شبکه تلوزیونی سی ان ان در 5 فوریه 2020 گزارش نمود که در حال حاضر 40 میلیون نفر در دنیا اسیر برده داری نوین هستند. این گزارش اشاره می کند که یک کارزار جهانی برای روز 11 مارس 2020 #MyFreedomDay علیه این پدیده اعلام گردیده است. دانشجویان برنامه هایی را در این روز در سراسر جهان برای برجسته نمودن موضوع برده داری نوین و بزرگداشت آزادی ترتیب داده اند.
برده داری نوین دقیقا چیست؟
برده داری نوین همانند برده داری سنتی در طول تاریخ بشریت تعریف گردیده است. برده داری زمانی اتفاق می افتد که یک فرد تحت کنترل کامل فرد دیگری در می آید. این امر از طریق اعمال خشونت، تهدید به خشونت، یا مانیپولاسیون ذهنی و کنترل فکری صورت می پذیرد. این کار به منظور استثمار اقتصادی، جنسی یا هر سوء استفاده دیگری انجام می شود و قربانی به شکل ذهنی یا عینی یا هر دو، آزادی خارج شدن از این وضعیت را ندارد.
بزرگترین تفاوت برده داری نوین این است که معمولا مخفی و پیچیده تر بوده و لذا شناسایی آن مشکل تر است. مصداق این پدیده می تواند زنی باشد که دزدیده یا قاچاق شده و مجبور به کار جنسی در اروپا گردیده است، یا مردی که تهدید به قتل یا آسیب گردیده تا در مزرعه کار کند، یا کودکی که مجبور به کارهای خطرناک مانند کار در معدن طلا یا بر روی قایق ماهیگیری شده است، یا شخصی که سوژه مغزشویی در داخل یک فرقه مخرب کنترل ذهن گردیده تا به یک روبات برای انجام هر کاری تبدیل شود. هیچ یک از این افراد حقوق دریافت نمی کنند و هیچ یک قادر به فرار نیستند چرا که از اعمال خشونت علیه خودشان یا خانواده شان، یا اینکه توسط رهبر فرقه محکوم به خیانت و مورد آزار و اذیت قرار گیرند می ترسند.
مجاهدین خلق، یک نمونه خطرناک
اردوگاه بدنام سازمان مجاهدین خلق در مانز در کشور آلبانی یک نمونه روشن و خطرناک از برده داری نوین را ارائه می دهد. افراد در این اردوگاه موضوع مانیپولاسیون ذهنی و مغزشویی در طی سالیان در عراق و اکنون در آلبانی بوده و هستند و آنان مجبور به ارتکاب جرائمی مانند تروریسم، قاچاق انسان، پولشویی، کلاهبرداری، سرقت و جعل اسناد و مدارک شده و می شوند.
سازمان مجاهدین خلق مانند یک فرقه مخرب کنترل ذهن عمل می کند. این سازمان عشق، روابط خانوادگی، خروج داوطلبانه، ارتباط با دنیای خارج خصوصا دوستان و خانواده، داشتن افکار و زندگی شخصی، و انتقاد به رهبر را ممنوع کرده و پایه ای ترین حقوق انسانی اعضای خود را نقض می نماید.
به اعضا به هیچ شکلی حقوقی داده نمی شود و آنان در طول شبانه روز و تمام روزهای هفته بدون تعطیلی یا مرخصی کار می کنند. رهبران فرقه حتی اعتقادات و نظرات اعضا را هم کنترل می نمایند. آنان مجبور به اجرای زندگی جمعی بدون حداقل های بهداشتی و رفاهی هستند.
این کارزار شبکه تلویزیونی سی ان ان باید نگاهی نیز به این موضوع داشته باشد. اعضای مجاهدین خلق در یک اردوگاه دور افتاده و ایزوله که صرفا توسط رهبران فرقه اداره می شود گرفتار هستند. آنان هیچ ارتباطی با دنیای خارج ندارند، و راهی به بیرون نمی یابند.
متأسفانه، دولت آلبانی که میزبان این فرقه است بخاطر منافع کوتاه مدت سیاسی و اقتصادی با آنان همکاری می کند. اعضای این فرقه برده های نوینی هستند که چشم امید به آزادی خود در آینده دوخته اند.
ابراهیم خدابنده