در خبرها داشتیم که 5 تن از زنان و دختران اسیر در اسارتگاه آلبانی توانستند با حرکتی انقلابی و شجاعانه فرار کنند و خودشان را از چنگال مریم رجوی و تشکیلات پوسیده آنها نجات دهند. بارها گفته ایم که زندگی برای زنان در سازمان بارها و بارها سخت تر و طاقت فرسا تر از مردان است. زنان و دختران در تشکیلات مجاهدین بمراتب تحت مراقبت بیشتری هستند و با توجه به زن بودنشان و مجموعه مشکلاتی که با آن درگیر هستند، تصمیم جدایی برایشان سخت تر از مردان است.
بقول معروف جهان خبر دار نشد که بر زنان و مردانی که سالیان سال مجبور بودند قرارگاه های سازمان درعراق را تحمل کنند، چه گذشت!
خصوصا بر زنان و دخترانی که در اوج پاکی و معصومیت با اعتماد کردن به ظاهر خوش خط و خال رجوی و حرف های دو آتیشه و ژست جوانمردی گرفتنش، آنان را به سازمان جذب میکرد و بعد با شستشوی مغزی، از آنها به بهانه ذوب شدن در رهبری و مزخرفات ایدئولوژیکی، هر سوءاستفاده ای میکرد!
اما این افراد توانستند با توکل به خدا و با اراده ای قوی، خودشان را نجات دهند و به دنیای آزاد علیرغم تمام مشکلاتی که میتواند برایشان در روزها و ماه های اول وجود داشته باشد، پا بگذارند. این عزیزان قطعا که میتوانند اول به خدا توکل کنند و با تجربیاتی که طی گذر از سختی های بسیاری که طی سالیان حضورشان در قرارگاه های سازمان پشت سر گذاشته اند و کسب کرده اند، زندگی جدیدی را برای خود بسازند و بسرعت از بار فشاری که بروی خود از هدر رفتن سالیان سال عمر و نوجوانی و جوانی شان احساس میکنند، رفته رفته کم کنند. بهترین پشتیبان در راه رسیدن به این مهم، قطعا خانواده هایتان هستند که بدون هیچ چشم داشتی و با تمام توان شما را برای بازگشت به دنیای عادی همراهی و کمک خواهند کرد.
امیدورام که روزی برسد که تمامی زنان و مردانی که هنوز بودن در فرقه رجوی را به بهانه های مختلف ترجیح میدهند و شاید از شدت خستگی و انفعال توان حرکت ندارند، بخود بیایند و همت کنند و برای خودشان و آینده ای زیباتر، بهترین تصمیم را بگیرند. امیدوارم سمیه محمدی هم با الگو قرار دادن شما بر ترس خود غلبه کند و به ندای درونی اش که در آغوش کشیدن پدر و مادر و خانواده اش است گوش دهد و بهترین تصمیم را برای خود بگیرد و بیش از این عمر خودش را تلف نکند.
بار دیگر رهایی تان از این فرقه را به شما صمیمانه تبریک گفته و برایتان در زندگی پیش رو بهترین آرزوها را دارم.
مراد