همانطور که در مطلبی تحت عنوان " بمناسبت سالگرد انتشار گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر " ملاحظه کردید، در حد مقدورات وعده دادیم که جهت تببین تاثیرات حقوقی و سیاسی گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر و همچنین ریشه های ایدئولوژیک و استراتژیکی نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین، با تعدادی از فعالان حقوق بشر و کارشناسان مسائل سیاسی گفتگوهایی را انجام دهیم که متاسفانه با وجود تلاش دوستان عزیز، اشکالات فنی پیش آمده در سایت ایران قلم اجازه نداد برنامه هایمان را بطور کامل و دقیق انجام دهیم. در زیر مصاحبه با خانم پروین حاجی را ملاحظه خواهید کرد.
سایت ایران قلم:
با تشکر از شما که در این گفتگو شرکت کردید، خانم حاجی این ایام همزمان است با سالگرد انتشار گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر در مورد نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین که در 18 ماه مای 2005 منتشر شد، این گزارش بازتاب گسترده ای در رسانه های و افکار عمومی داشت شما این گزارش را چگونه ارزیابی می کنید؟
خانم پروین حاجی:
قبل از پاسخ به سوالتان از شما متشکرم که در این شرایط حساس به این مقوله پرداختید. بخصوص با توجه به موضعگیری اخیر وزارت خارجه آمریکا که مجاهدین را علاوه بر یک گروه تروریست یک سازمان بسته فرقه ای نیز معرفی کرد که این خودش تعریف کننده و در برگیرنده نقض فاحش حقوق بشر است. چون تمام گروهها و سازمانهای فرقه ای مینیمم حق و حقوق انسانها را آنها میگیرند تا به نحوه دلخواه خودشان برای رسیدن به اهدافشان از پیروان و یا نیروهایشان بهره برداری کنند و سازمان مجاهدین به نظر من به عنوان کسی که سالیان سال در بین آنها بودم آئینه تمام قد از یک فرقه است که از تمام تعاریف و نشانه های فرقه ها برخوردار است و دو باره تاکید میکنم که سازمان برای هیچ یک از افراد ارزشی قائل نیست مگر درپیشبرد اهدافشان. در ضمن به این نکته باید اشاره کنم که سازمان در نقض حقوق بشر اگر به طور سیستماتیک و روانشناسانه بدتر از حکومت جمهوری اسلامی نباشد، بهتر نیست و سازمان برای رسیدن به هدف فقط ژست گرفته و دفاع از حقوق بشر را یدک میکشد. البته این بحث بسیار طولانی است که در این مقدمه خلاصه نخواهد شد این تنها اشارهای بود.
سایت ایران قلم:
سازمان مجاهدین نسبت به این گزارش عکس العمل خاص و گسترده ای داشت، آیا بنظر شما گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر تمام ابعاد نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین را نشان می دهد؟ شما ریشه های نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین را چه می دانید؟ این عوامل چه هستند؟
خانم پروین حاجی:
به نظر من سازمان دیدبان حقوق بشر اشاره به یک مورد از مواردهای متعدد نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین کرده است و البته که این مورد از مهمترین ها بود یعنی شکنجه و زندانی و اذیت و آزار ناراضیان و اعضای ناراضی درون سازمانی. در حالیکه نقض حقوق بشر بسا گسترده تر از این است و نمونه های آن هم برای افرادی مثل من که از نزدیک شاهد بودم زیاد است. برای نمونه کنترل تمام و کمال افراد این به معنی اینکه افراد در سازمان تمام کارها از پوشیدن لباس تا خواندن کتاب همه باید تحت کنترل مسئولین سازمان بود و مسئولین نیز مستقیم از طرف مسعود و مریم رجوی هدایت می شدند. اگر به معنی و محتوای تعریف حقوق بشر مراجعه کنیم به این بر میخوریم که هر فرد به عنوان انسان و یا بشر این حق را دارد که فکر کردن و آزاد زیستن و ابراز عقیده شخصی کردن از پایه ای ترین حقوق هر فرد است که همه مه به عنوان شاهد دیدیم که در سازمان هیچیک از اینها مفهوم خارجی ندارد چون در سازمان هیچکس نباید فکر کند و باید خودش را به مسعود و مریم بسپارد و تمام تصمیمات از طرف آنها بود آزاد زندگی کردن نیز برای اقرادی که سالیان سال در قرارگاه ها و یا در تشکیلات سازمان هستند مفهومی ندارد. و همچنین طلاق های اجباری که به دستور رهبران سازمان بر کیه هواداران تحمیل شد. جدائی فرزندان از والدین. محروم کردن اعضا از مینیمم روابط اجتماعی و عاطفی و… هریک از افراد که از سازمان جدا شدند هنوز دوچار دو گانگی از خود و بیگانگی از محیط خود را دارند. به عقیده من ریشه های نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین از دیکتاتوری و خشونت طلبی رهبری این فرقه سر چشمه میگیرد. رهبری مطلق و بی پاسخگو در سازمان حاکی از دیکتاتوری است که معتقد به کشتار و جنگ مسلحانه که سازمان مجاهدین هنوز به آن معتقد است و آنرا رد نکرده و نخواهد کرد، بطور کلی می توان این مسائل را از ریشه های نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین بر شمرد.
سایت ایران قلم:
شما در پاسختان به تاثیرات مبارزه مسلحانه در سازمان مجاهدین بر روی نقض حقوق بشر در این سازمان اشاره داشتید. نقش ساختار فرقه گرایانه در این سازمان را در این مورد چگونه می بینید؟
خانم پروین حاجی:
همانطور که در پاسخ به سوالات قبلی اشاره کردم. خشونت گرائی و ساختار فرقه ای کاملترین ناقض حقوق افراد هستند چون فرقه یعنی تسلط کامل و تام الاختیار افراد به دست رهبر و یا سر دسته فرقه و خشونت گرائی یعنی کشتن بدون حساب و کتاب و منطق برای رسیدن به هدف. بنابراین رابطه بسیار مستقیم و موثری است بین فرقه گرائی و خشونت طلبی و نقض حقوق بشر وجود دارد.
سایت ایران قلم:
خانم پروین حاجی، شما یکی از زنانی بوده اید که بعد از سالها فعالیت در سازمان مجاهدین از این گروه جدا شدید. من فکر می کنم که زنان بیش از مردان در سازمان مجاهدین مورد ستم قرار گرفتند و حقوق آنها نقض شد. اگر برای همه "خروج ممنوع" بود، شاید بتوان گفت برای زنان " خروج مطلقاً ممنوع " بود، زیرا رهبری فرقه بر اساس یک روانشناسی و شناخت کامل از زنان این شرایط را فراهم کرده بود. نظر شما در این مورد چیست؟
خانم پروین حاجی:
بدون تردید زنان همیشه بیشتر از مردان قربانی خشونت گرائی و فرقه ها هستند و بدون شک زنان در سازمان مجاهدین هم که هم به عنوان تروریست و هم به عنوان فرقه شناخته شده اندند از این امر مستثنی نیستند. مطمئنا زنان در سازمان ناخواسته قربانی راهبران خودخواه شدند و در این راه چه بسا از آن فطرت طبیعی خود که همانا مادر بودن ویا همسر بودن را از دست دادند. چون سازمان مجاهدین به دروغ مدعی بود که حامی زنان می باشد، طبعاً شرایط برای خروج آنها نیز سخت تر می شد. من فکر می کنم که سازمان ها و نهادهای مدافع حقوق انسانی باید این را وظیفه خود بدانند که افرادی را که ولو سنشان از هیجده به بالا باشد باید محیطی فراهم شود که به خانواده فرزندان و عواطف انسانی بر گردانده شوند چون نقض حقوق هنوز هم در اشرف پا بر جاست و باید یک رابطه ای بین افراد سازمان بالخصوص زنان در اشرف با محیط بیرون بر قرار شود تا افراد در بند اشرف بدون ترس و تعصب در محیطی باز و اجتماعی بر اساس حق و حقوق اولیه انسانی خود تصمیم بگیرند. همچنین می خواستم یادآوری کنم که نباید فراموش کنیم که نقض حقوق بشر در سازمان فقط به افراد جدا شده ختم نشده و نمیشود بلکه بیشتر به افرادی که در تشکیلات هستند روا شده و باید روی آن تاکید بیشتر کرد ولو اینکه افراد باقی مانده به لحاظ تعصبی استفاده های شخصی نپذیرند ولی از واقعیت نمی توان چشم پوشی کرد.
سایت ایران قلم:
از شما متشکرم که در این مصاحبه شرکت کردید.
پروین حاجی:
من هم از شما تشکر می کنم.
………
سایت قلم، بیست و یکم می 2007