حشمت علوی و دوگانه حجاب

تصویر اول : مریم رجوی رییس جمهور خودخوانده تشکیلات مجاهدین خلق با روسری براق گران قیمت در کنار مقامات آمریکایی از برنامه ده ماده ای خود برای آینده ایران می گوید که بند پنجم آن به شرح زیر است: «ما به برابری كامل زنان و مردان در كليه حقوق‌سياسی، اجتماعی و مشاركت برابر زنان در رهبری‌سياسی، معتقديم و هر گونه اَشكال تبعيض عليه زنان، ملغی خواهد شد و آنان از حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصيل و اشتغال، برخوردار خواهند بود.»

تصویر دوم: زنان عضو تشکیلات مجاهدین خلق با روسری های قرمز و لباس های مشکی در حال تکان دادن پرچم، لبخند های مصنوعی بر لب، در برابر مدعوین اروپایی در کمپ اشرف سه نمایش باشکوهی اجرا می کنند. این زنان معمولا صحبت نمی کنند با رسانه های خارجی ارتباطی ندارند. موی سرشان کاملا پوشیده است و به هیچ عنوان آرایش ندارند.

تصویر سوم: زنانی با یونیفرم های خاکی رنگ، چهره های چروکیده و خسته، خیره به مانیتور های کامپیوتر در سالنی بزرگ بدون اندکی تزئینات، ظاهرا در حال فعالیت در شبکه های مجازی در یک روز معمول کاری در پایگاه اشرف سه. همین زنان را تا چندسال قبل می توانستید در کمپ اشرف در عراق با همین پوشش در حال تمیز کردن اسلحه و راندن تانک و نفربر ببینید.

تصویر چهارم: زنان جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق که اکنون هر کدام درگوشه ای از دنیا زندگی می کنند. آن هایی که در اروپا هستند، حجاب ندارند و در جلسات، گردهمایی ها، مصاحبه ها و غیره با لباس های گوناگون و آرایش های مو و چهره متنوع دیده می شوند و حتی اگر ساکن ایران شده اند پوششی بسی آزادانه تر، متنوع تر و زیباتر از یونیفرم های سبز و خاکی یا روسری قرمز دارند.

تصویر پنجم: آسیه نامدار خبرنگار شبکه انگلیسی زبان تلویزیون ملی چین که به تازگی با جان لیمبرت دیپلمات سابق آمریکایی و سرشناس ترین گروگان سفارت آمریکا در تهران مصاحبه کرده است، در مورخ دهم آگوست بخشی از این مصاحبه مفصل را که اظهار نظر لیمبرت درباره مجاهدین خلق است، توئیت کرده است. در این ویدئوی کوتاه جان لیمبرت تنها یک جمله درباره مجاهدین خلق می گوید که عمیقا گویای ماهیت فرقه ای این گروه است: «من فکر می کنم اگر کسی از جونز تاون و خمرهای سرخ خوشش بیاید، مجاهدین خلق را هم دوست خواهد داشت. این دیدگاه من درباره آن هاست.» انتشار همین جمله کافی است که خیل ترول های ساکن اشرف سه به زیر پست نامدار سرازیر شوند. حشمت علوی شخصیت تخیلی که با عنوان «نویسنده و فعال حقوق بشر» دستور کار مجاهدین خلق را در فضای مجازی و رسانه های دست راستی پیش می برد ذیل این توئیت به زعم خودش درباره آسیه نامدار «یادآوری» می کند و از مصاحبه او با وزیر امور خارجه ایران محمد جواد ظریف می نویسد– آسیه نامدار برای شرکت در این مصاحبه که یک سال پیش در ایالات متحده آمریکا انجام شده، حجاب بر سر کرده است. حشمت علوی حجاب نامدار را دستاویز قرار می دهد و او را عامل جمهوری اسلامی می خواند و ربات های همکارش درحمله ای دسته جمعی توئیت او را مورد حمایت تبلیغاتی قرار می دهند.

پرسش نهایی از برایند تصاویر بالا: حساب کاربری منسوب به حشمت علوی به عنوان نماینده مزرعه ترول های مجاهدین خلق در آلبانی، چه توجیهی برای تناقضات حول مسئله حجاب در تشکیلات رجوی دارد؟ و از آن مهم تر چه توجیهی برای حجاب اجباری زنان همرزمش در پایگاه اشرف سه دارد؟
چنان که در خاطرات زنان جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق بارها خوانده ایم، مسئله حجاب یکی از پایه ای ترین قوانین داخلی مجاهدین خلق است به طوریکه زنان حتی در محیط های زنانه مجبور به رعایت حجاب هستند. پیام رستمی، از نجات‌یافتگان فرقه رجوی در آلبانی، در مقاله‌‌ای «آزادی» مدنظر مجاهدین خلق را چنین شرح می دهد:
«شدت این سرکوب و اختناق روی زنان اعضای فرقه بیشتر از مردان بود و اعمال می‌شد. من خودم سال‌هاست که شاهد پوشش اجباری فقط دو رنگ سبز و خاکی و روسری سبز و خاکی (و قرمز برای مراسم) بوده ام. زنان مجبور به پوشش حجاب اجباری خیلی سخت حتی در مکان‌هایی که فقط زنان حضور داشتند، بودند. یادم هست در نشستی یکی از اعضای فرقه سوالی در مورد حجاب خواهران و این که برای این چه جوابی برای معاندین و ادعای شما برای انتخاب آزادانه پوشش دارید، تنها جوابی که به او دادند این بود که روسری، فرم رسمی سازمان مجاهدین خلق و ارتش آزادی‌بخش ملی است و زنان ملزم به پوشیدن روسری حتی در مکان‌هایی که مردان حضور ندارند، هستند.»
مریم سنجابی، دیگر عضو جدا شده از فرقه که سابقا عضو شورای رهبری آن بود نیز در این باره می گوید:
«زنان در اشرف اجازه نداشتند حتی کفشی که بیش از دوسانت پاشنه داشته باشد بپوشند. زنان اجازه نداشتند از جوراب‌های رنگی غیر از مشکی و رنگ‌های تیره استفاده کنند. برای زنان استفاده از لوازم آرایشی و حتی کرم ضد آفتاب ممنوع بود. عینک‌های آفتابی و هر نوع امکانات دیگر غیرنظامی ممنوع بود. برای زنان هر لباسی جز لباس‌های فرم نظامی ممنوع بود؛ درحالی که مریم رجوی در هر کجا با انواع و اقسام آرایش و لباس‌های گران قیمت و میلیونی و روسری‌های مارک‌های هرمس و دولچه گابانا و بربری وشانل ظاهر می‌شد و همین طور مژگان پارسایی و زنان مدار یک شورای رهبری که با آرایش و لباس‌های رنگین برای ملاقات با نظامیان آمریکایی می رفتند.»
سحر ادیب از دیگر زنان جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق است.

او در اوایل دهه 80 در سنین جوانی فریب عاملان مجاهدین خلق در ایران را خورد و پس از مدتی به عراق و کمپ اشرف رفت. در حدود یک دهه در حصارهای فرقه گرفتار بود و نهایتا موفق به جدایی از تشکیلات شد. وی در اطلاعیه اعلام جدایی خود می نویسد:
“من متاسفانه باور کردم که مجاهدین آدم‌های درست و صادقی هستند و باور کرده بودم که برای مملکتشان و آزادی تلاش میکنند، ولی وقتی به اشرف رفتم، اولین شکی که باعث شد از اون حال و هوای مجاهدین و اینکه حاضر بودم هر کاری براشون انجام بدم،بهم وارد شد،اولین باری بود که به قول خودشون خواهرانشان رو دیدم و دختران و زنهایی که اونجا بودند رو دیدم.اونجا باعث شد که اون حسی که بهشون داشتم تا یه حدی فرو بریزه به این دلیل که مگه میشه تمامی این خانوم ها و دختران حالت افسرده داشتند.
اینها یکی دو نفر نبودند.من در سالن غذاخوری رفتم و خانمهای بسیاری رو دیدم و یکی از یکی غمگین تر و افسرده ترهر چند که هر کدام سعی می کردند که لبخندی ساختگی جلوی من نشان بدهند.
این برام سوال پیش اومد که اگر اینها مشکلی ندارن پس چرا از صورتشان غم میباره و سوال بعدی این بود که چرا همه یکدست لباس پوشیدند و چرا همه روسری دارند. حجاب سفت و سخت حتی تا جلوی پیشانی انها رو گرفته بود و لباسهای استین بلندی که حتی یک نفر هم اون استین رو بالا نداده بود.
همین الان در ایران شما همچین چیزی نمیبنید.در ایران یا افراد مذهبی هستند که چادر به سر میکنند و کاملا مشخص هستند و یا اینکه فرمالیته یه روسری به سر دارند.
در مجاهدین این برای من تعبیر شد که خودشون هیچ ازادی از خودشون ندارند.”
پرسناژ تخیلی حشمت علوی از یک روزنامه نگار زن که با انتخاب آزاد خود در کشوری آزاد احتمالا برای احترام به عقاید وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی روسری بر سرکرده است، انتقاد می کند در حالی که علوی نوعی هر روز در نزدیکی صدها زن عضو مجاهدین خلق کار می کند که اگر کمی روسری شان عقب برود مورد خشم مسئولان خود قرار می گیرند و باید در نشست های غسل هفتگی و گزارش های روزانه پاسخگو باشند که چرا اصول تشکیلاتی را زیر پا گذاشته اند. شایان ذکر است که مورد حجاب یکی از صد ها مورد تناقض در رفتار و گفتار مجاهدین خلق است. چه بسا اینکه کلمه به کلمه برنامه ده ماده ای مریم رجوی سرشار از این تناقضات است و می توان ساعت ها درباره آن نوشت.
مزدا پارسی