رویه زشت و ضد بشری که سازمان درمورد خانواده ها دارد ، ازگذشته ها مرسوم است .
با این تفاوت که در دوران خاصی ، این ابراز نفرت و دشمنی با خانواده ها کم یا زیاد میشود.
طی ماه های جاری که طومار درخواست ویزای خانواده ها با نزدیک به 12هزار امضاء صادر شد، سران سازمان را به وحشت انداخت و آنها با فشار بر روی اعضای خود اقدام به تهیه ی مقالاتی سراسر مشحون از توهین به خانواده ها نمودند ویا محتملا خود مسئولین این مقالات را بنام این فرزندان اسیر ما نوشته و منتشر کردند.
ادبیات و جملات بکار رفته در مقالات یکسان بوده و از این رو احتمال نوشته شدن این مطالب ازطرف مسئولین بیشتر است و یا اقلا آنها قربانیان خود را که محکوم به مرگ اند وادار میکنند که سرود خوانان قبر خود را بدست خود حفر کرده وبا تحقیر کردن خود، کار رهبری سازمان را کم کنند.
درتمامی این نوشته ها گفته میشود که هرکس با حکومت فاصله نگیرد، خانواده ی آنها محسوب نمیشود و اگر این خانواده ها میخواهند ملاقاتی با عزیزان خود داشته باشند ، باید ثابت کنند که با حکومت درگیرند وآنگاه رجوی تصمیم بگیرد که به آنها ملاقات بدهد یا بهانه ی دیگری دربرابر این درخواست ابتدائی خانواده ها بیآورد.
بیشتر کسانی که این فحش نامه ها بنام آنها منتشر میشود، ازاسرای جنگی وکاریابانی است که ناخواسته به چنگ رجوی افتاده اند وحرف های تکراری ای که درملاقات های انجام شده بما گفته اند ، درنوشته ها مجددا منتشر میشود.
آنها بطور روشن یا تلویحی میگویند که باید خانواده ها هم تبدیل به یکی از بت پرستان رجوی شوند تا بعنوان خانواده برسمیت شناخته شوند!
درملاقات های اتفاقی ای که در سال 1383 روی داد ، هر عضو دارای چند مراقب بود و جواب اظهار محبت واشک ریختن خانواده ها را بطور دیکته شده بما میگفتند و ازجمله اظهار نظر میکردند که ما ملاقات کنندگان آمده ازداخل کشور از اخبار درست خبری نداریم ونمیدانیم که وضع کشور چقدر بد است وآنها دراردوگاه رجوی چقدر خوشبخت اند وبما قول میدادند که بزودی ایران را تصرف کرده و ما را خواهند دید واحتیاجی باین ملاقات ها نیست !
بدی کار این است که ما اگر ازاوضاع آنها بی خبر بودیم ، طی این ملاقات های بشدت امنیتی شده ونیز باافشاگری کسانی که ازسازمان جدا شدند ، اطلاعات کافی از مناسبات درونی سازمان – شستشوی مغزی، واگذاری تمام هستی مادی ومعنوی خود به شخص رجوی ، وجود زندان ها وشکنجه گاه ها، طلاق های اجباری و برهم ریختن اساس خانواده ها و… – آگاه شدیم ولی سازمان بازهم ساز خود را درهمان کوکی که درسال 1383قرار داده میزند وحرف هایی دراین مقالات خود مطرح میکند که درگذشته میکرد و تو گویی که مرغ یکپا دارد!
ازقول این اسرا که مطالبی بنامشان منتشر میشود، مینویسند که آنها بعد از اسارت ازمناسبات انسانی مجاهدین خوششان آمده و با کمال افتخار واشتیاق تبدیل به یک مجاهد رجویست شده اند.
سئوال ما این است که آیا شما بعنوان اسرای جنگی ویا ربوده شدگان جویای کار وزندگی بهتر ، راه دیگری هم جز بیان این مطالب داشتید ویا مثلا میتوانستید بسادگی از سازمان جدا شده که نشدید و مجاهد ماندید؟!
درکف شیر نرو خونخواره ای / غیر تسلیم و رضا کو چاره ای؟!
نه عزیزان!
شما چاره ی دیگری نداشتید وبعنوان قربانی بکار گرفته شده اید ودیگرانی که بر روح وجسم شما مسلط اند ، میتوانند بنام شما به خانواده های شما توهین کنند ویا اگر بی مروت تر تشریف داشته باشند که دارند، این متن را بخود شما دیکته کنند.
متنی که هزاران بار نوشته شده ودیکته کردن ویا نوشتن آن چندان مشکلی برای دوطرف معامله- جانی وقربانی- ندارد.
درهر صورت، عزم ما خانواده ها برای دیدار با عزیزان خود جزم است واین فحاشی ها قادر به دربردن ما ازمیدان مبارزه ای که این مبارزه بطور ناخواسته ونا جوانمردانه ای برما تحمیل شده ، نیست.
جمعی از خانواده های آذربایجانی