در تاریخ معاصر ایران یکی از سازمان ها که در دهه ۱۳۴۰ بر اثر التقاط بین مارکسیسم و اسلام شکل گرفت سازمان مجاهدین خلق بود. مجاهدین محتوا را از مارکسیسم و قالب را از اسلام اخذ نمود. به این صورت که این گروه به علت عدم اطلاع از اسلام در مطالعات خود به این نتیجه رسید که مارکسیسم به دلیل شعارهای مساوات طلبانه و توزیع ثروت به انقلاب نزدیک تر است. لذا مارکسیسم را در ابعاد اقتصادی، نوع نظام سیاسی و علم انقلاب پذیرفت و جنگ های چریکی مارکسیستی را الگوی خویش قرار داد.
فصل های این کتاب که به بررسی تاریخچه این گروه می پردازد به شرح زیر است:
فصل اول: در ابتدای این تحقیق، قلمرو فعالیت، بنیان گذاران، خط مشی مجاهدین و امتیازات آن نسبت به سایر تشکلات بیان می گردد.
فصل دوم: ویژگی های شخصیتی رهبران، نحوه سازماندهی، عضوگیری، تامین مالی و رویدادهایی که منجر به درگیری مسلحانه علنی و گسترده علیه نظام جمهوری اسلامی گردیده در بحث تاریخچه بیان می شود.
فصل سوم: در بحث مبانی فکری، با هویت ایدئولوژیکی واقعی سازمان، عدم اعتقاد آنها به اصول دین و اعتقاد آنها به اصول مارکسیسم آشنا می شویم و به صورت مبسوط و با استفاده از کتاب های اصلی خود سازمان موارد التقاط ذکر می شود.
فصل چهارم: در این فصل دیدگاه های سازمان درباره اسلام، نظام اسلامی، امام، روحانیت، ولایت فقیه، قانون اساسی و جنگ تحمیلی ارائه می شود.
فصل پنجم: محبوبیت اجتماعی سازمان قبل از ارتداد و دلایل آن، چگونگی ترکیب جمعیتی سازمان از لحاظ سن، شغل و .. قبل و بعد از انقلاب و دلایل افت محبوبیت پس از ارتداد و جنگ مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی در فصل مربوط به پایگاه اجتماعی می آید.
فصل ششم: در فصل پایانی، عملکرد سازمان در ابعاد آموزشی، سیاسی، نظامی و امنیتی در دو مقطع قبل و بعد از انقلاب به صورت مبسوط بیان و بررسی می شود.
پدیدآورندگان این کتاب عبارتند از: دکتر آیت مظفری، دکتر محمد نصیری، قدرت الله بهرامی، حجت الاسلام مهدی
ناشر این کتاب موسسه زمزم هدایت است که در قطع وزیری در ۳۱۲ صفحه در سال ۱۳۹۱ انشار یافته است.