تشکیل انجمن آسیلا (انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی) و پیوند آنها با خانواده های اعضای گرفتار در فرقه رجوی در ایران و تلاش در افشاگری اهداف شوم فرقه، امید را در دل خانواده ها بوجود آورده و آنها را بیش از پیش برای رهایی عزیزانشان از چنگال فرقه رجوی مصمم ساخته است.
جناب ادی راما نخست وزیرمحترم کشور آلبانی : اینجانب مهناز سپه پور مسئول تشکل مادران استان آذربایجان غربی و ستم کشیده از سازمان مجاهدین خلق هستم. برادر من ناصر سپه پور در سال ۲۰۱۳ وقتی که مجاهدین خلق در کشور عراق بودند به علت تدابیر غلط آن سازمان در درگیری با نیروهای عراقی کشته شد.
اکنون ۹ سال از آغاز و ۶ سال از تکمیل فرآیند انتقال اعضای مجاهدین به اردوگاهی در کشور آلبانی می گذرد. طی این سالها اعضای زیادی توانسته اند خود را از اسارت فرقه رجوی نجات داده و به دور از حصارهای های ذهنی و فیزیکی زندگی آزاد را تجربه کنند.
اما این روند بتدریج به دلیل افزایش محدودیت ها ، تشدید حفاظت های فیزیکی و کنترل شدید اعضاء عملا تنها راه باقی مانده نه توافق با مسئولین فرقه برای خروج ، بلکه فرار از اردوگاه مجاهدین در فرصت های استثنایی است.
بنابراین فرار موفق آقای محمود دهقان بعد از ۴ سال از آخرین فرار از این اردوگاه، و جدایی آقای مصطفی بهشتی نشان دهنده عزم اعضای ناراضی و منتقد برای جدایی از این فرقه است که خاموشی پذیر نیست.
طی این چند سال اخیر، علیرغم سخت گیری های سران فرقه بر اعضای گرفتار در اردوگاه این گروه در آلبانی، خانواده ها تلاش های فراوانی را در اشکال مختلف؛ اعم از نوشتن نامه یا ارسال پیام های ویدئویی به مقامات آلبانی، ایجاد ارتباطات تصویری با رسانه ها و استمداد از ارگانهای بین المللی و حقوق بشری را انجام داده اند.
البته در این میان تشکیل انجمن آسیلا (انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی) و پیوند آنها با خانواده های اعضای گرفتار در فرقه رجوی در ایران و تلاش در افشاگری اهداف شوم فرقه، امید را در دل خانواده ها بوجود آورده و آنها ها را بیش از پیش برای رهایی عزیزانشان از چنگال فرقه رجوی مصمم ساخته است.
در سایه همین تلاش ها بود که دولتمردان آلبانی نیز بتدریج از درد جانکاه خانواده ها آگاه شده و فهمیدند که مسئولان فرقه بنا به ماهیت شان به آنها دروغ می گویند.
از سوی دیگر شکست توطئه اخیر رهبران مجاهدین بر علیه آسیلا با عنوان جعلی و دروغین «تروریسم» نیز نشان داد که انجمن حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی هم اکنون به تنها امید اعضای گرفتار در فرقه رجوی و کابوس رهبران مجاهدین تبدیل شده است.
بنابراین در شرایط فعلی حمایت از انجمن آسیلا وظیفه مبرم تک تک ما خانواده های ساکن در ایران است.
به قول آقای حسن حیرانی مدیر اجرایی انجمن حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی، «آسیلا» درختی است که شاخه‌هایش در آلبانی و ریشه‌هایش در میان ما خانواده‌های چشم انتظار در ایران قرار دارد.
بدین ترتیب بار دیگر ضمن حمایت از تلاش های شبانه روزی انجمن آسیلا، و ابراز نگرانی از وضعیت اعضای گرفتار در فرقه رجوی، از نخست وزیر دولت آلبانی می خواهم با قیام به وظایف انسانی خود، شرایطی را فراهم کنند که خانواده های دردمند بتوانند با عزیزانشان در اردوگاه مجاهدین بدور از هرگونه اجبار و دستوری ارتباط بگیرند.
با احترام – مهناز سپه پور