در گذار تاریخ زنان جهان، مبنای تاریخی روز جهانی زن، را تظاهرات زنان کارگر صنعت نساجی نیویورک آمریکا در 8 مارس ۱۸۵۷ می دانیم. این تظاهرات که در اعتراض به دستمزد کم در قبال 12 ساعت کار روزانه طاقت‌فرسا و دیگر اجحافات علیه کارگران انجام شد، که به شدیدترین وجه سرکوب گردید.
اکنون وظیفه ما برای گرامیداشت این روز چیست؟ در نگاهی کوتاه به وضعیت زنان میهن خود، بویژه وضعیت اسفناک زنان و دختران در سازمان مجاهدین خلق، در بند و اسارت ذهنی و فیزیکی در آلبانی- تیرانا اشرف 3 نظرمان را جلب می کند که اسفناکترین وضعیت را دارد، زیرا این زنان و دختران نگونبخت هیچ کانال ارتباطی آزاد و دمکراتیک از اسارتگاه های فرقه رجوی به دنیای آزاد بیرون ندارند. این خانم ها سال هاست تحت اسارت فیزیکی و ذهنی در تشکیلات رجوی هستند و در این زندان حتی به موبایل، نامه، پست و اینترنت آزاد (و نه منطقه ای و کنترل شده و چند نفره تحت حفاظت اطلاعات سازمان مجاهدین خلق) دسترسی ندارند و بویژه امکان دسترسی و تماس با خانواده صفر و ممنوع است.
این زنان از کمترین و اولیه ترین حقوق انسانی خود یعنی حق ازدواج و مادر شدن و تماس با مادر و پدر و خواهر و برادر و نزدیکان خود منع شده اند، حقی که در هیچ کجای جهان ممنوعیتی ندارد بجز در مناسبات تشکیلاتی فرقه خطرناک رجوی ها، استثمار و ستم بر این زنان خیلی فراتر از تصور است، زنان مجاهد خلق حتی حق مالکیت بر جسم خود را ندارند و در مینیمم ها یعنی انتخاب مدل و رنگ لباس ممنوع هستند و بیرون نگه داشتن تارهای موی خود از روسری های تحمیلی مجازات در جا دارد که با هتک حرمت و هتک شخصیت آنان اعمال می شود.
به دستور مسعود رجوی و تشویق مریم عضدانلو(همسر وی)، بر روی جسم شان عمل جراحی می شود و رحم و تخمدان های آنها خارج می گردد. چرا؟ زیرا که آنها باید از فرار و امید به زندگی آینده در دنیای آزاد تماماً مایوس و جدا شوند. مسعود رجوی سنگدلانه به زنانی که بر روی آنها این عمل جراحی را انجام می دادند، می گوید:”تبریک به شما، که به قله رهایی از جنسیت دست یافتید”.
اکنون باید تمام زنان جهان و انسانها در این عصرهمصدا با زنان ستمدیده سازمان مجاهدین خلق و جداشدگان از این فرقه خطرناک، با شکایت به محاکم جهانی و دادگاههای جهانی، فراخوان برای مجازاتِ مریم رجوی و مسعود، دیکته کننده این قوانین قرون وسطایی بر سازمان مجاهدین خلق، را بدهند. به قوانین ضد بشری و زن ستیزی در سازمان مریم رجوی.
مریم و مسعود رجوی باید مجازات شوند و پاسخ دهند که چرا من را تحت فشار و تهدید و تطمیع قرار میدادید مرا عقیم سازید؟ باید رجوی مسعود و مریم جواب دهند و محاکمه شوند که چرا خانم فرشته هدایتی را عقیم ساختید و باید این زن و مرد زن ستیز و با افکار متحجر با رنگ و لعاب نوین، بدلیل عقیم سازی بیش از 100 زن مجاهد خلق در جهان محاکمه و مجازات شوند. باید زنان اسیر در زندان اشرف 3 در تیرانا- آلبانی را آزاد کنند تا بتوانند به خانواده هایشان دسترسی داشته باشند. آزادی را ببینند و حس کنند.
به امید آن روز که دیر نیست.
خشونت و جنایت مهم دیگر سازمان مریم فرمان به خودسوزی و خودکشی و قتل و زندانی زنان در سازمان مجاهدین خلق است.
اکنون همه با هم فراخوان برای مجازات مریم و مسعود رجوی به جرم جنایت شدید ضد بشری علیه زنان مجاهد خلق بدهیم.
زهرا سادات میرباقری