از همان تاریخ که دادگاههای فرانسه برای امن کردن ملاء اجتماعی خود تروریستهای رجوی اعم از مریم و دار و دسته باصطلاح کادرهای سیاسی سازمان را از فرانسه اخراج کردند، دیگر مریم رجوی خیمه شب بازی های خود در فرانسه را تعطیل کرد و مثل اعضای عادی سازمان، آلبانی نشین شد، او دیگر نتوانست در خاک اروپا خودی نشان بدهد، این محدودیت در آلبانی هم ادامه یافت و دیگر سران فرقه مجوز جلسات حضوری در آلبانی را نیز نیافتند. حال دادن پیام های تصویری مجازی از اسارتگاه اشرف 3 در آلبانی ، درهر مناسبتی ، بیشتر آبروی بر باد رفته مجاهدین را برملا می سازد.
پیش بینی اروپائیان و بالاخص دولت فرانسه بعد از دستگیری مریم رجوی در 17 ژوئن 2003 این بود که یکی از خطرات بالفعل تروریستی در فرانسه و اروپای غربی فعلا مجاهدین خلق می باشند، که مقر فرماندهی آنان در اورسورواز در حومه پاریس بوده است. بهمین دلیل نشست های ویلپنت تعطیل گردیده و مریم رجوی و بخشی از کادرهای باصطلاح سیاسی او از فرانسه اخراج شدند. دیگر چگونه جمهوری فرانسه می توانست به این فرقه اجازه دهد تا افراطی گری و خشونت و تروریسم را در خاک فرانسه گسترش دهند؟
الکس کوهلر، دبیر کل کاخ الیزه و رئیس دفتر ریاست جمهوری فرانسه، در ۲۹ اکتبر 2019، ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه، را به حضور پذیرفت تا درباره برخی موضوعات اخیر در خاور میانه در پی درخواست آقای امانوئل بون، نماینده ویژه رئیس جمهور (که دو بار قبلا به ایران سفر کرده بود) رایزنی کند. مسئله ای که در کنار سایر موضوعات در این جلسه بررسی شد در خصوص حضور 40 ساله سران سازمان مجاهدین در فرانسه بود. آقای بون گفت؛ فرانسه چهل سال است که یک سازمان مخالف جمهوری اسلامی را در خاک خود پذیرفته است. پس از استقرار دائمی اعضای این سازمان در آلبانی، فرانسه می تواند در برخورد با این سازمان و تعهدات انسان دوستانه خود، در قبال رهبر و کادر های سیاسی این تشکیلات، بازبینی نماید. گفته می شود، با توجه به پیامد های منفی فعالیت های مجاهدین خلق در خاک فرانسه، دولت فرانسه اقدام به اتخاذ برخی تصمیمات در قبال این تشکیلات کرد. فرانسه اعلام کرد ، حضور کادرهای این سازمان در خاک فرانسه را محدود می کند. اخبار حاکی از این بود که اخراج مریم رجوی و برخی کادرهای سیاسی مجاهدین خلق در دستور کار دولت فرانسه قرار گرفت. فرانسه همان کشوری است که روزگاری مسعود رجوی راهم از خاک خود اخراج کرد. بنابراین سال 2019 ، سال پایان فعالیت های تروریستی مجاهدین در خاک اروپا بود.
حال مریم رجوی در آلبانی نیز بهر شکل ممکن می خواهد وجهه سیاسی قبلی خود را حفظ کند و برای همین هم رو به سوی جلسات مجازی آورده است تا در بین نیروهای فرسوده و پیر خود چنین نشان بدهد که هنوز در بین کشورهای اروپائی شنونده دارد! البته همگان می دانند که این ژست های ابلهانه ، تنها مصرف داخلی دارد و در خاک اروپا هیچ خریداری ندارد.
از همین روست که اگر سر و ته پیام تصویری ضبط شده مریم رجوی در مورد سال نو میلادی برای برخی همسایگان در فرانسه ، را بازبینی کنیم حتی یک حرف جدی و سیاسی زده نشده است. این پایان فرقه ای با ماهیت تروریستی است که ابتدا از خاک اروپا اخراج شدند و سپس از اذهان نیز زدوده گردیدند.
جالب است علیرغم اینکه این سازمان در درون ایران هیچ هوادار و سمپاتیستی ندارد ، اما هر بار در صحبت های رهبران این سازمان می بینیم که از طرف مردم ایران ، انتظاراتی را مطرح می کنند، که قابل استماع در جوامع بین المللی نمی باشد ، مجاهدین خلق با سوابق تروریستی و وطن فروشانه خود، دیگر هیچ خریداری در جهان ندارند و از نظر افکار عمومی در ردیف گروههائی چون داعش می باشند.
فرید