ابراهيم خدابنده قرباني هر دو زندان
شهين ترابي، سيزدهم نوامبر
در زندان عینی و فیزیکی به فرد دیکته میکنند که چطور زندگی کند و چه وقت چه کاری را انجام دهد و البته حق ندارد از محدوده بسیار کوچکی که برایش مشخص میکنند پا فراتر بگذارد و نسبت به استفاده از بسیاری از امکانات معمولی محروم است. در زندان ذهنی البته، با اعمال شیوه ها و مکانیزمهای پیچیده و گاه غیر متعارف، به فرد القا میگردد که چگونه فکر کند و چطور ذهنش را کنترل نماید تا از چهارچوبی که برایش مشخص شده خارج نگردد. در چنین زندانی همیشه این تهدید وجود دارد که چنانچه کوچکترین منفذی در ذهن زندانی به دنیای خارج و آزاد باز شود از همان روزنه فرار کند و دیگر در اختیار زندانبان نباشد و لذا باید بصورت مستمر و روزانه در مثلا نشستهای عملیات جاری درزهای ذهن گرفته و سوراخهایش آببندی شوند. انقلاب ایدئولوژیک و آموزش های مربوط به آن که در یک کلام رهبری را در موضع حق مطلق قرار میدهد این خاصیت را دارد که ابتدا این حصارهای ذهنی را فراهم کرده و سپس فرد را وادار به اعمالی نماید که در شرایط عادی و معمولی و بر طبق عقل سلیم کاملا خطا و غلط به نظر میرسند که خودسوزیهای بیش از دو سال پیش در اروپا نمونه ای بسیار بارز از این دستند. در این دستگاه افراد نمیتوانند زندگی نرمال داشته و با محیط پیرامون خود رابطه طبیعی برقرار نمایند چون بلافاصله آببندیشان باز میشود. فرد به هیچ وجه نباید در معرض واقعیات خارج از ذهن قرار گیرد و اجازه پیدا کند که مستقلا فکر نماید. ( برگرفته از یادداشتهای روزانه آقای خدابنده )
