متن زیر بخشی از کتاب اطلس اسلام رادیکال نوشته ی آقای خاویر روفر می باشد. این کتاب در سال 2007 در پاریس به زبان فرانسه ، توسط انتشارات Cnrseditions منتشر شده است. بنابر اظهارات نویسنده در پیشگفتار کتاب، هدف از تألیف این کتاب ارائه ی راه چاره ای سودمند در مقابل عدم آگاهی از اسلام رادیکال است. در این کتاب به تمام سازمان های اسلامی افراطی و تروریست اعم از القاعده و مجاهدین خلق پرداخته شده است. و تحلیلی بر اسلام رادیکال چه شیعه و چه سنی ، مکاتب و تئوری های سازمان های رادیکال ، شبکه ها و حامیان آن ها ، سوابق و فعالیت های آن ها به تفصیل ارائه شده است.
در صفحات 335 تا 340 این کتاب، گزارشی بسیار مختصر از فعالیت ها ، سوابق و ایدئولوژی… سازمان مجاهدین خلق ،ارائه شده است به نحوی که بسیاری از حقایق در خصوص این سازمان ناگفته مانده است.
وضعیت جنگی
سازمان مجاهدین در زمان شاه ، از با سابقه ترین گروه های اپوزیسیون به شمار می رفت و هشت سال تجربه ی مبارزه ی مسلحانه با رژیم را در کارنامه ی خود داشت و توانسته بود به دستگاه های دولتی رخنه کند و با استفاده از تکنیک های مدرن پروپاگاندا نقش مهمی در سرنگونی حکومت سلطنتی بازی کرد.
بعد از فوریه 1979 ، مسعود رجوی از صدها تن هوادار جوان و پرشور خود خواست دست از تظاهرات بکشند و به طورغیرعلنی، وارد ساختار حکومت نظام اسلامی شوند. به این ترتیب، بعد از خلع بنی صدر از ریاست جمهوری در 20 ژوئن 1981، سازمان مجاهدین بار دیگر دست به اسلحه برده وارد فاز جدیدی از مبارزه مسلحانه می شود.
سازمان مجاهدین در ظرف کم تر از یک هفته موفق می شود صدمات مرگباری به جمهوری اسلامی وارد آورد. اما نمی تواند هیچ بهره ای از این کار ببرد.آقای رفسنجانی بعدها اعتراف کرد بعد از ترور آیت الله خامنه ای که در تاریخ 27 ژوئن 1981 در مسجد ابوذر تهران صورت گرفت، نظام دو سه روز به کلی پریشان بود. البته، فردای همان روز نیز، یعنی در 28 ژوئن 1981، بمبی در مقر حزب جمهوری منفجر و منجر به قتل 10 وزیر و معاون وزیر، 20 نماینده و 44 نفر دیگر از مقامات عالی رتبه کشور، اعم از روحانی و غیر روحانی شد. مجاهدین به قدری در بالاترین محافل سیاسی رخنه کرده بودند که دو ماه بعد، به راحتی توانستند چمدانی را به محل برگزاری جلسه هیئت دولت برده با انفجار آن محمد جواد باهنر- نخست وزیر – و محمد علی رجایی- رئیس جمهور- را به قتل برسانند.
• 23 آوریل 2001، حمله به مقر نیروی انتظامی در شمیران واقع در شمال تهران، در حالی که فرماندهان ناحیه برای مقابله با حملات سازمان مجاهدین تشکیل جلسه داده بودند. برآوردی از میزان خسارات در دست نیست.
• 11 سپتامبر 2001،سازمان دیگر بیانیه ای راجع به عملیات های اجرایی اعلان نکند تا به تروریسم محکوم نشود.
درهمان دوران ، سازمان اعضایش را دعوت می کرد به خیابان ها بریزند و تظاهرات کنند تا از آن ها فیلم بگیرد و در تبلیغات خارجی استفاده کند. در همان دوران، گروه هایی داشتند که حالات روانی و روحیات اعضاء و هوادارانشان را مطالعه می کرد تا عده ای را که مستعد عملیات های انتحاری هستند برگزینند و با آموزش هایی بسیار پیچیده ، آن ها را آماده کند. افراد برای این که بتوانند عملیات تروریستی انجام بدهند، باید به قدری مسلط باشند که بتوانند کنترل اوضاع را تا آخرین لحظه در دست بگیرند.
به همین ترتیب بود که سازمان دست به کارهای حیرت انگیزی زد تا در درون رژیم جنگ روانی ایجاد کند؛ مثلا با نفوذ دادن اعضای خود در میان نزدیک ترین یاران رهبر موفق شده بود کشف کند که شورایی به طور مخفیانه تشکیل شده است تا جانشینی برای رهبری بیابد که اگر او در عملیاتی تروریستی کشته شد، فرد دیگری جایش را بگیرد. عملیات های انتحاری را مردان جوانی انجام می دادند که مواد منفجره به بدن و دور کمر خود می بستند. وقتی سرویس های اطلاعاتی قوی تر می شوند، سازمان مجاهدین دختران 15-16 ساله را وارد عمل می کند.
عملیات های انتحاری
سه ماه قبل از وقوع عملیات انتحاری بیروت ، سازمان مجاهدین اولین عملیات انتحاری خاورمیانه را در 11 سپتامبر 1981، در تبریز، برعلیه آیت اﷲ مدنی – نماینده ی رهبر و امام جمعه ی تبریز- انجام می دهد. سازمان سپس، در 11 دسامبر 1981، عملیاتی بر علیه عبدالحسین دستغیب – نماینده رهبر و امام جمعه شیراز – و در تاریخ 2 ژوئیه 1982، عملیاتی بر علیه آیت اﷲ صدوقی در یزد، و نیز در 15 اکتبر 1982 عملیاتی تروریستی بر علیه آیت اﷲ اشرفی اصفهانی- نماینده رهبر و امام جمعه- کرمانشاه انجام داد.
سازمان مجاهدین این سلسه عملیات ها را سالیان درازی انجام داد و سرانجام در فوریه 2006 تصمیم گرفت از مبارزه ی مسلحانه دست بردارد.
البته، جمهوری اسلامی این کارها را بی جواب نگذاشت و هزاران نفر از اعضای سازمان مجاهدین را اعدام کرد از جمله اعدام شدگان می توان به موسی خیابانی اشاره کرد که در تاریخ 8 فوریه 1982 به همراه 22 نفر دیگر از رهبران سازمان اعدام شد.
در سال 1983 ، در اوج جنگ ایران و عراق، سازمان مجاهدین با رژیم صدام حسین دست به همکاری زد.
مسعود رجوی که از فرانسه اخراج شده بود، در 7 ژوئن 1986 به عراق رفت. سازمان مجاهدین با کمک صدام حسین به انواع و اقسام سلاح های سنگین مجهز می شود و به این ترتیب، ارتش آزادیبخش ملی تشکیل می شود.
در ژوئیه 1988، سه روز بعد از پایان جنگ ایران و عراق، شورای اجرایی سازمان مجاهدین، برای آزاد کردن ایران عملیات فروغ جاویدان را آغاز می کند. اما ارتش آزادیبخش سازمان به فرماندهی مهین رضایی، علی زرکش، محمد معصومی، اصغر زمان وزیری، محسن تدینی و رضا پوراگل، از چند روستای کرد نشین عبور می کند و بعد متوقف می شود و هرگز به تهران نمی رسند. چند روز بعد، این ارتش به کلی از بین می رود و اثری از آن باقی نمی ماند.
رویاروئی های ایران با مجاهدین 13 سال دیگر نیز طول می کشد، با این تفاوت که سازمان مجاهدین هر روز بی اعتبار تر از دیروز می شوند. دول اروپایی به میزان آسیب رسانی، خطر تروریستی و رفتار فرقه ای آن ها پی می برند و دیگر مدت هاست که بیانیه های پیروزی سازمان را باور نمی کنند.
از سال 1981، سازمان مجاهدین کنفرانس های مطبوعاتی متعددی در تمام پایتخت های اروپایی ترتیب داده ضمن طرح موضوعات روز و اخبار مربوط به ایران و افشاگری، سعی می کند هر اتفاقی را به نفع خود تفسیر کند. سازمان مجاهدین از سال 1997 در ایالات متحده در فهرست سازمان های تروریستی قرار دارد، در سال 2001 نیز دیگر شاخه های وابسته به آن در این فهرست قرار گرفتند ، در سال 2003 سازمان مجبور شد قرارگاه خود را در عراق از فعالیت نظامی بیندازد و در حال حاضر در بسیاری از کشورهای اروپایی تحت کنترل شدید قرار دارد، بنا براین می کوشد از ااطلاعاتی که در اختیار دارد نهایت استفاده را برده از دول غربی امتیاز بگیرد. افشاگری های سازمان مجاهدین را درباره ی برنامه ی هسته ای ایران هیچ کس جدی نمی گرفت تا سال 2002 که گزارش های دیگری خبر از پیشرفت نگران کننده برنامه هسته ای ایران و وجود نیروگاهی مخفی در نطنز می داد.
واقعیت این است که برنامه ی هسته ای ایران هرگز مخفی و سری نبوده است. این برنامه در اصل در سال 1973 شروع شد که درآمدهای نفتی ایران ناگهان 5 برابر شد و در ذهن رهبران کشور، سؤالاتی راجع به آینده ی کشور بعد از پایان ذخایر نفتی ایجاد شد. لذا دولت وقت ایران در سال 1974، به سه کمپانی آلستوم، فرام اتم و اسپای باتیگنول، سفارش داد دو نیروگاه هسته ای بسازند. سپس، نخست وزیر وقت فرانسه، ژاک شیراک که از 20 تا 23 دسامبر 1974 در چهارچوب دیداری رسمی در ایران به سر می برد، قرار داد مربوطه را امضاء کرد و عده ای از متخصصین ایرانی که قرار بود دانشمندان هسته ای آینده بشوند، به فرانسه رفتند.
برنامه ی هسته ای ایران مجددا در زمان جنگ ایران و در دوران ریاست جمهوری سیدعلی خامنه ای از سر گرفته شد. زمانی مسئله ی خرید موشک های زمین به زمین جهت پاسخگویی به حملات عراق و ارتقاء آن در دولت ایران مطرح شد، طبعا مسئله ی سوخت موشک ها نیز به میان آمد و در این زمان بود که قضیه سوخت هسته ای مطرح شد.
این تلاش ها پانزده سال بعد یعنی در 22 ژوئیه 1998، منجر به پرتاب موشک شهاب 3 با برد 1300 کیلومتر شد. از آن زمان تاکنون، مهندسین نظامی سپاه قدرت این موشک را ارتقاء داده و برد آن را به 2000 کیلومتر رسانده اند.
تعدادی از عملیات های تروریستی شاخه ی نظامی سازمان مجاهدین :
• 27 ژوئن 1981 ، حجت الاسلام علی حسینی خامنه ای که در آن زمان نماینده ی رهبر در شورای عالی دفاع بود، هنگام ایراد سخنرانی در مسجد ابوذر تهران، هدف حمله ی تروریستی قرار گرفت و دست راستش قدرت حرکت را از دست داد. بمب در داخل ضبط صوت کار گذاشته شده بود.
• 28 ژوئن ژوئن 1981، انفجار بمبی در جلسه ی حزب جمهوری اسلامی موجب قتل بهشتی و 73 نفر دیگر، ازجمله 4 وزیر، 6 معاون وزیر و 20 نفر از نمایندگان مجلس شد. از دیگر افرادی که در این حادثه به قتل رسیدند می توان به محمد منتظری، فرزند آیت اﷲ منتظری، عباسعلی ناطق نوری، صادق اسلامی،علی درخشان، دکتر عباسپور و سرحدی اشاره کرد.
• 30 اوت 1981، انفجار بمبی که در داخل یک کیف کار گذاشته شده بود، باعث قتل رئیس جمهور، محمد علی رجایی و نخست وزیر، محمد جواد باهنر، سرهنگ وحید دستجردی و تعدادی دیگر از اعضای کابینه شد.
• 5 سپتامبر 1981، عملیاتی تروریستی بر علیه علی قدوسی، دادستان تهران و سرتیپ دسجردی فرمانده ی کل ژاندارمری.
• 11 سپتامبر1981، عملیات تروریستی بر علیه آیت اﷲ سید اسداﷲ مدنی، نماینده رهبر و امام جمعه تبریز، که به او لقب اولین شهید محراب را دادند.
• 29 سپتامبر 1981، عملیات تروریستی علیه حجت الاسالام سید عبدالکریم هاشمی نژاد، نماینده ی آیت الله خمینی در مشهد.
• 5 اکتبر 1981، ترور حسن آیت، از رهبران حزب جمهوری و از اعضای سابق حزب زحمتکشان ایران.
• 11 دسامبر 1981، عملیات انتحاری علیه آیت اﷲ عبدالحسین دستغیب، نماینده ی رهبر و امام جمعه شیراز، به او لقب دومین شهید محراب را دادند.
• 2 ژوئیه 1982، عملیات تروریستی علیه آیت اﷲ صدوقی، نماینده ی رهبر و امام جمعه یزد، به او لقب سومین شهید محراب را دادند.
• 12 اوت 1982، ترور سه پاسدار.
• 15 اکتبر 1982، عملیات تروریستی علیه آیت اﷲ عطاء اﷲ اشرفی اصفهانی، نماینده رهبر و امام جمعه کرمانشاه، به او لقب چهارمین شهید محراب را دادند.
• آوریل 1992، عملیات های سازمان مجاهدین علیه سفارت خانه های ایران در 13 کشور.
• 1193، عملیات های بر علیه لوله های نفت در نزدیکی آبادان.
• 1993، بمب گذاری در حرم امام خمینی.
تعدادی از عملیات های تروریستی شاخه ی نظامی سازمان مجاهدین(ادامه) :
• 2ژوئن 1998، عملیات مرگ بار علیه حاج حسن صالحی، از اعضای مؤسس سپاه پاسداران که بعدها در دادگاه انقلاب مشغول به کار شد و در اعدام صدها تن از اعضای سازمان مجاهدین در تابستان 1367 نقش داشت. در این حادثه که در اثر انفجاربمبی در داخل یک چمدان در دفتر دادستان دادگاه انقلاب تهران رخ داد، سه نفر دیگر، یک ارمنی و دو کودک خردسال، کشته و 22 نفر زخمی شدند. در سال 2000 حجت زمانی به جرم انجام این عملیات تروریستی دیگر دستگیر شد. دو برادرش نیز در سال 2001 اعدام شدند و چند ماه بعد، پدرش به مرگ طبیعی از دنیا رفت ولی خودش به ترکیه گریخت و در سال 2003 در آن جا، توسط پلیس دستگیر و تحویل دولت ایران شد.او در 17 ژوئیه 2004 محکوم به اعدام شد و در تاریخ 7 فوریه 2006 در زندان گوهر دشت، حکمش اجراء شد.
• 2ژوئن 1998، تعدادی خمپاره ، مقر سپاه پاسداران در شمیران را هدف قرار دادند. قرارگاهی در ونک و نیز مرکز صنایع دفاعی در شمال تهران هدف خمپاره قرار گرفتند. از تلفات این حادثه اطلاعی در دست نیست. رفسنجانی در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت : اگر آمریکایی ها واقعا درمحکوم کردن تروریسم صادق هستند، باید فعالیت های مجاهدین را در خاک خود محدود کنند. دولت آمریکا، روز بعد ، اعلامیه ای صادر کرده و این عملیات را محکوم کرد. در تاریخ 15 ژوئیه، وزیر خارجه ی کانادا تروریسم را در اشکال و انواع مختلف آن محکوم می کند و رفتار سازمان مجاهدین را نیز محکوم می نماید و اعلان می نماید که اعضای شناخته شده ی سازمان اجازه ی ورود به خاک کانادا را ندارند.
• 23 اوت 1998، اسداﷲ لاجوردی، اصغر رئیس اسماعیلی و دو نفر دیگر از کارمندان وزارت دفاع که نامی از آن ها برده نشده است، به قتل می رسند.
• 13 سپتامبر 1998، ترورنافرجام محسن رفیق دوست فرمانده ی سابق سپاه و رئیس بنیاد مستضعفان. تیری که از تپه ای مشرف به دفتر کار وی شلیک شده بود با فاصله کمی به خطا می رود.
• 6 ژانویه 1999، ترور نافرجام علی رازینی که پست های متعددی در دادگاه های انقلاب داشته است. در این حادثه، یک رهگذر کشته و 4 نفر دیگر زخمی می شوند. روزنامه ی اصلاح طلب تهران رازینی را متهم کرده اند که 100 میلیون دلار از حساب های دولتی را به حساب شخصی خود ریحته خرج انصار حزب الهد و نشریه ی آن ها- شلمچه – کرده است.
• 10 ژانویه 1999، ترور علی صیاد شیرازی، که از فرماندهان عالی رتبه ی ارتش و مشاور نظامی رهبر بود. وی در حالی که فرزندش را با اتومبیل به مدرسه می برد هدف سه گلوله ی یک کماندو سازمان مجاهدین قرار گرفت و کشته شد. مهاجم خود ش را به شکل رفته گر شهرداری در آورده بود. این عملیات که طلوع نام داشت برای گرفتن انتقام شش تن از فرماندهان ارتش آزادیبخش که در عملیات فروغ جاودان کشته شده بودند، اجرا شد.
• 15 فوریه 2000، ساعت 19:30 تعدادی خمپاره به سمت کاخ ریاست جمهوری ایران پرتاب می شود. خاتمی در آن زمان در دفتر خود حضور نداشت اما یک کارگر چاپخانه کشته و 5 نفر دیگر زخمی شدند.
• 13 مارس 2000، تعدادی خمپاره به سمت فرماندهی سپاه در شمال میدان ونک پرتاب می شود ظاهرا صفوی فرمانده ی سپاه و ذوالقدر، جانشین او که مامور عملیات های برون مرزی به ویژه در خاک عراق بر علیه سازمان مجاهدین است، هدف این عملیات بودند. تعدادی از این گلوله ها به مجتمع مسکونی نور اصابت می کنند. از میزان تلفات آماری در دست نیست. به گفته ی صفوی، سازمان مجاهدین در ظرف یک سال بیش از 120 مرتبه پادگان های سپاه را مورد حمله قرار داده است.
• 14 مارس 2000، بمب گذاری در یک مجتمع ورزشی در کرمانشاه دو کشته بر جای می گذارد.
• 29 مه 2000، تعدادی خمپاره به سمت ستاد مشترک نیروهای مسلح، قرارگاه عاشورا و قرارگاه باقری در دوشان تپه شلیک می شود. از میزان تلفات آماری در دست نیست.
21آوریل 2001، ترور نافرجام فرهاد نظری، فرمانده ی سابق نیروهای انتظامی تهران بزرگ.