در حالیکه جهان درگیر مشکل کرونا است و روزانه صدها نفر از مردم جان خود را از دست میدهند و در عرصه سیاسی و بعد از عقب نشینی آمریکا از خاک افغانستان نیروهای طالبان با حمایت پاکستان تراژدی غم انگیز دیگری را برای مردم ستمدیده افغانستان رقم زده اند و مردم ایران بعد از چندین سال درگیری با مشکلات تورم و بیکاری و گرانی دولت جدیدی را به امید فرا رسیدن شرایط بهتر و بهبودی اوضاع تجربه می کنند، مجاهدین خلق طبق روال همیشه تنیده در مناسبات بسته و پرت افتاده از جهان معاصر در دنیای کودکانه خود بدنبال برگزاری انتخاب مسئول اولی در پنجاه وهفتین سالگرد تاسیس خود و البته درشکل کاملا انتصابی بود.
آنچه هر ناظر بی طرف وعقل سلیمی را شگفت زده می کند و در بهت و حیرت فرو می برد دگماتیسم ذهنی و خزیدن رهبران آن در لاک خود است و گویی در جهان هیچ پدیده شناور و ارگانیزم زنده و جوشان و تحول و تغییر وپوست اندازی وجود ندارد .
آنچه درمورد عملکرد رهبران این جریان بطرز عجیبی شگفت انگیز است تلاش و اصرار برای مقابله با هرگونه استحاله و تغییر است. با نگاهی به انتصاب اخیر زهرا مریخی و شو و خیمه شب بازی که حول آن در هفته های اخیر صورت گرفت دقیقا کپی برداری از نمایشات سال های گذشته بود. بطوریکه دیدن فیلم این مراسم نشان میداد حتی اعضای شرکت کننده در این مراسم هم با بی تفاوتی با آن برخورد داشتند. نحوه و شدت تبلیغات ارگان های تبلیغاتی و سیمای ضدآزادی مجاهدین خلق بگونه ای بود که گویی هم اکنون تمامی افکار جهانیان و مردم ایران با همه مسائل و معضلات پیچیده ای که با آن مواجه هستند تماما تحت تاثیر این گردهمایی قرار گرفته اند و تمامی جهان منتظر است تا خبر مسول اولی زهرا مریخی برای بار دوم اعلام شود و در انتطار شنیدن اسامی معاونین او سر و دست می شکنند!
مریم عضدانلو و دیگر مسئولین این فرقه از بس درگیر پرداختن به شکل و فرمالیزم صورت مسئله بودند که یادشان رفته بود فکری به حال چرت زدن های اعضای شرکت کننده، بکنند که از تکرار مکررات این گونه مراسم ها کسل و خسته شده اند.
آنها احتمالا درعالم چرت زدن به این فکر می کردند که این داستان تخیلی اعلام مسئول اولی و همردیف مسئول اولی ومعاونین آنها و در یک کلام جمع کلفت دوم ها کی به آخر می رسد؟
این مراسم بقدری آبکی و کسل کننده و بی رونق بود که اعضای شرکت کننده در آن حال کف زدن هم نداشتند وهرچه مجریان جلسه تلاش کردند نتوانستند به کالبد بی رونق آن شور و حالی بدمند.
واقعا مجاهدین خلق باید خیلی در عالم هپروت سیر کنند که در گوشه ای دور افتاده در کشور آلبانی و دهکده مانز فکر می کنند می توانند افکار عمومی را تحت تاثیر این حرکت ناشیانه و فریب کارانه خود قرار دهند.
دست زدن و سرگرم کردن خود با چنین برنامه های تکراری و بی محتوا سالیان بدون سرسوزنی ایجاد تغییر در شکل و محتوا که البته با هدف سرگرم کردن اعضا از وضعیت وخیم تشکیلات و بن بست لاعلاج برون رفت از آن صورت می گیرد دقیقا سیر کردن در عالم هپروت است. آنها حتی در بعد سیاسی هم حاضر نشدند با جریانات سیاسی ایرانی خارج از کشور که مخالف جمهوری اسلامی هستند وارد یک ائتلاف شده و یک جبهه متحد دمکراتیک با شرکت تمامی این گروهها تشکیل دهند و در این راه مجاهدین خلق حتی از جریان طالبان هم عقب افتاده ترند .
اکرامی