دیدگاه سردمداران مجاهدین خلق در مورد زن و جایگاه او بارها مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. این موضوع از آن جهت حایز اهمیت است که خود سازمان در این باره خیلی مانور می دهد و خود را مدافع حقوق زنان می داند.
مریم رجوی در سخنرانی ها و دیدارهایش و در محافل غربی تصویری از سازمانش ارائه می دهد که کاملاً با واقعیت در تضاد است. کسانی که نگاهی دقیق تر و بی سوگیری نسبت به مناسبات حاکم بر سازمان مجاهدین خلق داشته اند و ما که خود از نزدیک شاهد نوع برخورد سازمان با زنان بوده ایم به خوبی به این امر واقف هستیم که ادعاهای مریم رجوی چرندیات محض است.
مسعود رجوی در نشست حوض در سال 1377 گفت: ” فکر نکردن به موضوعاتی مثل زن و زندگی بالاترین جهاد است ” .
مریم رجوی همزمان با جریان اعتراضات در ایران سعی کرد با شعار زن، زندگی، آزادی مانور بدهد و به نوعی خود را وارد قضیه کند و ادعاهای توخالیش را تکرار کند.
مریم رجوی در جایی می گوید موضوع ما برابری زن و مرد در اسلام است! آیا مریم رجوی به واقع اعتقادی به این جمله دارد؟ آیا این شعار در مناسبات فرقه ای شان اجرا می شود؟ مریم رجوی سعی می کند وانمود کند که همیشه یکی از طرفداران حقوق زنان بوده است. اگر این گونه است پس چرا در مناسبات حکم به نابودی خانواده دادند و همه را مجبور به طلاق اجباری کردید؟! چرا رحم زنان را خارج کردید تا مبادا روزی به فکر فرار و تشکیل خانواده نیفتند و راحت تر توسط مسعود رجوی استثمار شوند؟ چرا برای رجوی برنامه رقص رهایی ترتیب می دادید؟ چرا زنان باید همیشه یک گونه لباس بپوشند و حق انتخاب نداشته باشند؟ چرا زنان باید در گرمای سوزان عراق کار می کردند و صورت شان آفتاب سوخته و خشن می شد؟ آیا این اندیشه ضد اندیشه اسلامی نیست ؟ شاید شما در مورد زن ستیزی و دینامیسم بنیادگرایی حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشید ولی اولین زن ستیز و بنیادگرا خودتان می باشید.
مریم رجوی مدعی است که در ایران فردا هرگونه تبعیض در مورد پیروان ادیان و مذاهب ممنوع است! اما چیزی که ما در مناسبات چند هزار نفره مجاهدین شاهد بودیم این گونه نبود! افرادی که سنی مذهب بودند را با فریبکاری مجبور می کردند مسلمان از مدل رجوی شوند و شاهد بودیم تعدادی که اعتقادی به مذهب نداشتند ولی خواهان به اصطلاح مبارزه بودند از جمع مجاهدین دور کرده و یک یگان جداگانه برای آنان درست کردند و این افراد اجازه دیدار با دیگر نفرات فرقه را نداشتند. مگر شما خواندن نماز را اجباری نکرده بودید و هر کسی که در نماز جماعت شرکت نمی کرد باید در نشست های یگانی همان شب جواب می داد که با توجه به فضای نشست فرد بهتر بود به صورت صوری هم شده در نماز شرکت می کرد. اگر معنی ایران فردا و آزادی ادیان این است پیشکش و ارزانی خودتان چون ما این تجربه دردناک را در درون مناسبات از نزدیک حس کردیم.
سازمان مجاهدین خلق در مورد سانسور و تقتیش عقیده اظهار نظر می کند و این بسیار خنده دار و مضحک است. چون پایه و اساس مناسبات سازمان روی سانسور و تفتیش عقیده افراد بنا نهاده شده است. چرا افراد در مناسبات فرقه حق اظهار نظر در مورد عملکرد مسئولین و رجوی را نداشتند ؟ چرا افراد حق نداشتند در مورد خط و خطوط حرف بزنند ؟ چرا در زمان بندی مشخص کمد افراد بدون حضور صاحب کمد مورد بررسی قرار می گرفت و تفتیش می شد؟ حال شما با این افکار دم از آزادی می زنید؟
مریم رجوی از تقدس خانواده حرف می زند ولی شوهرش اعتقاد دارد خانواده کانون فساد است و باید از ریشه نابود گردد! رجوی تاکید داشت تمامی عواطف خانوادگی باید سمت و سوی مرا داشته باشد همه فقط و فقط بایستی مرا دوست داشته باشند و به خاطر من زندگی کنند و به خاطر من کشته شوند و یا در نشست های باقرزاده عنوان داشت وجود عواطف نسبت به فرزند غیر مشروع است .
حرف زدن رجوی ها در مورد زن و حقوق آنان و خانواده دروغی بیش نیست و برای ظاهر سازی و فریب کاری است. وقتی گروهی نتواند این مسائل را در درون جمع کوچکتر خود حل نماید چگونه می تواند مدعی انجام آن در جامعه بزرگتر باشد؟! بهتر است مریم رجوی با شعارهای فریبنده زن و آزادی فریبکاری نکند که پرونده شان در زمینه حقوق زنان و شکنجه و زندانی کردن پر و سیاه است. شعار دفاع از حقوق زنان در فرقه رجوی دروغی بیش نیست.
هادی شبانی