تاريخ نويسي حکومت های ديکتاتوری و فرقه های ديکتاتور
حسن زبل، ششم ژانويه
يکی از ويژگي های ديکتاتورها اين است که به محض رسيدن به قدرت تمايل دارند که يک تاريخ شخصي داشته باشند. يک تاريخ که فقط در باره آنها نوشته شده باشد و از مخالفين آن ها اسمي به ميان نيامده باشد. در تاريخ انقلاب شوروی که به سفارش استالين نوشته شده از تروتسکي اسمي به ميان نيامده گويي که اين شخص هيچ گاه در شوروی نبوده چه رسد به اين که فرمانده ارتش سرخ بوده باشد.
اما فرقه های تروريستي پا را از اين فراتر هم گذاشته اند اين فرقه ها چون مي دانند هيچ گاه به قدرت نخواهند رسيد هنوز به قدرت نرسيده تمايل خود را برای داشتن تاريخ شخصي نشان مي دهند و به استخدام تاريخ نويس و شاعر و نويسنده سفارش پذير که خوشبختانه در ايران کم داريم مي پردازند.
يکي از اين فرقه ها سازمان مجاهدين است که تمايل دارد تاريخ ازدواچ و فرار و حتي حمام رفتن رهبرش را همه مردم دنيا جشن بگيرند و سراسر مناسبت هايش نه مناسبت های مردمي که مثلا پرواز مسعود رجوی به پاريس (به اسم پرواز بزرگ) پروازش به عراق (به اسم پرواز تاريخ ساز) ازدواجش با مريم (به اسم سالگرد انقلاب نوين مردم) و انبوهي ديگر از اين مناسبت هاست.
امروز هم سالروز آزادی مسعود رجوی از زندان است و عجب اين که با مناسبت رضاخاني کشف حجاب هم روی هم افتاده است. هر دو مناسبت دست ساز برای تحميق اما با اين تفاوت که الان ما در قرن بيست و يکم به سر مي بريم.
مسعود رجوی و سازمانش به آزادی از زندان شاه اشاره مي کنند اما هيچ گاه به اسنادی که نشان مي دهد چطور مسعود رجوی با لو دادن بقيه و همکاری با ساواک شاه توانست زندخ بماند اشاره نمي کنند. شايد هم آن موقع که مسعود رجوی با ساواک همکاری مي کرد همين سياست الان که مي گويد با امريکا خط موازی را مي رويم را داشت شايد با خودش مي گفت با ساواک خط موازی را برويم اين به نفع خلق قهرمان است. و شايد از همانجا عادت کرد که با همه خوب تا کند و سفارش همه را قبول کند. از ساواک تا صدام گرفته تا امريکا و اسرائئل.
به هر حال اين اسناد که گفتم يعني اسناد همکاری مسعود رجوی با ساواک در بعضي سايت ها هست و شما با يک جستجو مي توانيد براحتي انبوهي را پيدا کنيد. به سايت نگاه نو هم مي توانيد مراجعه کنيد.