حاضر شوند که رنگ وبوی سرنگونی بدهد؟!
بیش از 25 میلیون نفر؟!
این تعداد مردم حاضر درخیابان ها را بمن نشان دهید لطفا!!
سیروس غضنفری – عضو نجات یافته از باند رجوی