اعضای مجاهدین چه هدفی را دنبال می کنند؟!

سهیلا دشتی هم که از مریده های معروف رجوی است، خواسته سهم الارثی از 52 قربانی رجوی در کمپ اشرف ببرد و برای این کار مقاله ای بنام” خوشبخت ترین انسانها” بر روی سایت های رجوی نوشته است.
او ضمن یادآوری خاطراتی که با برادرش – که او هم ظاهرا در راستای خودکامگی رجوی جان باخته- نوشته است :
” خوشبختی در داشتن هدف والا یعنی هدفی که فقط برای خود شخص نباشد و تلاش برای رسیدن به آن هدف است. برای برادرم کوتاه از مطالبی که خوانده بودم را تعریف کردم. می دانم و به شما غبطه می خورم. آنچه که بسیار به چشم می آید مقدم دانستن دیگران بر خود است، جواب داد”.
پس شما وتمام کسانی که صم و بکم درمقابل مسعود ومریم زانو زده وتنها دل به فرامین مالیخولیایی آنها داده اید ، بخاطر اینکه این دوخبیث هدف والایی جز ارضای شهوات جسمی وروحی خود ندارند، نمیتوانید هدفی والا داشته باشید.
ازاین رو به شما پیشنهاد میگردد که اگر میخواهید هدف والا داشته وبواسطه ی آن خوشبخت شوید، با انتقاد از خود، طوق بردگی رجوی را ازخود دورکنید و سفیهانه به دیگرانی که قربانیان منافع فردی رجوی بودند، غبطه نخورید!
درادامه :
” چند روزی از رفتن او نگذشته بود ( منظور خانم دشتی) که خبر حمله بی شرمانه … قاسم سلیمانی به اشرف رسید. به مسعود و مریم فکر می کردم. می دانستم غم من با غم آنان اصلا قابل مقایسه نیست. آخر آنان پرورش یافته همین رهبران بودند. مثل اینکه فرزند خود از دست بدهند.”.
اولا هرگز روشن نشد که چه کسانی درعراق که مملو از گروه ها ودستجات سیاسی است حمله کردند!
من بدون اینکه رد یا قبول کنم ، این مسئله را هم در رسانه ها دیدیم که جریان تسویه حساب های فردی درکار بوده و یا …
ثانیا ، غم مسعود ومریم را نخور که 52 برده ی خود را ازدست داده ودربرابرش ماه ها وسال ها ازمرگ این قربانیان بهره برداری سیاسی کردند که البته معلوم نیست موفقیتی دراین کار بوده یا مثل اغلب موارد به افتضاح کشیده شده است!
آنها دربهترین حالت، بردگان خوب پرورش یافته ی مسعود ومریم بودند و مرگشان برده دارانی که 3هزار نفر ازاینها را دارند، چندان ناراحت نمیکند.
سپس :
” ما بر تعهد خود برای رسیدن به آزادی از پای نخواهیم نشست. آخر در برابر ما خوشبخت ترین انسانهای تاریخ قرار دادند. کسانی که به شهادت تاریخ هیچ چیز را برای خود نمی خواهند وهمه چیز را برای مردمشان طلب می کنند.”
این نوع برخوردها، بجای رساندن شما به آزادی، زنجیر اسارت تان را سفت تر میکند وازکار خود باز میمانید.
شما درچهارچوب بسته وتنگ وتاریک باند رجوی ، مفهوم آزادی را درک نخواهید کرد وازاین رو ، خوشبختی نوع انسانی نصیب شما نخواهد شد.
اگر شما مخالف ودشمن کسی هستید که همه چیز را برای خود میخواهد ، یقه ی مریم ومسعود را بگیرید!
به آنها بگویید که اگر انسان های خوب هیچ چیز را برای خود نمیخواهند ، چرا آنان میخواهند؟!
ازمسعود ومریم رجوی بپرسید که چرا همسرداری واقامت دربهترین مکان ها را برای خود لازم میدانند ، دوستان خود را ازاین کار محروم میکرد؟
بپرسید که اگر طلاق برای نخواستن هیچ برای خود است، این قاعده چرا شامل مسعود ومریم نشد!
درست است که مقصر اصلی این مصیبت ها اینها هستند، اما شماها هم با سئوال نکردن دراین جرم شریک شده اید.
وحید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا