در پی مرگ غم انگیز دختر جوان ایرانی، مهسا امینی پس از بازداشت توسط پلیس امنیت اخلاقی، موجی از غم و خشم آحاد ملت ایران را در اکثریت طیفهای فکری فرا گرفت اما مصادره این ماجرا از سوی رسانههای تبلیغاتی مجاهدین خلق وجدانهای آگاه را بر آن میدارد که در مقابل ریاکاری این فرقه موضع بگیرند چراکه فرقه رجوی خود ید طولایی در سرکوب زنان به ویژه با اهرم تفکیک جنسیتی و حجاب اجباری دارد.
در طول نیم قرن حیات تشکیلات مجاهدین خلق، همواره حجاب در این تشکیلات اجباری و رعایت نکردن آن مستوجب عقوبتهای فراوان بوده است. اگر چه تنها با نگاهی به تصاویری که امروزه از قرارگاه مجاهدین در آلبانی منتشر میشود، میتوان دریافت که در این تشکیلات نه تنها حجاب اجباری است بلکه آزادی انتخاب رنگ و طرح برای همین پوشش اجباری نیز وجود ندارد. در زندگی فرقهای و شبه نظامی مجاهدین خلق، پوشش برای زن و مرد تعریف مشخصی دارد که هیچ کس نباید از آن عدول کند.
در خاطرات و مصاحبههای زنان جدا شده از فرقه رجوی موارد بسیاری از سرکوب زنان برای بیرون بودن اندکی از مویشان از جلوی روسری دیده میشود. مادر عصمت که برای سالهای طولانی هوادار و عضو مجاهدین خلق بود و در سال 1379 از تشکیلات جدا شد در مصاحبهای با سیامک نادری از رنجی که دختر کوچکش در اجبارهای اعتقادی و مذهبی مجاهدین خلق کشید میگوید. او که فرزندان دیگر خود را در راه جنگ مسلحانه فرقه رجوی از دست داده بود، دختر نوجوانش جنیفر را در مدارس مجاهدین در کمپ اشرف عراق زیر دست آموزگاران شکنجه گر مجاهدین بی پناه دید. مادر عصمت به خاطر میآورد که آنها به سادگی و در کمال سنگدلی موی دم اسبی دختر را از روی روسری بریدند تا به او تفهیم کنند که حجاب در مجاهدین خلق اجباری است.
این سختگیریهای گشت ارشادی در فرقه رجوی برای مردان نیز به گونه دیگر وجود دارد. جابر طائی سمیرمی معروف به آرش در مصاحبه اخیر خود درباره فشارهای شدید سران فرقه رجوی برای پایین بودن آستین یا بسته بودن دگمه یقه پیراهن مردان مجاهد، صحبت میکند.
در کل تصاویر منتشر شده از درون قرارگاه مجاهدین خلق یک مرد با پوشش تیشرت یا پیراهن آستین کوتاه دیده نمیشود و حتی از میان مردان پیراهن پوش، هیچ شخصی با پیراهنی با رنگ شاد یا اندکی متفاوت دیده نمیشود. مردان و زنان مجاهد یا لباسهای یونیفرم مانند به رنگ خاکی میپوشند یا لباس رسمی مشکی که همواره غیردمکراتیک بودن حاکمیت این تشکیلات را بیشتر نشان میدهد. سلیقه شخصی در فرقههای مخرب معنی ندارد.
مسئولین فرقه در سلسله مراتب تشکیلاتی دائما اعضا را تحت نظارت دارند. این نظارت در نشستهای خود انتقادی بر افکار و احساسات اعضا اعمال میشود و در همه زمانها بر پوشش و رفتار اعضا حاکم است. آلان محمدی دختر 14 سالهای که از اروپا به قرارگاه مجاهدین در بیابانهای عراق آورده شده بود و هر روز برای رعایت نکردن حجاب و آموزههای ایدئولوژیک مسعود رجوی سرکوب میشد، جان خود را با اسلحهای که در آن سن کم به دست او داده بودند، گرفت زیرا دیگر تاب تحمل فضای خفقان و ارعاب اشرف را نداشت.
مریم رجوی در راس هرم کیش شخصیتی رجوی با پوششی که به وضوح با بقیه اعضای زن متفاوت است نماد تبعیض، نابرابری، استثمار و دیکتاتوری است و بنابراین نمایش عوام فریبانه او در حمایت از مهسا امینی، به هیچ عنوان پذیرفته نیست. او خود باید پاسخگوی ظلم های فراوانی باشد که در طول نزدیک به چهار دهه حکمرانیاش بر فرقه رجوی علیه زنان این فرقه مرتکب شده است. اگر حتی نقش او را در ازدواج اجباری و دسته جمعی زنان عضو شورای رهبری با مسعود رجوی نادیده بگیریم، او جنایتکارترین زن علیه حقوق زنان مجاهد است.
مزدا پارسی