در خلال اتفاقاتی که اخیرا در کشورمان رخ داد و بخشی از جامعه را درگیر کرد، مشاهده می کنیم که رجوی و فرقه تروریستی اش تلاش میکنند تا این حرکت ها را به نفع خود مصادره کرده و بگویند که محرک و گرد آورندۀ تجمعات و سازماندهی آنها که اخیرا در برخی نقاط کشور وجود داشته از ابتدا کار این فرقه بوده و منظور از این تجمعات حمایت از اهداف مجاهدین خلق می باشد.
مریم رجوی در عین حال مدعی شده است که زنان در ایران باید آزاد باشند تا هر پوششی که خود دوست دارند را بدون ملاحظه هیچ کس و هیچ جا انتخاب نمایند. مجاهدین خلق ظاهرا خواهان “هر شکل پوششی” برای زنان ایران هستند و به طرح 10 ماده ای برنامه مریم رجوی به عنوان رئیس جمهور مادام العمر و خودانتصابی استناد می نمایند، امری که هرگز در مناسبات خود ذره ای به آن پایبند نیستند و عمل نمی کنند.
هر کس با فرقۀ تروریستی مجاهدین خلق مختصر آشنایی داشته باشد به خوبی می داند که این فرقه در حال حاضر نمی تواند محرک هیچ نوع حرکتی در داخل ایران باشد اما می تواند آنرا به سمت آشوب و اغتشاش سوق دهد و لذا آنرا به عکس خود مبدل سازد. بی تردید اکثریت قاطع مردم ایران از خیانت ها و جنایت های سران فرقه رجوی آگاه بوده و از آنان متنفر هستند. آنان کسانی هستند که از بدو انقلاب کارشان خنجر از پشت زدن به همین ملتی است که دم از حمایت از آن میزنند، و بدتر اینکه هنوز هم ادامه می دهند و بصورت آشکار از تحریم های ظالمانه آمریکا علیه مردم ایران بشدت حمایت کرده و خواهان افزایش و تشدید آن ها هستند.
تمامی مخالفین جمهوری اسلامی که مشوق اعتراضات هستند در برابر فرصت طلبی های فرقه رجوی موضع گرفته و آنرا مطرود دانسته اند و اجازه نداده اند تا رجوی و فرقه جنایتکارش وارد شده و آنرا به نام خود مصادره نمایند.
کسانی از آزادی زنان حرف میزنند که اگر در داخل تشیکلات آنها زنی از آزادی، مخصوصاً آزادی پوشش مورد ادعای مریم رجوی، حرف بزند چنان سرکوب می گردد که تا آخر عمر فراموش نکند. “آزادی زنان” تبدیل به دکان دو نبشی شده است که مریم رجوی علیرغم مخالفت شدید عملی با آن تلاش میکند تا خام خیالانه زیر این چتر به اهداف خود برسد.
بخشعلی علیزاده